Ο Ταγίπ Ερντογάν σε τροχιά σύγκρουσης

Δεν χωρά αμφιβολία ότι η εισαγωγή του όρου της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (Α.Ο.Ζ.) στην διεθνή πολιτική και νομική πραγματικότητα διευθέτησε σημαντικές εκκρεμότητες ως προς το περιεχόμενο των κυριαρχικών δικαιωμάτων που ασκεί κάθε κράτος στην εγγύς θαλάσσια περιοχή του, αλλά και την έκταση αυτής. γράφει ο Αλέξανδρος Δεσποτόπουλος* Η Σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας ξεκαθαρίζει μία σειρά δικαιωμάτων, που συνδυαστικά με την υφαλοκρηπίδα,
συμπεριλαμβάνουν την αλιεία, αλλά και την αξιοποίηση τυχόν υδρογονανθράκων. Μέρος του εθιμικού δικαίου, άρα υποχρεωτικής εφαρμογής για όλα τα κράτη – ακόμη και για την Τουρκία που δεν την έχει υπογράψει, η Σύμβαση προβλέπει ρητά ότι τα νησιά έχουν τόσο υφαλοκρηπίδα όσο και ΑΟΖ. Η παραπάνω σύμβαση λοιπόν προβλέπει το αυτονόητο, ότι ανάμεσα από δύο ελληνικά νησιά στο Αιγαίο θα μπορεί να ψαρεύει ο Έλληνας και όχι ο Τούρκος ψαράς, αλλά και κάθε φυσικός πόρος στο υπέδαφος υφαλοκρηπίδας οποιουδήποτε νησιού του Αιγαίου, ανήκει στη χώρα κυριότητας αυτού. Η εφαρμογή της Σύμβασης από την Κυπριακή Δημοκρατία συνοδεύτηκε την […]
Keywords
Τυχαία Θέματα