Σχεδόν ίσοι, αλλά με διαφορά προτίμησης του κοινού...

Ο Άγγλος ποιητής Φίλιπ Τζέιμς Μπέιλι είχε διαπιστώσει από τον 19ο αιώνα ότι «οι ομοιότητές μας είναι... διαφορετικές!». Κάτι που δεν θα μπορούσε να φανταστεί από τότε ότι θα ταίριαζε στην «διαχρονική» (πια) σύγκριση του Μάικλ Τζόρνταν με τον Κόμπι Μπράιαντ. Αν και θαρρεί κανείς πως θα περάσει... ένας αιώνας και τα debate ακόμη θα συνεχίζονται. Η προτίμηση του καθενός είναι καθαρά θέμα γούστου. Αλλά από το βράδυ της Κυριακής (14/12), όταν ο Κόμπι προσπέρασε τον «Air» στην 3η θέση των σκόρερ όλων των εποχών στο ΝΒΑ, (και μάλιστα με... επετειακό

παπούτσι!) μάλλον η κουβέντα «άναψε» και πάλι για τα καλά. Κάποιοι την θεωρούν ανούσια. Άλλοι επιχειρούν να πείσουν ότι τελικά ο Μπράιαντ έχει ξεπεράσει το είδωλό του. Αυτό που ελάχιστοι αμφισβητούν είναι ότι όταν οι δυο τους στέκονται ο ένας μπροστά στον άλλον, είναι σαν να κοιτούν στον καθρέφτη!

Ο Κόμπι δεν έκρυψε ποτέ ότι ο «MJ» ήταν το είδωλό του και «κόπιαρε» τις κινήσεις και το στυλ παιχνιδιού του. Κάτι που ήταν πιο εύκολο από το γεγονός ότι έχουν το ίδιο ύψος και την ίδια κοψιά. Εννοώντας πως είναι ούτως ή άλλως δύσκολο -έως και άτοπο- να συγκρίνει κάποιος τον Τζόρνταν ή τον Μπράιαντ με έναν παίκτη τύπου ