Guardian/ «Συμφωνήσατε, αλλά μην προσποιείστε άλλο»

Τι παράξενο, αυτή τη φορά η Ελλάδα συμφώνησε με τους δανειστές της αμέσως για να λάβει τα πολυπόθητα 10,3 δισεκατομμύρια ευρώ, ως δόση από το συνολικό πακέτο που έχει εγκριθεί γι’ αυτήν μέσω του τρίτου Μνημονίου. Κι όμως, αυτό το ευθύ «ναι» δεν έκατσε καλά στους ευρωπαίους αξιωματούχους.

Η βρετανική εφημερίδα Guardian, στο κεντρικό της άρθρο, παίρνει θέση για την κατάσταση στην

Ελλάδα και εξηγεί γιατί αυτή η νέα συμφωνία δεν είναι τίποτα άλλο από μια ακόμη «επέκταση», μόνο που τούτη τη φορά θα πρέπει να αποχωρήσει από την πίσω πόρτα η «προσποίηση».

Το γεγονός ότι ξένισε στους ευρωπαίους εταίρους ότι στο τελευταίο Eurogroup ήρθε αβίαστα το «ναι» για την εκταμίευση της δόσης, δείχνει πόσες χαμηλά έχουν πέσει σε όλους οι προσδοκίες, έπειτα από τόσα χρόνια ανακίνησης των ίδιων στοιχείων της ελληνικής κρίσης.

Αναβολή της διαμάχης

Σημειώνει το άρθρο του Guardian: «Η επιτυχία εδράζεται στην αναβολή της διαμάχης ανάμεσα στους εκπροσώπους της Ευρωζώνης που τάσσονται υπέρ των πειθαρχικών μέτρων και τους πραγματιστές του ΔΝΤ. Τα ευρωπαϊκά γεράκια, με κυρίαρχη τη Γερμανία, εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ελαφρύνοντας τις συνθήκες που έχουν επιβληθεί στην Αθήνα, θα είναι σαν να υπονομεύουν την αξιοπιστία της Ενωσης. Από την άλλη, το ΔΝΤ, μετρώντας όλα τα δεδομένα, συμπεραίνει ότι η Ελλάδα, με την τρέχουσα τροχιά, δεν θα μπορέσει ποτέ να ξεπληρώσει τα χρέη της. Ακόμη και μια ηρωική προσπάθεια να μειωθούν ακόμη περισσότερο τα δημοσιονομικά, όχι μόνο δεν θα φτάσει για να φέρει έσοδα, αλλά ενδέχεται να προκαλέσει έναν οικονομικό πνιγμό στη χώρα. Το τρέχον πρόγραμμα ζητάει από την Ελλάδα ένα πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 3,5% επί του ΑΕΠ. Το ΔΝΤ πιστεύει ότι το 1,5% είναι πιο προσιτός αριθμός και φυσικά ζητάει να γίνει κάτι δραστικό με το χρέος – ελαφρώνοντας το συνολικό βάρος με παράλληλη χαλάρωση στο επιτόκιο».

Δέχθηκαν το ΔΝΤ, αλλά…

Κατά τον Guardian, αυτό που συνέβη στο τελευταίο Eurogroup είναι ότι οι δανειστές αποδέχθηκαν την άποψη του ΔΝΤ, αλλά δεν προσδιόρισαν τη δράση τους βάσεις των αιτημάτων του.

«Αυτό δεν ακούγεται σαν συμβιβασμός, αλλά σαν αποδοχή, τουλάχιστον επί της αρχής, ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί μια κάποια επιείκεια στο χρέος της», αναφέρει χαρακτηριστικά. Το πρόβλημα, όμως, με την πολιτική στην Ευρώπη είναι ότι κάθε κράτος έχει άλλα πράγματα να αντιπαλέψει στο εσωτερικό του.

