Αριστα στην ατέρμονη κατηφόρα και παρακμή της εκπαίδευσης

Ενα έθνος, για να διατηρείται ακμαίο, ισχυρό, κυρίαρχο και ομοιογενές μέσα στα χρόνια, οφείλει να μην ξεχνά την ιστορία του, να στηρίζει το διαμορφωμένο αξιακό του πλαίσιο και να δομεί σωστά την παιδεία του. Δόμηση που να συμβάλλει στην καλλιέργεια ευσεβούς εθνικής, ιστορικής συνείδησης στους νυν και αυριανούς πολίτες του, προάγοντας ταυτόχρονα τα κατάλληλα πρότυπα και ιδανικά. Έτσι, προασπίζεται, θωρακίζεται η συνέχειά του στους επόμενους αιώνες.

Η έλλειψη στοιχειώδους παιδείας στους Έλληνες, φαίνεται πως είναι γενεσιουργός αιτία των δεινών που ζούμε σήμερα στη χώρα μας. Μάλιστα, υπό

τον φόβο να μην χαρακτηριστούμε από τους «προοδευτικούς» που ζουν ανάμεσα μας, ως γραφικοί, φασίστες, ρατσιστές ή κλειστόμυαλοι συντηρητικοί, η πληγή στην παιδεία, φαίνεται, πως διαιωνίζεται. Γίνεται απείρως βαθύτερη από αυτήν της χρηματοοικονομικής κρίσης που βιώνουμε τα τελευταία 6 χρόνια. Στο ίδιο μοτίβο της βαθιάς παρακμής, οι κυβερνήσεις και οι πολιτικοί. Μυημένοι στο έργο, με αποκορύφωμα τους σημερινούς. Έργο που επεκτείνεται σε όλους τους τομείς, μα κυρίως, στην εκπαίδευση και ειδικότερα σήμερα, με άρωμα ακραίου, εξιδανικευμένου προοδευτισμού. Υπό το πέπλο της δικής μας αδιαφορίας.

Οσο δεν ασχολούμαστε, απαθείς σε έναν καναπέ, ψάχνοντας λεφτόδεντρα, το παιχνίδι είναι χαμένο

Σήμερα, λοιπόν, στον αστερισμό των κινήσεων μιας επικίνδυνης αριστερής κυβέρνησης, η κοινή γνώμη επικεντρώνεται πρωτίστως στα οικονομικά ζητήματα. Παράλληλα, την παράσταση στην πολιτική αντιπαράθεση, κλέβουν οι νέες τηλεοπτικές άδειες, οι δηλώσεις του πρωθυπουργού και οι επερχόμενες των υπόλοιπων αρχηγών κομμάτων στη ΔΕΘ, οι διαπραγματεύσεις, το προσφυγικό και οι περιπτώσεις τύπου Πολάκη, που δικαίως προκαλούν τη νοημοσύνη μας.

Με αφορμή τις δηλώσεις του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, εκτός από το αναμενόμενο τοπίο «ελπιδοφόρων» υποσχέσεων για ανάπτυξη και οικονομικούς παραδείσους στο διηνεκές, συνειδητοποιήσαμε με λύπη, ότι δεν ειπώθηκε κουβέντα για τις τωρινές ανατροπές στην εκπαίδευση, όπου ορισμένες από αυτές ψηφίστηκαν με νομοσχέδιο στη Βουλή στις αρχές του μήνα. Ή για να είμαστε ακριβείς, ο κος Τσίπρας, όπως και λοιποί κυβερνητικοί κύκλοι τις προάλλες, δήλωσαν ότι η ηγεσία του υπουργείου παιδείας κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες για εφαρμογή αναγκαίων μεταρρυθμίσεων στην εκπαίδευση, με σκοπό την αναβάθμιση του έργου του δημοσίου σχολείου. Σε πιο πρόσφατα δημοσιεύματα, φαίνεται πως ο πρωθυπουργός βάζει άριστα 20(!) στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας για το γεγονός ότι κατάφερε να ανοίξει τα σχολεία με βιβλία και δασκάλους!

Ωστόσο, ποιες είναι αυτές οι τόσο μεγάλες και ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, που ψηφίστηκαν ή απλά εισέρχονται από το πίσω παράθυρο και που κερδίζουν την επιβράβευση του «άριστα» από τον πρωθυπουργό μιας κυβέρνησης που καταδικάζει, ιδεολογικά, την αριστεία;

Αρχικά, καταργείται η πρωινή προσευχή στα σχολεία. Μειώνονται οι ώρες διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών, καθώς θεωρούνται μάθημα παρά φύσιν, απομακρύνοντας τους μαθητές από την γνώση μιας γλώσσας που προϋπήρχε της νέας ελληνικής, τη γέννησε και την ακολουθεί σε κάθε της βήμα μέσα στους αιώνες. Στο εξωτερικό, βέβαια, αφιερώνονται μερόνυχτα διδασκαλίας και ανάγνωσής της. Αλλά, τι παραπάνω να γνωρίζουν οι ξένοι; Εδώ εμείς πρωτοπορούμε, κόβοντας τις ρίζες μας…

