«Αγαπητέ Ζοζέ»

Ονομάζεται Τζέρεμι Βάιν, είναι ραδιοφωνικός παραγωγός του BBC και παρακολουθεί την Τσέλσι ανελλιπώς τα τελευταία 20 χρόνια, με εισιτήριο διαρκείας. Όπως οι περισσότεροι οπαδοί των «Μπλε», λατρεύει τον Μουρίνιο. Ακόμη και από τη 16η θέση της βαθμολογίας (που τους άφησε ο πορτογάλος φεύγοντας), τον βλέπει σαν Θεό…

Με αφορμή, λοιπόν, την απόλυσή του από τον Αμπράμοβιτς, ο Βάιν έστειλε στον Special One μια συγκλονιστική επιστολή. Μια κατάθεση ψυχής, από έναν πικραμένο ποδοσφαιρόφιλο. Το γράμμα της χρονιάς, στον άνθρωπο που του ράγισε την καρδιά.

Ιδού η επιστολή του Τζέρεμι Βάινς στον Ζοζέ Μουρίνιο:

«Αγαπητέ Ζοζέ,

Αυτό είναι ένα γράμμα που γράφω με πολύ μεγάλη δυσκολία. Δεν με έχεις συναντήσει ποτέ, αλλά κάθε εβδομάδα κάθομαι με την κόρη μου ακριβώς πίσω σου, πίσω από τον πάγκο σου στο Στάμφορντ Μπριτζ.

Το όνομά της είναι Μάρτα και σήμερα είναι 11 ετών. Την πρώτη φορά που την πήρα σε ματς της Τσέλσι, ήταν τεσσάρων ετών και ήσουν εσύ προπονητής. Της φάνηκε αστείο, που οι εκδρομείς οπαδοί της Μπλάκμπερν τραγουδούσαν “Θα απολυθείς το επόμενο πρωί”, κάτι που όντως συνέβη (σε εκείνο το παιχνίδι η Τσέλσι ήρθε ισόπαλη 0-0 με την Μπλάκμπερν και ο Μουρίνιο απολύθηκε -μετά το 1-1 με τη Ρόζενμποργκ- στις 18 Σεπτεμβρίου του 2007).

Αυτό ήταν το πρώτο σου άσχημο συναπάντημα με μας. Της είπα να μην ανησυχεί – θα έβρισκες άλλη δουλειά και η Τσέλσι θα έβρισκε άλλον τεχνικό. Στην πραγματικότητα βρήκαμε αρκετούς, ώστε να γεμίσουμε ένα λεωφορείο: Γκραντ, Σκολάρι, Γουίλκινς, Χίντινκ, Αντσελότι, Βίλας-Μπόας, Ντι Ματέο, Μπενίτεθ…

Η κόρη μου μεγάλωνε και οι μισές από τις λέξεις που μάθαινε, ήταν τα ονόματα των προπονητών της Τσέλσι. Αλλά δεν θα ήταν ποτέ το ίδιο χωρίς εσένα. Ο Αμπράμοβιτς, ο πρώην εργοδότης σου, έγινε τόσο ανυπόμονος με τους προπονητές που σε διαδέχτηκαν, ώστε έφτασε να απολύσει τον Ντι Ματέο μετά την κατάκτηση του Champions League.

Ηταν σαν να ξέραμε όλοι πως, αργά ή γρήγορα, ο Special One θα επέστρεφε. Επέστρεψες, όταν η Μάρτα ήταν εννέα. Ήταν το ίδιο ενθουσιασμένη όσο και ο μπαμπάς της. Της είπα ό,τι χρειαζόταν να ξέρει: “Ο Μουρίνιο έχει το μυαλό του έξω από το κεφάλι, αλλά έτσι είναι όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες”. Ανέφερα τον Σαλβαδόρ Νταλί και τον Βαν Μόρισον, για να εξηγήσω γιατί μερικές φορές η βασανισμένη ψυχή κάνει την καλύτερη τέχνη.

Είπα στη Μάρθα οτι θα ήξερες, πια, πώς να συμπεριφερθείς και πως η τρέλα σου θα ήταν τέλεια για την Τσέλσι. Ετσι ακριβώς έγινε. Η ένταση που βγάζεις, είναι εκπληκτική. Λατρεύω την αίσθηση του κινδύνου που φέρνεις σε κάθε στιγμή. Πάντα μου θύμιζεις το πιο δημοφιλές αγόρι του σχολείου: όλοι θα έκαναν τα πάντα για να γίνουν φίλοι του, και οι παίκτες σου θα έκαναν τα πάντα για να σε εντυπωσιάσουν.

Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, η μεσαία γραμμή της Τσέλσι ήταν τόσο ενωμένη όσο οι Led Zeppelin. Παρά το γεγονός ότι ο Ντιέγκο Κόστα εξελίχτηκε ως μία περιγραφή συναισθηματικής διάθεσης και όχι το όνομα ενός παίκτη, για λίγους -υπέροχους- μήνες ήταν ασταμάτητος.

Τα πόδια του Τέρι κινούνταν ακόμα, ο Ιβάνοβιτς πετύχαινε γκολ από την άμυνά μας και θυμάμαι πως έφτασες να τουιτάρεις οτι “Ο Αζάρ είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριτής του κόσμου”, προκαλώντας αρκετές ύβρεις από την πλευρά των φαν του Μέσι.

Το θέμα είναι πως εσύ το έκανες αυτό Ζοσέ, εσύ μας έκανες και πάλι νικητές. Είσαι ένας απίστευτα πετυχημένος προπονητής και μας ξαναέφερες στην κορυφή. Η Μάρτα και εγώ σε αγαπήσαμε γι αυτό, παρά την τρέλα σου.

Ωσπου, κάτι εντελώς ανισόρροπο συνέβη. Έπρεπε να εξηγήσω στην κόρη μου γιατί εξερράγης απέναντι στη δημοφιλή γιατρίνα της ομάδας, αλλά δεν μπορούσα να βρω μία πειστική δικαιολογία.

Όχι απλά την υποβίβασες και την ανάγκασες να φύγει, την ταπείνωσες. Δεν έπρεπε να το κάνεις – και πιστεύω πως ούτε οι παίκτες κατάφεραν να εξηγήσουν αυτό που συνέβη, στις δικές τους κόρες.

Εκείνη η γυναίκα ήταν δημοφιλής και οι παίκτες πήγαν με το μέρος της – και εναντίον σου: έχασες τα αποδυτήρια. Έδιωξες τη γιατρίνα και οι ποδοσφαιριστές έδιωξαν εσένα. Το καταλαβαίνεις αυτό, Ζοσέ; Απολύθηκες από τους ίδιους σου τους παίκτες.

Αν, επιτέλους, το συνειδητοποιήσεις, είμαι σίγουρος πως θα βρεις ανυπόφορη αυτή τη σκέψη. Τώρα θα πάρουμε άλλον προπονητή, πιο νορμάλ και πιο νηφάλιο σε σχέση με σένα, και δεν θα είναι το ίδιο. Νομίζω πως ήταν ένα τεράστιο λάθος του συλλόγου, να μη θεωρήσει αυτή τη σεζόν μεταβατική, για να ξεκινήσει την ανοικοδόμηση της ομάδας γύρω από εσένα.

Κάποτε μού είπε κάποιος: “Το πρόβλημα είναι πως αυτή η Τσέλσι δεν έχει έναν Μπέκαμ”. Με άλλα λόγια, μία φιγούρα που συμβολίζει την ομάδα. Όμως εμείς είχαμε, και αυτή η φιγούρα ήσουν εσύ. Όπως η Λινέτ λέει στον πρώην σύζυγό της, Τομ, σε μία συγκινητική σκηνή στη σειρά Desperate Housewives, ήσουν πάντα εσύ.

Ως απελπισμένος οπαδός, ξέρω ότι δεν θα έρθεις για τρίτη φορά. Πάρκαρες το λεωφορείο και έκαψες τα πάντα γύρω σου. Έδωσες στην Τσέλσι περισσότερα τρόπαια από όσα ονειρευτήκαμε και μετά ξυπνήσαμε στη μέση ενός εφιάλτη: στη 16η θέση της βαθμολογίας, με τον προπονητή μας να κατηγορεί τα ball-boys της Λέστερ.

Πάρε το χρόνο σου, Ζοσέ. Απόλαυσε την οικογένειά σου και βάλε σε σειρά τις προτεραιότητές σου. Και αν μία ημέρα μετανιώσεις γι αυτό που έγινε, να είσαι σίγουρος ότι υπάρχει ένας πατέρας στο δυτικό Λονδίνο που έχει ξοδέψει πολλά ανεκτίμητα απογεύματα με την κόρη του, επειδή εκείνη ήθελε να πηγαίνει στο Stamford Bridge, για να βλέπει την μαγεία και την τρέλα σου να ξεδιπλώνονται στο χορτάρι μπροστά της.

Δικός σου ειλικρινά,

Τζέρεμι Βάιν»

The post «Αγαπητέ Ζοζέ» appeared first on Protagon.gr.