‘’Αναγκαία πλέον η θεσμοθέτηση του επαγγέλματος του αστυνομικού ως «ΕΠΙΝΔΥΝΟ» και η τροποποίηση του Π.Δ. 120/2008 «Πειθαρχικό Δίκαιο Αστυνομικού Προσωπικού»’’

Η μεγαλύτερη έγνοια ενός αστυνομικού, που ξεκινά από την οικία του για εκτέλεση υπηρεσίας είναι αναμφίβολα, πρωταρχικά να επιστρέψει «σώος και αβλαβής» στην οικογένειά του και στα αγαπημένα του πρόσωπα “…μιας και καλείται να αντιμετωπίσει από κακοποιούς… έως πυρκαγιές- μη αναγνωρίζοντας όμως το επάγγελμά του ως επικίνδυνο ή μάλλον αναγνωρίζοντάς το- όλοι στην συνείδησή τους- αλλά όχι νομοθετικά λόγω της Δημοσιονομικής Πολιτικής- γίναν οι άνθρωποι αριθμοί”… και σε δεύτερο βαθμό να μην διωχθεί πειθαρχικά λόγω της φύσης του επαγγέλματός του και βρεθεί στον «κυκεώνα» των Διοικητικών Εξετάσεων… επειδή βρέθηκε κάποιος παράξενος, κάποιος «ιδεολόγος», κάποιος επώνυμος, κάποιος ανώνυμος να τον καταγγείλει ΑΔΙΚΑ… ζει ο αστυνομικός δηλαδή υπό τον «φόβο» της άδικης δίωξής του, μη νιώθοντας ελεύθερος να δράσει επειδή το Π.