Αλλάζει και η Ιστορία. Ή μάλλον, «αναπλαισιώνεται», λέξη που αρέσει πολύ, εσχάτως, στους κυβερνώντες. Συγκεκριμένα, υπάρχει η πρόθεση να προστεθούν κεφάλαια αφιερωμένα στον ήρωα Βελουχιώτη και το αντάρτικο. Την ίδια στιγμή, αφαιρείται ήδη από την ύλη της τρίτης λυκείου, η ενότητα που αφορά τη γενοκτονία των Ποντίων, δημιουργώντας στους νέους μαθητές επιπρόσθετη εθνική άγνοια σε άλλο ένα ζήτημα της εθνικής μας ταυτότητας.

Ο πρωθυπουργός βάζει άριστα 20(!) στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας για το γεγονός ότι κατάφερε να ανοίξει τα σχολεία με βιβλία και δασκάλους!

Μεταβάλλονται οι διαδικασίες αξιολόγησης των μαθητών. Στο όνομα της αριστείας που είναι ρετσινιά για την αριστερή μας κυβέρνηση, λιγοστεύουν τα διαγωνίσματα, τα οποία θα διεξάγονται για λιγότερα μαθήματα, ενώ θα πραγματοποιούνται μια φορά σε κάθε τετράμηνο, αντί για τρεις φορές σε κάθε τρίμηνο. Χαλάρωση στην αξιολόγηση και δημιουργική εκπαιδευτική ενασχόληση για τα παιδιά είναι ο στόχος του υπουργείου…

Δεν γλιτώνει ούτε η ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Το «νέο σχολείο Φίλη», μειώνει τις ώρες των μαθημάτων. Συνεπώς, μειώνει και τις θέσεις εργασίας για σημαντικό αριθμό του εκπαιδευτικού προσωπικού, δημιουργώντας μεγάλο ποσοστό υπεράριθμων δασκάλων που διοχετεύονται, πλέον, σε θέσεις και μαθησιακά αντικείμενα, όπου έχουν ελάχιστη ή μηδενική εξειδίκευση (όπως συνέβη, ύστερα από νομοσχέδιο που πέρασε στη Βουλή στις αρχές του μήνα, στην ειδική αγωγή). Θύματα βέβαια, οι μαθητές που καταλήγουν, από το δημοτικό κιόλας, σάκος του μποξ για τις αστοχίες και την προχειρότητα της εκάστοτε ηγεσίας του υπουργείου παιδείας. Φυσικά, διαιωνίζονται με τέτοια νομοσχέδια και οι ανισότητες μεταξύ των εκπαιδευτικών. Έτσι λύνει, όμως, το αρμόδιο υπουργείο τα προβλήματα με τα κενά στα σχολεία…

Επίσης, στο ίδιο εισηγηθέν νομοσχέδιο παραπάνω, ανασταίνεται ο θεσμός των αιωνίων φοιτητών στα πανεπιστήμια, δίνοντας, έτσι, την εντύπωση της ατιμωρησίας που θα απολαύσει οποιοσδήποτε δεν ολοκληρώσει τις σπουδές του στα ορισμένα χρονικά περιθώρια. Υποβαθμίζεται, επιπλέον, και το επίπεδο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Την ίδια ώρα πολλοί παίρνουν πτυχίο στην ώρα τους, με πείσμα και σκληρή δουλειά. Αλλά αυτοί μάλλον θα είναι ανόητοι…

Επιπροσθέτως, και η ιδιωτική εκπαίδευση σφυροκοπείται ανελέητα. Από ανθρώπους που έχουν γενικότερη αλλεργία σε οτιδήποτε έχει μπροστά την λέξη «ιδιωτικός». Το κερασάκι στην τούρτα: η μεγάλη μεταρρύθμιση στην παιδεία οδηγεί φέτος περίπου 38.000 παιδιά εκτός παιδικών σταθμών.

Τα παραπάνω αποτελούν τμήμα των νέων εκπαιδευτικών πολιτικών και της τωρινής επικρατούσας αντίληψης. Στοιχεία που υιοθετήθηκαν δίχως διάλογο με επιστημονικούς φορείς ή συλλόγους και μπαλώνουν ή δημιουργούν νέα προβλήματα. Ωστόσο, βαθμολογούνται με άριστα! Και φυσικά, η συγκεκριμένη παρακμή και προχειρότητα στην εκπαίδευση κερδίζουν έδαφος από την απάθειά μας, ενώ από κοινού με τη νεοελληνική μας νοοτροπία, χτίζουν τη ζοφερή φιγούρα μιας Ελλάδας χωρίς σταθερές αρχές. Μια εθνική αυτό-υποτίμηση, που από τα χρόνια της μεταπολίτευσης έως σήμερα, μας χρεοκοπεί οικονομικά, αλλά και αξιακά. Διότι ο Έλληνας, φρόντιζε μόνο την οικονομική του ευμάρεια, ενώ αδιαφόρησε για το έθνος του με τον πιο σκληρό τρόπο. Αδιαφορία, που ωφελεί το έργο διάλυσης της χώρας που συντελείται από τη σημερινή εθνοσωτήριο κυβέρνηση, σε όλα τα επίπεδα.

Σε ένα έθνος άρρηκτα συνδεδεμένο με την ορθοδοξία. Με πολιτισμό που γέννησε τη δημοκρατία, τη φιλοσοφία, τους ολυμπιακούς αγώνες, τις τέχνες. Που έχει να επιδείξει μεγάλες στιγμές θάρρους και υπερηφάνειας, υπό από τις πιο δυσμενείς προοπτικές, ώστε σήμερα να ζούμε ελεύθεροι, σε συνθήκες ειρήνης. Από τη δημιουργία εθνικού κινήματος το 1821, την επανάσταση και επικράτησή μας επί της οθωμανικής αυτοκρατορίας, την ίδρυση και μετέπειτα αναγνώριση ανεξάρτητου κράτους το 1830 μέχρι τη στρατιωτική κατοχή στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τον εμφύλιο, την επταετία της χούντας και την αποκατάσταση της δημοκρατίας από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή το 1974. Ιστορία και παραδόσεις που χάνονται αμαχητί!

Ανασταίνεται ο θεσμός των αιωνίων φοιτητών στα πανεπιστήμια, δίνοντας, έτσι, την εντύπωση της ατιμωρησίας που θα απολαύσει οποιοσδήποτε δεν ολοκληρώσει τις σπουδές του στα ορισμένα χρονικά περιθώρια

Το έθνος αυτό, πλέον, ξεχασμένο στην τύχη του εδώ και 40 χρόνια από τους εγχώριους «τζιχαντιστές» του, αρχίζει να ματώνει. Μικραίνει στην ιστορία που διδάσκονται πλέον τα παιδιά μας. Απαξιώνεται από πολίτες και πολιτικούς. Χάνεται στη μνήμη μας. Διότι δεν διδαχθήκαμε. Δεν νοιαστήκαμε να διατηρήσουμε με συνειδητή ομοψυχία, τις παραδόσεις μας, όπως συμπορευόμασταν, όρθιοι, σε προηγούμενες, πολύ πιο μαύρες εποχές. Ρημάξαμε την παιδεία, το άλλοτε καμάρι μας. Μπαχαλεύουμε την εκπαίδευση. Κάνουμε μόδα τον ανθελληνισμό.

Ομοίως, οι σημερινοί άρχοντες, ως άλλοτε μαθητευόμενοι, ιδεοληπτικοί αρνητές της συνέχειας του έθνους, της θρησκείας, των παραδόσεών μας, υλοποιούν βήμα-βήμα τις ιδεολογικές τους θεωρίες. Έχοντας παραπλανήσει με φρούδες υποσχέσεις την πλειοψηφία της κοινωνίας, εφαρμόζουν πειραματισμούς και τζογαδόρικες λογικές στα προβλήματα της πατρίδας μας. Διαλύοντας όλους τους τομείς, διαλύουν και την εκπαίδευση, το βασικότερο κομμάτι σε ένα κράτος. Και μπαλώνουν με την προπαγάνδα τους κάθε τους πομπή. Όπως και τώρα στην υποτιθέμενη, μπακάλικη, σε λογική, εκπαιδευτική τους μεταρρύθμιση. Αλλά, όλα πάνε καλά!

Αυτοβαθμολογούνται με 20. Όχι για το ουσιώδες των αλλαγών που φέρνουν. Αλλά για τη συνέπειά τους στον κοινό τους ιδεολογικό άξονα. Πάντα με το γνωστό αριστερό προοδευτικό πρόσημο. Και το περηφανεύονται. Όσο δεν ασχολούμαστε, απαθείς σε έναν καναπέ, ψάχνοντας λεφτόδεντρα, το παιχνίδι είναι χαμένο. Γιατί κάτω από τη μύτη μας, εξελίσσεται το έγκλημα της αλλοίωσης της εθνικής και αξιακής συνείδησης των παιδιών μας, των μελλοντικών γενεών.

*Ο Γεώργιος Μούγιος, είναι αναπληρωτής εκπαιδευτικού ειδικής αγωγής στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

The post Αριστα στην ατέρμονη κατηφόρα και παρακμή της εκπαίδευσης appeared first on Protagon.gr.