Υπάρχει και άλλος αθλητισμός!

Είχα την ευκαιρία πριν μερικές μέρες να γνωριστώ με ένα υπερμαραθωνοδρόμο, τον ελληνικής καταγωγής Ντιν Καρνάζη που θεωρείται κάτι εξωπραγματικό ακόμα και από τους ειδικούς. Όλα αυτά στο πλαίσιο μιας εκδήλωσης για ένα μεγάλο event που τελικά παραδόξως και πάλι καλά τράβηξε το ενδιαφέρον πολλών ΜΜΕ και προβλήθηκε αν και στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει να ασχολούμαστε μόνο με τους "αιωνίους", τα ..στημένα και

Γιατί βλέπουμε τις μεγάλες ομάδες και στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ να γεμίζουν τα γηπεδά τους και να γίνεται πανικός για ένα μαγικό χαρτάκι όποτε πάνε για τίτλο σε ένα ματς ή έχουν το ντέρμπι με τον μισητό αντίπαλο. Όταν όμως παίζουν ένα ματς απλό, πχ αν παίζει στο ποδόσφαιρο ο Ολυμπιακός στο Καραισκάκη με τον Πλατανιά ή τα Γιάννενα δεν θα δεις πανω από 10-15000 κόσμο, καθώς ακόμα και διαρκείας να έχουν κάποιοι δεν θα πάνε απλά! Αν πάμε στα μπασκετικά γήπεδα οι πρωταθλητές Ευρώπης τα τελευταία χρόνια Ολυμπιακός και πιο πριν Παναθηναϊκός παρακαλούν τους φίλους τους να πάνε να τους δουν με ένα ΚΑΟΔ, με μια Λάρισα κτλ. Αν πάμε πιο πίσω θα θυμηθούμε γεμάτο ΣΕΦ πχ όταν το βόλει διεκδικούσε και σε εθνικό και σε συλλογικό επίπεδο μια κούπα, ακόμα και η άρση βαρών όταν παίρναμε τα μετάλλια γέμιζε ασφυκτικά γήπεδο 15000 θέσεων και μετά στους Πανελλήνιους αγώνες δεν έβλεπες ούτε τους συγγενείς και φίλους. Το πόλο φέρνει τεράστιες επιτυχίες και είναι ένα πολύ όμορφο άθλημα που ταιριάζει λόγο καιρού και στην ιδιοσυγκρασία μας αλλά ποτέ δεν το αγάπησε το ελληνικό κοινό. Το ελληνικό κοινό όπως όλα δείχνουν και όπως έχω συζητήσει και με αρκετούς φίλους είναι ένα κοινό που αγαπά όχι το θέαμα, όχι την προσπάθεια, αλλά το τρόπαιο και την διάκριση. Συνεπώς έιναι οπαδικό κοινό.

Σε αντίθεση με την Ευρώπη που τα γήπεδα σε όλα τα αθλήματα εχουν κόσμο ή γεμίζουν και χωρίς να περιμένουν το τρόπαιο από την ομάδα τους αφού αυτή μπορεί απλά να παίζει για την χαρά της συμμετοχής χωρίς να έχει παραπάνω φιλοδοξίες. Αυτό στην Ελλάδα δεν το αγαπάμε όπως στην Ελλάδα πέραν από το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ , το πρώτο βασικά λόγω αντιπαλότητας και το δεύτερο λόγω μεγάλων επιτυχιών και σε συλλογικό επίπεδο, δεν θέλουν να ακούνε για ποδήλατο, για βόλει, για πόλο, για άλλα αθλήματα που είναι πρωτοσέλιδο παρακαλώ πολλές φορές σε εφημερίδες με εκατομμύρια αναγνώστες όπως η γαλλική Εκιπ κτλ. Το ερώτημα είναι αν θα αλλάξει αυτή η εικόνα στην Ελλάδα που πρέπει να αλλάξει για πολλούς λόγους. Βασικά για να φύγει η βία και το μίσος από τον χώρο του αθλητισμού και κατά δευτερον για να προβληθούν και να αξιοποιηθούν μέσα από την προβολή με διαφημιστικά έσοδα κτλ αθλήματα και εκδηλώσεις που έχουν τεράστια εμπορική αξία στο εξωτερικό αλλά όχι στην Ελλάδα. Στο εξωτερικό που το running , το τρέξιμο λαικιστή, οι εκδηλώσεις αυτές, οι μικροί και μεγάλοι μαραθώνιοι, είναι πρωτοσέλιδα και έχουν sold out από συμμετοχές. Στην Ελλάδα μέχρι πρότεινος μην κρυβόμαστε, άκουγαν πολλοί να λένε φίλοι τους ότι πάνε για τρέξιμο και τους έλεγαν γραφικούς παρακαλώ! Αν όμως πήγαιναν να πετάξουν καμία φωτοβολίδα και να βρίσουν στο γήπεδο τον μισητό αντίπαλο ήταν οι μάγκες....Ένα ακόμα κατάλοιπο λανθασμένης νοοτροπίας στην Ελλάδα μας από συγκεκριμένες ομάδες που λανσάρισαν αυτή την νοοτροπία για τα δικά τους οφέλη.

