Η Κύμη, ο ΠΑΟΚ και το όνειρο

Kαλοί και άγιοι είναι ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός που συγκρούονται απόψε διά μίαν εισέτι φοράν στα… μαρμαρένια (αν και ξύλινα) αλώνια, αλλά δεν παίζουν μόνοι τους…

Απόψε ναι, παίζουν μόνοι τους, ο ένας κόντρα στον άλλον, αλλά όποιος από τους δυο προκριθεί στον τελικό, θα έχει να ξεπεράσει άλλο ένα εμπόδιο προτού λουστεί με τα κομφετί την Κυριακή στα Δυο Αοράκια: ένα εμπόδιο το οποίο θα του στήσει είτε η

Κύμη, είτε ο ΠΑΟΚ, που δίνουν νωρίτερα στη Χαλκίδα το δικό τους ραντεβού με τη δόξα.

Για τους Ευβοιώτες δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως ο σημερινός ημιτελικός αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση της βραχείας, αλλά (λόγω της ταχείας ανέλιξης) περιπτωσιολογικής ιστορίας τους, όσο για τους Θεσσαλονικείς καρτερούν αυτήν τη στιγμή με τέτοια αδημονία που (φαντάζομαι ότι) εάν τους πιάσεις από τη μύτη θα σκάσουν!

Στο χρονικό του ΠΑΟΚ το ρολόι έχει σταματήσει στις 31 Ιανουαρίου του 1999 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, όπου νίκησε στον τελικό του Φάιναλ Φορ την ΑΕΚ με 71-54 και κατέκτησε τον τελευταίο και ως εκ τούτου στοιχειωμένο τίτλο του.

Από τότε ο ΠΑΟΚ είχε κάποιες ευκαιρίες να ξαναφτάσει σε έναν τελικό και να ξορκίσει τους δαίμονες του, αλλά τζίφος: τη μεγαλύτερη εξ αυτών πάντως την απεμπόλησε στις 28 Δεκεμβρίου του 2016 όταν την είδε προς απογοήτευσιν και θλίψιν του να ξεφεύγει από το παραγάδι του στην… Ιχθυόσκαλα του Κερατσινίου!

Εκείνο το απόγευμα, σε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις όλων των εποχών, ο Δικέφαλος υπέστη μια σοκαριστική ήττα από τον Φάρο με 69-65 και ανάγκασε τους Κερατσινιώτες να τσιμπιούνται για να συνειδητοποιήσουν εάν βλέπουν όνειρο ή το ζουν στην πραγματικότητα.

Σήμερα κόντρα στην αξιόμαχη Κύμη που δεν το βάζει κάτω, ο ΠΑΟΚ καλείται να αποδείξει ότι μπορεί να ξαραχνιάσει το όνειρό του και να μη δει να πηγαίνει στράφι το παραγάδι του στα νερά του Ευρίπου!