H EE θεατής απέναντι στις εξελίξεις στον Κόλπο

Τη στάση της ΕΕ αλλά και της Γερμανίας ως προς τον κίνδυνο να ξεσπάσει μια νέα διευρυμένη κρίση στον Περσικό Κόλπο με παγκόσμιες διαστάσεις σχολιάζει η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung του Μονάχου σημειώνοντας: «Πριν από τρία χρόνια η απερχόμενη ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής Φεντερίκα Μογκερίνι είχε παρουσιάσει μια ‘παγκόσμια στρατηγική’ για την ΕΕ. Το έγγραφο εκείνο περιείχε και μερικές

λέξεις για το προφανές μυστήριο που αφορά τον ρόλο της ΕΕ στον κόσμο. Με σχεδόν μισό δισεκατομμύριο πολίτες και με μια οικονομική δύναμη, με την οποία μόνο οι ΗΠΑ και η Κίνα μπορούν να συγκριθούν, διαθέτει μια ‘πρωτοφανή δυναμική’. Όμως η ΕΕ δεν κατόρθωσε, όπως παρατήρησε με ευγενικό τρόπο, η Ιταλίδα πολιτικός‚ να αξιοποιήσει πλήρως αυτή τη δυναμική‘. Με την αξίωση να αλλάξει όλο αυτό, μπήκε στο παιχνίδι ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν. Η Ευρώπη θα έπρεπε να γίνει κυρίαρχη. Τώρα, υπό το σοκ όσων συμβαίνουν στον Κόλπο, πρέπει να καταλάβουν οι Ευρωπαίοι ότι τα τελευταία χρόνια δεν έκαναν κανένα βήμα για να πλησιάσουν τον στόχο αυτό. Το αντίθετο».

Όπως παρατηρεί το σχόλιο «με τις επιθέσεις με drone στις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της Σαουδικής Αραβίας εντάθηκε εκ νέου δραστικά ο κίνδυνος πολεμικής σύρραξης. Και δεδομένου ότι θα επρόκειτο για έναν πόλεμο που θέτει σε άμεσο κίνδυνο την ασφάλεια και την ευημερία στην Ευρώπη, οι Ευρωπαίοι πρέπει να παραδεχθούν ότι η ικανότητά τους να επηρεάζουν τα γεγονότα είναι μηδαμινή. Πόσο μικρό πεδίο χειρισμών διαθέτουν καταδεικνύει και η έντιμη αλλά αμήχανη προσπάθεια να διασώσουν τη συμφωνία με το Ιράν».

Σε άλλο σημείο η εφημερίδα σχολιάζει ότι στην οξυμένη πλέον κατάσταση οι Ευρωπαίοι και ειδικά οι Γερμανοί βίσκονται καταρχάς στην θέση του έκπληκτου θεατή» εναποθέτοντας τις ελπίδες τους στο ότι δεν θα συμβεί μια σειρά αρνητικών σεναριών, κάτι όμως που δείχνει μια στάση «μοιρολατρίας» και όχι «ρεαλισμού». Σύμφωνα με τη SZ αυτό που χρειάζεται η Ευρώπη είναι «να χρησιμοποιήσει τα ταπεινά μέσα που διαθέτει για να εμποδίσει την περαιτέρω κλιμάκωση» και «τα ευρωπαϊκά κράτη να προσπαθήσουν να συμβάλουν στην αποτροπή ενός πολέμου».

Οι περιορισμένες επιλογές του Τραμπ

Η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt εστιάζει στις λιγοστές και δύσκολες επιλογές που διαθέτει πλέον ο αμερικανός πρόεδρος Τραμπ απέναντι στην τεταμένη κατάσταση στον Περσικό Κόλπο. Ο Τραμπ που φαίνεται να έχει εκπλαγεί με την «πολυπλοκότητα της θητείας του» δεν φαίνεται να έχει πολλές επιλογές. «Από τη μια θέλει να αποφύγει μια επέμβαση στη Μέση Ανατολή. Επειδή έχει συνδέσει την επανεκλογή του με την υπόσχεση να κρατήσει τις ΗΠΑ μακριά από διενέξεις. Παράλληλα ωστόσο ο Τραμπ δεν θέλει να φανεί στους ψηφοφόρους του δειλός. Θεωρεί τη βούληση για πολιτικούς συμβιβασμούς ως αδυναμία». Η Handelsblatt έπειτα παραθέτει τις επιλογές που έχει πλέον ο αμερικανός πρόεδρος: «Ο Τραμπ έχει να διαλέξει μόνο μεταξύ κακών επιλογών: Αν το Ιράν αναλάβει την ευθύνη και ο Τραμπ δεν κάνει κάτι, τότε οι απειλές του θα κουράσουν και θα φανούν κενές και τότε οι ΗΠΑ θα φανούν πιο αδύναμες από ποτέ. Αυτό θα ενθάρρυνε το Ιράν για περαιτέρω επιθέσεις στην περιοχή και θα έθετε σε κίνδυνο την παγκόσμια οικονομία μέσα από επιθέσεις σε δεξαμενόπλοια και υποδομές. Αν ο Τραμπ καταφύγει απερίσκεπτα στη χρήση στρατιωτικών μέσων, οι γεωπολιτικές συνέπειες θα είναι δύσκολο να υπολογιστούν. Έστω τώρα θα ήταν μια καλή στιγμή να αναζητήσει λύση σε διεθνές επίπεδο και με συμβιβαστική διάθεση. Ωστόσο τις προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο ο ίδιος ο Τραμπ σκόπιμα κατέστρεψε με την απόφασή του να προσβάλει τους ευρωπαίους εταίρους σε μόνιμη βάση».

Από την πλευρά της η Tagesspiegel του Βερολίνου σχολιάζει το αίτημα που διατυπώνεται από πολιτικούς της Χριστιανικής Ένωσης CDU/CSU να σταματήσει το εμπάργκο στις εξαγωγές όπλων προς τη Σαουδική Αραβία αναφέροντας: «Εντός της Χριστιανικής Ένωσης υπάρχουν σκέψεις να αρχίσουν ξανά οι εξαγωγές όπλων προς τη Σ. Αραβία. Ο εκπρόσωπος της κοινοβουλευτικής ομάδας CDU/CSU για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής, Γιούργκεν Χαρντ, ζήτησε να μπει τέλος στο εμπάργκο των εξαγωγών όπλων. Αυτό επιβλήθηκε πριν από ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του αμερικανο-σαουδάραβα δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι. Ακόμη και ο ΟΗΕ εκτιμά ότι ο Kασόγκι, επικριτής της κυβέρνησης της Σ. Αραβίας, δολοφονήθηκε από κομάντο-δολοφόνο για λογαριασμό του βασιλείου. Ωστόσο μέλη της γερμανικής κυβέρνησης είναι εξαιρετικά πρόθυμα για «ομαλοποίηση» της σχέσης με το Ριάντ, κάτι που είναι συνώνυμο με την ‘επιχειρηματική δραστηριότητα’».

Δήμητρα Κυρανούδη