Eνα στρατιωτάκι κάποτε

του Δημήτρη Καμπουράκη

 Η ζωή μου έκανε «κραχ» σαν βαριά μεγαλόπρεπη βιτρίνα που καταρρέει ξαφνικά από το χτύπημα μιας τόσης δα πετρούλας. Γίνανε όλα γύρω μου σπασμένα κρύσταλλα, μα ούτε μια στιγμή δεν ονειρεύτηκα έναν άλλο κόσμο, ήρεμο και στέρεο, μέσα στον οποίον εγώ θα κρατούσα ένα δικό μου μολυβένιο στρατιωτάκι.  

Keywords
Τυχαία Θέματα