Στο δρόμο της αρετής

Ο Ολυπιακός, μπορεί να μην σκότωσε και κανένα θηρίο, όμως την δεδομένη χρονική στιγμή, η νίκη μέσα στην Βιτόρια , αλλά κυρίως ο τρόπος που την πέτυχε, ήταν ό,τι ακριβώς χρειαζόταν για να ξαναβρεί το χαμόγελό του. Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός, μπορεί να έχασε, όπως έχασε, μέσα στην έδρα της Φενέρμπαχτσε του Ομπράντοβιτς, αλλά επιβεβαίωσε ότι βρίσκεται σε εξαιρετική αγωνιστική και πνευματική κατάσταση και εξακολουθεί να εμπνέει εμπιστοσύνη.

Ισορροπία

Για τους «ερυθρόλευκους», τα σημεία που

αξίζει κανείς να σταθεί, ενόψει της συνέχειας που προσφέρεται για μια δυναμική επιστροφή, είναι δυο:
* Πόσο άλλαξε ολόκληρο το ροτέϊσον με την επιστροφή του Μπρεντ Πέτγουεϊ. Είναι σα να αποκαταστάθηκε , η ισορροπία και να επανήλθε η ηρεμία σε μια θέση που ταλαιπωρούσε όχι μόνο τον Πρίντεζη που είχε απομείνει και τραβούσε κουπί, αλλά και τον Περπέργλου ο οποίος αναγκαζόταν να γίνει λάστιχο παίζοντας στο «τέσσερα» και τον Λοτζέσκι που συγκεντρώθηκε πλέον στο ρόλο του. Ένα κόψιμο, ένα ριμπάουντ, ένα τρίποντο με πρόσωπο, πολλές φορές δίνουν περισσότερη ενέργεια απ’ όση μπορεί να αποτυπωθεί στην στατιστική.

* Πόσο χρήσιμος μπορεί να αποδειχθεί ο παρεξηγημένος Μπέγκιτς σε συγκεκριμένα παιχνίδια με συγκεκριμένους αντιπάλους. Ο Πλάϊς , που ταλαιπώρησε τον Παναθηναϊκό, στο πρόσωπο του Σλοβένου, βρήκε το μάστορά του και δεν κατάφερε σε καμία στιγμή να μπει στο ρυθμό και τις απαιτήσεις του ματς. Χωρίς το δικό του inside game η ευάλωτη Λαμποράλ, έχασε τη μοναδική σταθερά της.

Για τον Μπαρτζώκα, το ζητούμενο είναι πλέον να καταλήξει και στο μοντάρισμα της περιφέρειας. Κυρίως το πώς θα θέσει στις υπηρεσίες του συνόλου, τις όποιες αρετές διαθέτει ο Κόλινς. Βέβαια σε βραδιές που ο Σπανούλης κάνει όργια, όπως συνέβη στη Βιτόρια, είναι προφανές όλα γίνονται πιο εύκολα και ότι το κενό του Λο θα φαίνεται όλο και λιγότερο. Γιατί αν υποστηρίξει κανείς ότι η απουσία του μπορεί να καλυφθεί σε ποσοστό 100%, είναι ουτοπία.

Χαρακτήρας

Στην Πόλη, ο Παναθηναϊκός επιβεβαίωσε το χαρακτήρα του. Σε ένα ματς που πήγε να στραβώσει, απέναντί σε μια ομάδα που έκανε σχεδόν τα ίδια πράγματα με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, βρήκε τον τρόπο να επιστρέψει και να φέρει την κατάσταση στα χέρια του. Ήταν προφανές ότι Φενερ και Παναθηναϊκός είχαν σκεπτικό σαν να κοιτάζονταν σε καθρέφτη και τελικά αλληλοεξουδετερώθηκαν. Σύμφωνοι τα 40 τρίποντα που επιχείρησαν οι "πράσινοι" είναι πολλά, αλλά έτσι όπως είχε διαμορφωθεί η κατάσταση , ίσως να ήταν και ο μόνος τρόπος να καλύψουν την υπεροχή της τουρκικής ομάδας σε μπόι, στις περισσότερες θέσεις, αλλά και τα κριτήρια των διαιτητών στις επαφές- διεισδύσεις. Φανταστείτε ότι από αυτά, έβαλαν μόνο τα 10 και τελικά το παιχνίδι κρίθηκε από δυο προσωπικές ενέργειες του Κλέϊζα. Επίσης, για δεύτερο συνεχόμενο ματς αποδείχθηκε πόσο χρήσιμος μπορεί να αποδειχθεί ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης τώρα που αρχίζει να βρίσκει τα πατήματά του. Ειδικά όταν έχει προσωπικούς αντιπάλους που μαρκάρουν με τα μάτια (Κλέϊζα).

Το καλό και για τους δυο «αιώνιους» είναι ότι τα άλλα αποτελέσματα ήρθαν ευνοϊκά, όσο μπορεί κανείς να μεταχειρίζεται τέτοιους χαρακτηρισμούς από την 4ηαγωνιστική του ΤΟΡ16. Ειδικά για τον Ολυμπιακό, το τρίποντο του Πλάνινιτς που χάρισε την νίκη στην Εφες επί της Αρμάνι, μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικό, για να σβήσει αυτό το αχώνευτο -30 στο Μιλάνο.