Κουκουρούκου

Να ερμηνεύεις, ας πούμε, τη ζωή όπως αυτός ερμήνευσε το τραγούδι:σαν να υπάρχει μόνο και μόνο για να την κάνεις εσύ δική σου,σαν να μην υπάρχει μόνο και μόνο για να την καβαλήσειςμέχρι το σπάσιμο της φωνής σου,χωρίς μέτρο και μέτρημα,χωρίς αυτοσυγκράτηση καμία,με τα πνευμόνια σου ανοικτά στο φουλ,σαν να μην προσπαθείς να την αποδώσεις πιστά,αλλά μόνο να ξεσαλώσεις πάνω τηςσαν επιδειξίας ενός χαρίσματος, σαν οιηματίας της χαράς, σαν η χαρά η ίδιακι η έκσταση η ίδιακαι ταυτόχρονα η αναπαράστασή τηςως θέαμα κι ακρόαμα,ως η έκσταση μπροστά στην εξέδρακαι -πού ξέρεις-μπορεί τελικά το αποτέλεσμανα μην σου βγει κουκουρούκουαλλά συγκλονιστικό.