Η Ελλάδα είναι η ιδανική χώρα για να ταιριάξει τον αθλητισμό για όλους και όχι τον πρωταθλητισμό, την υγιεινή ζωή και διατροφή και τον αθλητικό τουρισμό που δεν το έχουν πάρει χαμπάρι μάλλον ουτε καν οι αρμόδιοι αλλά προσπαθούν να το τρέξουν μόνοι τους κάποιοι άνθρωποι με πολύ κόπο και κόστος αρχικά. Ο αθλητικός τουρισμός φέρνει τεράστια έσοδα σε τόσες χώρες και εμείς στην Ελλάδα που έχουμε όλο το πακέτο έχοντας και το καλύτερο ..οικόπεδο του κόσμου ακόμα σφυρίζουμε αδιάφορα στο θέμα. Η υγιεινή ζωή με την διατροφή την άθληση κτλ θα έπρεπε να προσεγγίσει το ενδιαφέρον του κράτους που σημαίνει για το μέλλον μικρότερα έξοδα και μεγάλα κέρδη από την αποφυγή παθήσεων των πολιτών του κτλ με μια πρώτη απλή σκέψη. Πράματα που στην Ευρώπη και την Αμερική είναι δεδομένα ακόμα και στον πολιτικό κοινωνικό σχεδιασμό και εδώ μάλλον δεν έχουν τεθεί καν στο τραπέζι ποτέ. Και αυτό δεν έχει να κάνει με καμιά Τρόικα... Άλλωστε το να πας πχ να τρέξεις και να αθληθείς σημαίνει ότι ξεφεύγεις λίγο και από τα προβληματά σου

Η αλήθεια έιναι άλλωστε ότι τα 2-3 τελευταία χρόνια ακούω από όλο και περισσότερους φίλους μου ότι πανε για τρέξιμο συνδεδεμένοι μάλιστα και με τις εφαρμογές των κινητών τους τηλεφώνων για να έχουν πλήρη παρακολούθηση του εαυτού τους αλλά και των διαδρομών τους και τα σχετικά! Και ήδη υπάρχουν αρκετές εκδηλώσεις που έχουν σχέση με την πιο απλή άσκηση, το τρέξιμο. Και με αυξανόμενες συμμετοχές. Σε μια χώρα που γέννησε τον Μαραθώνιο και δεν έχουμε αξιοποιήσει τίποτα απ όλα αυτά, ούτε καν μια διάσημη διαδρομή που την ξέρουν οι ξένοι αλλά όχι εμείς. Όταν στην Αμερική σου έχουν επίσκεψη και με εισιτήριο να πας να δεις ένα λόφο πχ που έγινε μια μάχη στον εμφύλιο! Και εμείς έχουμε μια διάσημη διαδρομή, τον Μαραθώνιο και την έχουμε θαμένη...