Ο βωμός της λιτότητας

«Για τους πολιτικούς στο Βερολίνο, το θέμα είναι εγκλωβισμένο στους όρους του σκληρά εργαζόμενους γερμανού φορολογούμενου που καλείται να υπονομεύσει το μέλλον των εγγονών του προς χάριν των Ελλήνων που σπατάλησαν τα δικά τους χρήματα και είπαν ψέματα για την κατάσταση των λογαριασμών τους. Μέσα σε αυτό το κλίμα, το CDU δεν μπορεί να αποδεχθεί μια πιο διαλλακτική στάση προς την Ελλάδα, ειδικά λίγο πριν από τις εθνικές εκλογές το 2017. Στην Αθήνα η αίσθηση είναι ότι το Βερολίνο χρησιμοποιεί την οικονομική του δύναμη για να επιβληθεί στην περιφέρεια της Ευρώπης, συνθλίβοντας έτσι την ελληνική οικονομία στον ιδεολογικό βωμό της λιτότητας», σημειώνει το άρθρο.

Οι θυσίες

Φυσικά, το θερμόμετρο δεν έχει φτάσει σε σημείο ζέσεως όπως πέρυσι το καλοκαίρι. Το άρθρο του Guardian εξηγεί το γιατί: η ελληνική κυβέρνηση δέχθηκε το πικρό χάπι που της χορηγήθηκε από τους δανειστές και πέρασε διάφορα επώδυνα μέτρα όπως αύξηση φόρων και μεταρρύθμιση στις συντάξεις. Επίσης, κλήθηκε να αντιμετωπίσει και την προσφυγική κρίση, κάτι που μεγάλωσε ακόμη περισσότερο το φορτίο που κουβαλάει.

Από την άλλη, το Βερολίνο παραδέχεται πλέον ότι η Ελλάδα έχει κάνει θυσίες, επομένως είναι ανάγκη να αναστυλωθεί κάτι στο πνεύμα της κοινής αποδοχής του ευρωπαϊκού σχεδίου. Τη στιγμή μάλιστα που βάλλεται από διάφορες φυγόκεντρες δυνάμεις. Δεν είναι τυχαίο ότι άπαντες συμφώνησαν ότι πρέπει να αποφύγουν μια νέα κρίση, τη στιγμή που έχουν μπροστά τους τον κίνδυνο του Brexit.

To υπερεθνικό κλουβί

Γράφει ακολούθως ο Guardian: «Οι ευρωσκεπτικιστές βλέπουν την ελληνική κρίση ως μια αναπόδραστη έκφραση της διαμάχης μεταξύ κρατών που έχουν κλειδωθεί στο άβολο υπερεθνικό τους κλουβί. Ωστόσο, αυτές οι εντάσεις πάντα υπήρχαν και η ΕΕ είχε τον τρόπο να τις διαχειρίζεται με θαυμαστό τρόπο. Σε αυτή την περίπτωση (της Ελλάδας) η ένταση προκαλείται διότι έχουν όλοι μπροστά τους δύο προτεραιότητες που συνιστούν το ευρωπαϊκό σχέδιο. Από τη μια οι κανόνες στην οικονομία που πρέπει όλοι να ακολουθούν και από την άλλη η αλληλεγγύη. Η επιτυχία της ΕΕ καθορίζεται και από τα δύο δεδομένα. Φευ, όσο η οικονομική κρίση κρατάει σε μάκρος, τόσο ο κίνδυνος θα είναι άλλος: να ξεφτίσει ο πολιτικός δεσμός ανάμεσα στους εταίρους. Περιέργως, το ΔΝΤ δείχνει να το αντιλαμβάνεται καλύτερα από τους ευρωπαίους ηγέτες. Σαφώς, ο δρόμος της ευελιξίας προς την Αθήνα δεν είναι ευκολοδιάβατος για τους γερμανούς ηγέτες, με δεδομένη την εσωτερική πίεση που υφίστανται. Από την άλλη, όμως, είναι δύσκολο να δει κανείς άλλο δρόμο για να επιστρέψει η Ελλαδα και να επέλθει επιτέλους η σταθερότητα στην Ευρωζώνη».

The post Guardian/ «Συμφωνήσατε, αλλά μην προσποιείστε άλλο» appeared first on Protagon.gr.