Θέλεις να συναντήσεις τα τέρατα του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο;

Δεν μπορείς να μπεις στο σπίτι του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο. Πρώτα απ’ όλα επειδή ο σκηνοθέτης περνάει εκεί το 90% της καθημερινότητάς του. Και φυσικά, είναι βέβαιο ότι ο ίδιος θα αισθανθεί ότι παραβιάζεται ο πιο προσωπικός και δημιουργικός του χώρος –πάνω απ’ όλα θα φοβηθεί μήπως σπάσεις τίποτα. Το πιο πιθανό, πάντως, είναι ότι εσύ ο ίδιος θα τρομάξεις και θα βγεις όπως μπήκες. Ή τουλάχιστον θα αισθανθείς έναν κόμπο στο στομάχι, θα σκοτεινιάσει για λίγο η ψυχή σου.

Θα συναντήσεις μία τεράστια «προτομή» του Φρανκενστάιν στην είσοδο, θα συνεχίσεις διστακτικά

για να πέσεις πάνω σε σκελετούς, κρανία, δείγματα πτηνών, παραμορφωμένων εμβρύων, θα ανέβεις στον πάνω όροφο περνώντας ένα κέρινο ομοίωμα (δεν είναι σαφές αν είναι άνδρας ή γυναίκα!) που σου γελά σαν να σε κοροϊδεύει, θα δεις πολλά παιχνίδια, μινιατούρες από έργα φαντασίας, βικτωριανά έπιπλα, βαριές κουρτίνες, τέρατα, μυθικά πλάσματα, βιβλία -πολλά βιβλία- και φυσικά ταινίες (7.000 DVD και Blue – RAY!).

Κι όμως, ο μεξικανός σκηνοθέτης θα ήθελε πολύ να επισκεφτείς τον κόσμο του. Αφού δεν μπορεί να σε βάλει στο μαγευτικό τοπίο του «Λαβυρίνθου του Πάνα», τότε μπορεί να σου δείξει από που εμπνεύστηκε τις λεπτομέρειές του. Γι’ αυτό και επέτρεψε σε ένα συνεργείο να αποσπάσει περίπου 400 αντικείμενα (μαζί με το κεφάλι του Φρανκενστάιν!) για μία έκθεση στο Μουσείο Τέχνης της Κομητείας Λος Αντζελες. Ανάμεσά τους βρίσκεται ένας λυκάνθρωπος που έφτιαξε ο ίδιος όταν ήταν μόλις επτά ετών, δηλαδή έναν χρόνο πριν αρχίσει να πειραματίζεται με την κάμερα Super-8 του πατέρα του.

Κέρινα ομοιώματα που μεταδίδουν γέλιο ή τρόμο σε αίθουσα του μουσείου (Twitter/Guillermo del Toro)

Ολα αυτά που εκτίθενται για τους σινεφίλ και οπαδούς της μυστήριου κόσμου του Ντελ Τόρο αποτελούν μόνο το 10% του υλικού που βρίσκεται στο σπίτι που έχει ονομάσει «Bleak House», από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Κάρολου Ντίκενς. Τώρα που έχουν αφαιρεθεί αυτά τα αντικείμενα, «το σπίτι δείχνει ακόμη γεμάτο», λέει ο Ντελ Τόρο στη βρετανική εφημερίδα Guardian, αλλά σπεύδει να προσθέσει: «Για εμένα προσωπικά, ένα ράφι που έχει βιβλία χωρίς φιγούρες είναι ένα άδειο ράφι!».

Η ιδέα να φτιάξει αυτό το σπίτι (στο Λος Αντζελες) προέκυψε το 2006. Ηθελε να συγκεντρώσει σε έναν χώρο –συγκεκριμένα σε δύο ενωμένα σπίτια- ερεθίσματα που δίνουν έμπνευση σε καλλιτέχνες, οτιδήποτε μπορεί να πυροδοτήσει αυτό που τροφοδοτεί τη φαντασία, δηλαδή την περιέργεια. Αυτό δεν το κάνουν μόνο έργα υψηλής Τέχνης –παρότι υπάρχουν πρωτότυπα αξιοθαύμαστων καλλιτεχνών στο σπίτι του. Βρίσκονται όμως δίπλα σε παιχνίδια, εικονογραφήσεις και σχέδια ποπ αρτ, φιγουρίνια, μοντέλα, μικρές ή μεγάλες μηχανές ότι μπορεί να «προκαλέσει ένα σοκ στο σύστημα», όπως έχει περιγράψει ο ίδιος.