Πριν από λίγες μέρες λοιπόν έγινε με μεγάλη επιτυχία το Navarino Challenge. Ένας αγώνας τριών ημερών (18-20 Οκτωβρίου) ο στην Αρκαδία και στη Μεσσηνία και ως στόχο είχε να προωθήσει τη μεσογειακή διατροφή και να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο απέναντι στην παιδική παχυσαρκία. Με την συμμετοχή του Ντιν Καρνάζη του κορυφαίου υπερμαραθωνοδρόμου! Ο αγώνας έγινε σε τρεις διαφορετικές διαδρομές οι οποίες απευθύνονταν σε δρομείς διαφόρων δυνατοτήτων και έχουν συνολικό μήκος 42 χιλιόμετρα. Μια διοργάνωση που έστησε με πολύ μεγάλη επιτυχία η εταιρεία Focus on sports που ειδικεύεται στα αθλητικά events, marketing και όλα τα σχετικά πολύ κακώς υποβαθμισμένα στην Ελλάδα όταν στο εξωτερικό ακόμα και οι μικρές ομάδες έχουν αρωγούς σχετικές εταιρείες. Το μήνυμα που έχουμε να λάβουμε όλοι είναι ότι υπάρχει και ένας άλλος υγιής και καθαρός αθλητισμός που είναι υγεία και χαρά η συμμετοχή και μόνο και κερδίζει συνεχώς πόντους και στην χώρα μας πλέον και μπορεί να συνδιαστεί με την υγιεινή διατροφή που ειδικά η Ελλάδα είναι πρωτοπόρος αλλά και με την προβολή του τουρισμού μας που έχουμε τόσα και τόσα μέρη που είναι ιδανικά για να αθληθεί κάποιος.

Ο θρύλος του μαραθωνίου, υποστηρικτής του «ευ αγωνίζεσθαι» και μία μεγάλη προσωπικότητα με εκπληκτική αποδοχή στις ΗΠΑ, ανέλαβε το ρόλο του πρεσβευτή του «Navarino Challenge», το οποίο έλαβε χώρα σε τρεις διαφορετικές διαδρομές, με σημείο εκκίνησης στις 18 Οκτωβρίου, το χωριό Σιλίμνα της Αρκαδίας, τόπο καταγωγής της οικογένειας του Dean Karnazes. Μάλιστα, ο αγώνας της πρώτης ημέρας είχε επετειακό χαρακτήρα, αφού ακριβώς πριν από εκατό χρόνια, το 1913, έφυγε από τη Σιλίμνα ο παππούς του Dean, μετανάστης για την Αμερική. Μια διαδρομή που πέραν του αθλητικού ενδιαφέροντος είχε και στιγμές συγκίνησης, καθώς ο Dean βρέθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, συναντώντας επίσης τους Έλληνες συγγενείς του για πρώτη φορά. Ο αθλητής της The North Face, παιδί Ελλήνων μεταναστών, γεννήθηκε το 1962, στο Λος Άντζελες των ΗΠΑ, ακολουθώντας μία συγκλονιστική πορεία που τον ανέδειξε στους 100 ανθρώπους «που ασκούν τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο» σύμφωνα με τη λίστα του περιοδικού TIME. Επίσης, το «Men’s Fitness» τον χαρακτήρισε ως τον «άνδρα με την αρτιότερη φυσική κατάσταση».

Τη δεύτερη ημέρα, πραγματοποιήθηκε ο Ημιμαραθώνιος, από την Αρχαία Μεσσήνη μέχρι την Κεντρική Πλατεία Μεσσήνης, ενώ την Κυριακή 20 Οκτωβρίου, η δράση μεταφέρθηκε στην Costa Navarino (σημείο τερματισμού), όπου οι δρομείς διένυσαν την απόσταση των 15 χλμ. από την Πύλο. Στο πλευρό του Dean, έτρεξαν εκτός από τον δις Ολυμπιονίκη του ταεκβοντο, Αλέξανδρο Νικολαΐδη, τον Ολυμπιονίκη και Παγκόσμιο Πρωταθλητή στην κολύμβηση, Σπύρο Γιαννιώτη, σπουδαίοι μαραθωνοδρόμοι αθλητές όπως οι Δημήτρης Θεοδωρακάκος, Γιώργος Καραβίδας, Τίνα Κεφαλά και Μαρία Πολύζου και κόσμος όλων των ηλικιών, από παιδιά έως και ενήλικες 81 ετών. Όλοι όσοι συμμετείχαν στο μαραθώνιο, ήταν νικητές και βραβεύτηκαν για τη προσπάθεια, τη συμμετοχή και τη στήριξη τους σε αυτόν τον κοινωνικό σκοπό.Το «Navarino Challenge» λοιπόν ήταν και μοναδική ευκαιρία για τον καθένα, να σφίξει το χέρι αυτού του απλού αλλά και διάσημου Έλληνα που έχει εμπνεύσει ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη!

