Χωρισμένοι γονείς, ευτυχισμένα παιδιά
Μου έλαχε μια ωραία πρωία, καθώς περίμενα έξω από τη δικαστική αίθουσα τη σειρά που υπεδείκνυε το πινάκιο για την υπόθεση του δικού μου ενδιαφέροντος. Το θέαμα θύμιζε περισσότερο ζωικό βασίλειο παρά ανθρώπινο είδος. Δυο κανονικοί άνθρωποι, που κάποτε κοιμούνταν αγκαλιά, που δάκρυσαν όταν έγιναν γονείς, ήθελαν καταφανώς να κατασπαράξουν ο ένας τον άλλο με πρωτοφανή βαναυσότητα, χωρίς καν να τους πτοεί το γεγονός ότι αποτελούσαν δημόσιο θέαμα στην Ευελπίδων. Το διακύβευμα ήταν βεβαίως η επιμέλεια «του παιδιού».
Το σκηνικό είναι σύνηθες στα μάτια των δικαστών. Οι αποφάσεις τους -συστηματικά
Η απόφαση του δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που όρισε συνεπιμέλεια -από κοινού, κι από τους δύο γονείς- είναι ασφαλώς μια απόφαση ενός ανοιχτού μυαλού. Γιατί το ζήτημα εδώ δεν είναι αν πρόκειται για απόφαση καλή ή κακή, σοφή ή όχι – δεν χωρούν τέτοιοι χαρακτηρισμοί αν δεν ξέρει κανείς τις πτυχές κάθε υπόθεσης.
Το ζήτημα εδώ είναι ότι η συγκεκριμένη απόφαση κινείται πέρα από στερεότυπα και πολιτισμικές παραδόσεις, σε ένα διεθνές μήκος κύματος που δεν συνηθίζεται στην εγχώρια δικαστική πραγματικότητα. Χαράσσει νέα μονοπάτια, ορίζοντας -σε μια υπόθεση ασφαλιστικών μέτρων- ότι προσωρινά και μέχρι την εκδίκαση της κύριας απόφασης, η επιμέλεια των τέκνων θα ασκείται εναλλακτικά, τους ζυγούς μήνες από τον πατέρα και τους μονούς από τη μητέρα, με δικαίωμα επικοινωνίας κατά το διάστημα αυτό του γονέα που δεν έχει την επιμέλεια.
Σε κάθε περίπτωση, είναι μια απόφαση έξυπνη. Που πατά μεν στον ελληνικό αστικό κώδικα του 1983, αλλά διαχειρίζεται με τρόπο πρωτοποριακό την έννοια της γονικής μέριμνας, απαιτώντας εναλλασσόμενη φροντίδα, με εναλλασσόμενη κατοικία. Σπάζει το ταμπού του χρόνου, της αποκλειστικής επιμέλειας, δίνοντας μια ελληνική απάντηση στο κίνημα της εξίσου κοινής επιμέλειας, του shared joint custody, που έχει ευδοκιμήσει –με νομική υπόσταση- στη Γαλλία, το Βέλγιο, τη Σουηδία, τη Δανία, και θέλει δυο λειτουργικά σπίτια για το παιδί. Και οικογένεια που παραμένει στα μάτια του, με αμφότερους τους βιολογικούς γονείς. Με κοινό, συμφωνημένο πρόγραμμα ανατροφής, εξαρχής, με τη βούλα του δικαστηρίου.
Στους κυνικούς που ρωτούν «ε, και; τα δυο σπίτια μπορούν να λήξουν τον πόλεμο; τον ένα μήνα κάνω ό,τι μου καπνίσει εμένα, τον άλλο ας κάνει ό,τι θέλει «αυτός/«αυτή», η απάντηση των ειδικών είναι ενδιαφέρουσα. Διατείνονται ότι μια απόφαση περί συνεπιμέλειας σε ένα πρώιμο στάδιο, όπως των ασφαλιστικών μέτρων, μπορεί να απορροφήσει σημαντικές εντάσεις, κραδασμούς ιδιαίτερα ισχυρούς, υπαρκτούς όμως, όταν το παιδί ορίζεται να μένει με τον ένα γονιό και βλέπει σποραδικά τον άλλο, κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο και λίγες ώρες μεσοβδόμαδα. Γατί σε αυτό το πρώτο στάδιο συντελείται η αποκοπή του παιδιού από τον «ηττημένο» γονιό, κυρίως τον πατέρα. Εκεί, πάνω στη βράση του θυμού, του μένους για «τη ζωή που μου ‘φαγες» συντελούνται όργια και κακοποιήσεις…
Η απόφαση, που παρεμπιπτόντως είναι η δεύτερη – σταθμός στην Ελλάδα, έχει ολόκληρη κουστωδία πίσω της. Εργαζόμενες – πολυάσχολες (όχι από χόμπι) μαμάδες, μπαμπάδες που επιθυμούν να είναι ουσιαστικά παρόντες, απολαμβάνοντας ενεργά την ανατροφή του παιδιού τους. Νέους κοινωνικούς ρόλους. Και στο φόντο διεθνείς οργανώσεις, μεταξύ άλλων και φεμινιστικές, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με σχετική νομολογία του, αλλά και το Συμβούλιο της Ευρώπης, που δείχνει, με ψήφισμά του, το μονοπάτι της κοινής ανατροφή των παιδιών και της εναλλασσόμενης κατοικίας, ζητώντας από τα κράτη-μέλη να καινοτομήσουν σε επίπεδο εθνικής νομοθεσίας.
