Για την γενια μου (1970+) - Ένα κείμενο διαφορετικό από ότι έχετε διαβάσει ως τώρα

Όλοι εμείς οι 30+ έχουμε διαβάσει αυτό το email που λέει για τα ωραία παιδικά χρόνια… Που πίναμε νερό από το λάστιχο και δεν πάθαμε τίποτα,που παίζαμε έως το βραδύ πετροπόλεμο, κλπ… Φουσκώσαμε σαν γάλοι από την υπερηφάνεια,ρίξαμε και ένα στραβωμένο βλέμμα στον πιτσιρίκα με το σκειτμποαρντ διπλά μας…Οι παλιές καλές εποχές κιετς… Sorry που θα σας την χαλάσω μάγκες αλλά έχει βγει και sequel σε αυτό το email που ξεκίνα γύρω στις αρχές της 10ετιας του 90… Πάμε λοιπόν… Κυκλοφορεί το περιοδικό ΚΛΙΚ που όλοι το ακολουθούν σαν ευαγγέλιο… Αρχίζει να θεωρείται τιμή το να μην φας πόρτα σε κάθε κωλομάγαζο πουχρεώνει ένα νεφρό το ποτό… Ντυνόμαστε, τρώμε, καπνίζουμε, χέζουμε ότι μας προστάζει ο Κωστόπουλος… Αντί για γιατροί, δικηγόροι, αστροναύτες θέλουμε να γίνουμε DJ, πορτιέρηδες,PR, μπάρμαν, μοντέλα και αλλά ωραία επιστημονικά επαγγέλματα… Η σκέψη και η μόρφωση χλευάζονται ως «θολοκουλτουρα» το «πουλ μουρ»έρχεται σε πρώτο πρόσωπο… Η μεγαλύτερη φιλοσοφική αναζήτηση γίνεται το «πόσες γάμησες ρε συ.