Το γεγονός δεν θα μπορούσε να είχε πραγματοποιηθεί, χωρίς την επίσημη χορηγία της ΟΠΑΠ Α.Ε., την υποστήριξη από την χορηγία της MSD Ελλάδας, την άμεση συμβολή της Chiquita, της ΝΑΤΟΥΡΑ Εμφιαλωτικής Α.Ε., με το φυσικό μεταλλικό νερό «ΥΑΣ», και του Μακεδονικού Χαλβά, που τροφοδοτούσαν συνέχεια με προϊόντα και διατηρούσαν την αγωνιστικότητα των συμμετεχόντων δρομέων, σε υψηλό επίπεδο.

Στο πλαίσιο των τριήμερων εκδηλώσεων, το Σάββατο 19 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε workshop, στο ξενοδοχείο The Westin Resort Costa Navarino, με θέμα: «Μεσογειακή δίαιτα και σωστή διατροφή. Καταπολέμηση της παιδικής παχυσαρκίας. Υγιεινή ζωή και τα οφέλη της άσκησης.». Στο workshop, τιμήθηκε η αγωνιστικότητα και ανθρωπιστική βοήθεια του μεγάλου Πανελληνιονίκη και Βαλκανιονίκη αθλητή, καθώς και σπουδαίου ευεργέτη, Στυλιανού Κυριακίδη, με την παράδοση ενός αναμνηστικού δώρου στις κόρες του, από τον Περιφερειάρχη Πελοποννήσου, κ. Πέτρο Τατούλη. Επίσης, αναμνηστική πλακέτα παραδόθηκε στον υπερμαραθωνοδρόμο Dean Karnazes, από τον Πρόεδρο της ΤΕΜΕΣ ΑΕ, κ. Αχιλλέα Κωνσταντακόπουλο. Το πάνελ των ομιλητών του workshop περιελάμβανε σημαντικούς προσκεκλημένους: τον Δρα. Δημοσθένη Παναγιωτάκο, Καθηγητή Βιοστατιστικής – Επιδημιολογίας και Πρόεδρο του Τμήματος Επιστήμης Διαιτολογίας – Διατροφής του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Δημόσιας Υγείας, τη Δρα. Άρτεμη Σιμόπουλος, Ιδρύτρια και Πρόεδρο του Κέντρου Γενετικής, Διατροφής και Υγείας στην Ουάσινγκτον και συγγραφέα της Omega Diet, τον δις αργυρό Ολυμπιονίκη στο ταεκβοντο, Αλέξανδρο Νικολαΐδη, τον Ολυμπιονίκη και Παγκόσμιο Πρωταθλητή στην κολύμβηση, Σπύρο Γιαννιώτη και τον υπερμαραθωνοδρόμο Dean Karnazes. To workshop χαιρέτισε ο Associate Director, Policy &Communications, της MSD Ελλάδας, Δρ. Εμμανουήλ Αλεξανδράκης. Το «Navarino Challenge» πραγματοποιήθηκε υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων καθώς και του Τμήματος Επιστήμης Διαιτολογίας – Διατροφής του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου.

Το γεγονός διεξήχθη με την παράλληλη υποστήριξη της HLB Hellas Α.Ε., του Hellenic American Leadership Council, των φιλάνθρωπων Michael και Trianthe Dakolias, της Capital Security και της εταιρείας Έπαθλον. Αρωγοί ήταν ο Σύλλογος Δρομέων Υγείας Μεσσηνίας και ο Σύλλογος Δρομέων Υγείας Τρίπολης. Το «Navarino Challenge» πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του The Westin Resort Costa Navarino που φιλοξένησε τους αθλητές και του Marathon Club που συμμετείχε και στις τρεις διαδρομές με δικούς του αθλητές. Στην ομαλή διεξαγωγή του μαραθωνίου «Navarino Challenge», συνέβαλλαν με την στήριξη τους οι Δήμοι Τρίπολης, Μεσσήνης, Πύλου-Νέστορος καθώς και η Δημοτική Ενότητα Φαλάνθου. Παράλληλα, το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και συγκεκριμένα το Τμήμα Οργάνωσης και Διαχείρισης Αθλητισμού στη Σπάρτη, καθώς και το Σώμα Εθελοντών Σαμαρειτών του Ερυθρού Σταυρού, στήριξαν τη διοργάνωση στελεχώνοντάς την με εθελοντές.

