Ένα φτερό στον άνεμο..., αναγνώστης αναλύει τη σκέψη του

Το "μπαλονι" ξεφουσκωνει . . και ο χρονος μας τελειωνει . . . Η Παγκόσμια κοινωνία και το Γενικο Συστημα πέρα απο κόμματα και παραταξεις σε οδηγουνε σε ευσυνείδητη ή υποσυνειδητη Δυστυχια, "βλέποντας" πως θα είσαι δουλος στα καλυτερα σου χρόνια, ζώντας προσπαθώντας να καταφερεις να επιβιώσεις απλα, και αναγκαζοντας σε να σου αρκουν ΜΟΝΟ τα απλα πραγματα, μαθαίνοντας σου, εκ τον μεγαλυτερο διδασκαλο εως τον φτωχοτερο εργατη το ιδιο ακριβως ψέμα και την ιδια ακριβως ηλιθια ιστορία, μεγαλωνεις, εχεις διαλύσει την υγεια σου απο τον άγχος, τη δουλεια, τις καταχρήσεις, ζωντας μια ζωη που ουτε εσυ ξέρεις αν πραγματικα ειναι αυτο που ήθελες, βολεύεσαι με αυτα που σου τυχαινουν και σου δίνουν, μαθαίνεις να ζεις κρινοντας κυκλικα τις ζωες των γυρω σου και ξεχνας οτι εχεις τη ΔΙΚΗ σου να φροντίσεις και "παιδικούς" στοχους να εκπληρώσεις, φτάνοντας στα 3/4 ετη της υπαρξής σου και σου αρκεί απλα η οικογενεια που εκανες και τα παιδια που δυσκολα μεγάλωσες, που ουτε καν ηξερες αν πραγματικά ηθελες ή αν ο "δρομος" αυτοματα σε κατεληξε εκεί, αν ολο αυτο ειναι ενα συστημα ή οχι .