Κρανία, δείγματα ανατομίας, κόκαλα, βιβλία και κοχύλια στα ράφια μίας βιβλιοθήκης (Twitter/Guillermo del Toro)Ο τοίχος της παιδικής του ηλικίας (Twitter/Guillermo del Toro)

Γράφει στο «δωμάτιο της βροχής» (η καταιγίδα αναπαρίσταται με τη βοήθεια ενός τεχνητού παραθύρου), εξ ου και αυτή η αίσθηση μελαγχολίας στο αποτέλεσμα, δηλαδή στις ταινίες του. Και κατά τη διάρκεια της συγγραφής, κάνει έρευνα σε 13 διαφορετικά δωμάτια που είναι γεμάτα βιβλία. Καθένα αφορά μία διαφορετική περίοδο ή κατηγορία. Οταν σχεδίαζε με την ομάδα παραγωγής τα πλάσματα του «Δαχτυλιδιού της φωτιάς» (2013), ο σκηνοθέτης ανέβαινε στα ράφια όπου στεγάζονται βιβλία φυσικής ιστορίας και άρπαζε οποιαδήποτε φωτογραφία έδειχνε καρχαρίες και άλλα τέρατα του βυθού. Οταν σχεδίαζαν το Allerdale Hall, το στοιχειωμένο σπίτι στον «Πορφυρό Λόφο» (2015), αναζητούσε πληροφορίες στα βιβλία βικτωριανής αρχιτεκτονικής.

«Πρέπει να δείτε αυτή την αίθουσα από κοντα!», γράφει ο σκηνοθέτης στο Twitter (Twitter/Guillermo del Toro)

Οταν ολοκληρωθεί η έκθεση, τα αντικείμενα θα μεταφερθούν για μία ακόμη προβολή στο Ινστιντούτο Τέχνης της Μινεάπολης και στη Γκαλερί Τέχνης του Οντάριο, στο Τορόντο. Είχε επεξεργαστεί και το ενδεχόμενο μίας περιοδείας στο Παρίσι, στην Πόλη του Μεξικού, στη Βαρκελώνη και το Λονδίνο, αλλά όχι, παραπάει. «Την ημέρα που αφαιρέθηκαν τα αντικείμενα απ’ το σπίτι τους άλλαξα γνώμη», είπε ο ίδιος. «Δεν θέλω να περάσω τέσσερα χρόνια χωρίς να αντικείμενά μου. Υπάρχουν κάποιες φιγούρες που απλώς λατρεύω να κοιτάζω. Με κάνει χαρούμενο. Οταν μπαίνω και δεν βλέπω τον Φράνκενσταιν αισθάνομαι χάλια».

Ο «χλωμός άνδρας» -με το μάτι στην παλάμη! (Twitter/Guillermo del Toro)

Τέτοια εμμονή με μικρά αντικείμενα; Ο Ντελ Τόρο μεγάλωσε σε ένα αυστηρά καθολικό περιβάλλον. Τι σημαίνει αυτό; Ακουγε κάθε μέρα διδάγματα για μία ζωή ευλαβή, ευνοημένη από τη Θεία Χάρη. «Δεν μπορούσα με τίποτα να συμφιλιώσω αυτή τη λογική με την πολύ πιο σκοτεινή άποψη που είχα για τον κόσμο, ήδη από την παιδική μου ηλικία», εξηγεί ο ίδιος. «Δεν μπορούσα να κατανοήσω ενορμήσεις θυμού και φθόνου και τις πιο περίπλοκες που προέκυπταν όσο μεγάλωνα, καταλαβαίνετε…», προσθέτει.

Συνειδητοποίησε γρήγορα ότι για τον ίδιο, ο εξαγνισμός της ψυχής έρχεται μέσα από τη φιγούρα ενός τέρατος, γιατί αυτό συμβολίζει το ελαττωματικό, το μη τέλειο. «Τα τέρατα είναι οι μεγάλοι προστάτες άγιοι του ελαττωματικού (μη τέλειου)».

Δείτε εδώ μία ξενάγηση στο σπίτι του από τον ίδιο:

The post Θέλεις να συναντήσεις τα τέρατα του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο; appeared first on Protagon.gr.