Ο ίδιος ο Καρνάζης μεταξύ αλλων τόνισε ότι :
«Δεν είχα επισκεφτεί ποτέ ξανά τη χώρα καταγωγής μου, νομίζω ότι το έκανε με την κατάλληλη αφορμή. Διεθνώς ο μαζικός αθλητισμός, ειδικά το τρέξιμο που είναι μια διαδικασία που συνδυάζει προπόνηση, διατροφή, αναζήτηση του κατάλληλου εξοπλισμού και τακτική, κερδίζει έδαφος. Υπάρχει πάρα πολύς κόσμος που προπονείται μήνες και ταξιδεύει χιλιόμετρα μακριά, μόνο και μόνο για να τρέξει σε έναν αγώνα. Η Ελλάδα έχει τον κλασσικό Μαραθώνιο, έχει το Σπάρταθλο, έχει καλές κλιματολογικές συνθήκες, μπορεί να γίνει πραγματικός πόλος έλξης για τους δρομείς όλου του κόσμου».

Ενδιαφέρον έχει όμως το πως ξεκίνησε να τρέχει. Ακούστε λοιπόν τι λέει:
«Είχα μια καλή δουλειά, έβγαζα αρκετά χρήματα αλλά είχα παρατήσει την άθληση. Αποφάσισα να ξεκινήσω ξανά τη νύχτα που έγινα τριάντα χρονών. Είχαμε βγει έξω για να μεθύσουμε, όπως είναι το έθιμο στα τριακοστά γενέθλια στην Αμερική, κάποια στιγμή σηκώθηκα μεθυσμένος από το μπαρ και είπα πως θα βγω να τρέξω 30 μίλια. Τα κατάφερα παρ' όλο που είχα να το κάνω πάρα χρόνια. Από εκεί και πέρα ήταν σαν να ξεκίνησα ξανά τη ζωή μου/ Οι ειδικοί που με έχουν εξετάσει θεωρούν πως το σώμα μου είναι τέλειο για αυτό το σκοπό. Υπάρχει ένα ρητό που λέει πως αν θέλεις να γίνεις δρομέας μεγάλων αποστάσεων, διάλεξε τους κατάλληλους γονείς. Αυτό όμως δεν σημαίνει τίποτα. Το τρέξιμο έχει το πλεονέκτημα πως θέτεις ο ίδιος τα προσωπικά σου όρια. Ο καθένας μπορεί να βάζει στόχος , να τους ξεπερνά και να κάνει καλύτερη τη ζωή και την υγεία του».

Μάλιστα μιλώντας για την διατροφή είπε ότι " Κάποια στιγμή αφότου είχα ξεκινήσει το τρέξιμο πολύ μεγάλων αποστάσεων και κάλυπτα μια απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων χωρίς διακοπή, με έπιασε τέτοια πείνα που παρήγγειλα με το κινητό μου μια πίτσα. Πλέον τρώω μόνο υγιεινές τροφές, παρόλα αυτά πολλές φορές ακόμα και σήμερα δέχομαι πίτσες από φίλους την ώρα του αγώνα, ως αστείο».

Ένα από τα γνωστότερα επιτεύγματα του είναι πως κατάφερε να τρέξει 50 μαραθώνιους δρόμους μέσα σε 50 μέρες, έναν σε κάθε πολιτεία των ΗΠΑ. «Επόμενος στόχος μου είναι να τρέξω έναν μαραθώνιο σε κάθε χώρα του κόσμου, μέσα σε διάστημα ενός χρόνου. Είμαι σε συνεννόηση με το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών και τον ΟΗΕ προκειμένου να τον πραγματοποιήσω κάποια στιγμή».