Η νομοθέτηση για την εκτεταμένη εφαρμογή της κοινής επιμέλειας και από τους δύο γονείς, σε περίπτωση διαζυγίου είναι βεβαίως θέμα της ελληνικής Πολιτείας. Η ευτυχία ενός παιδιού, όμως, είναι ζήτημα που αφορά αποκλειστικά τους γονείς του. Καμία απόφαση, όσο πρωτοπόρα κι αν είναι, δεν μπορεί από μόνη της να προσφέρει ισορροπία, σταθερότητα, γαλήνη σε ένα παιδί, τεσσάρων, οκτώ ή δώδεκα ετών, αν οι γονείς του δεν βάλουν στη φαρέτρα τα όπλα τους. Έστω, αφού τους αναγκάσει ένας τρίτος. Όπως ο δικαστής που επέλεξε τη σολομώντεια λύση σε ένα πρόβλημα που κανείς, μα κανείς, δεν θα ήθελε μπροστά του.
The post Χωρισμένοι γονείς, ευτυχισμένα παιδιά appeared first on Protagon.gr.
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Κατηγορίας Ειδήσεις
- Βόμβα: Διαγράφουν την τελευταία δόση του ΕΝΦΙΑ. Ποιοι τη γλιτώνουν
- Έκπληξη στα ΑΤΜ: Ποιοι θα δουν από σήμερα φουσκωμένους τους λογαριασμούς
- Ανεξήγητο φαινόμενο με χταπόδια που μαζικά εγκαταλείπουν το νερό και βγαίνουν στην ακτή
- Ιδιοκτήτης κοσμηματοπωλείου πυροβόλησε και σκότωσε διαρρήκτη
- Άγριο σκηνικό στο Nomads: «Πλακώθηκαν» Μαυρίδης – Αλεξάνδρου
- Σοκ στην ελληνική σόουμπιζ - Χώρισαν μετά από δύο χρόνια σχέσης!
- Παρανάλωμα του πυρός ταβέρνα στην Θεσσαλονίκη – Εκκενώθηκε πολυκατοικία
- Μονιμοποιούν χιλιάδες συμβασιούχους στο Δημόσιο μέσω «προσωπικής επαφής»
- Αυτά είναι τα πιο διάσημα κλαμπ μόνο για μέλη – Το ένα στην Ελλάδα
- Πανσερραϊκός – ΟΦΗ σε live streaming στο ert.gr
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Protagon
- Τελευταία Νέα Protagon
- Χωρισμένοι γονείς, ευτυχισμένα παιδιά
- Το ψέμα νίκησε
- Καλύτερες για την καρδιά οι απογευματινές επεμβάσεις
- Τιμή-ρεκόρ 17,8 εκατ. δολαρίων για το ρολόι του Πολ Νιούμαν
- 1111
- Ανδρουλάκης: «Ο νέος φορέας δεν πρέπει να είναι δεκανίκι κανενός»
- Βοδινή ουρά με ατζέμ πιλάφι
- 09000
- Ο Φρόιντ είχε δίκιο: οι εραστές «ψάχνουν» τη μαμά ή τον μπαμπά τους
- Τελευταία Νέα Κατηγορίας Ειδήσεις
- Βόζεμπεργκ: Μονόδρομος η διαγραφή Παπακώστα - Γνώριζε ότι η διαφοροποίηση της έχει συνέπειες
- Νορβηγία: Εντοπίστηκε το ρωσικό ελικόπτερο που αγνοείτο από την Πέμπτη - Νεκροί οι 8 επιβάτες
- Η Φοντάνα ντι Τρέβι έγινε κατακόκκινη (εικόνες)
- Δράμα: Διαρρήκτης έπεσε νεκρός από το όπλο ιδιοκτήτη που προσπάθησε να κλέψει
- Ο Πουτζδεμόν «είναι και θα παραμείνει πρόεδρος» της Καταλονίας
- Πρόβλημα με Μιλάνοφ, μέσα Καρλάο και Βούρος
- Δράμα: 79χρονος σκότωσε διαρρήκτη χρυσοχοείου!
- Star Wars costume designer who created Darth Vader & stormtrooper outfits dies
- Εντυπωσιακή ψαριά στην Κρήτη: Επιασε μαγιάτικο 32 κιλών [εικόνα]
- Οι διασυνδέσεις του 29χρονου συλληφθέντα με την Πόλα Ρούπα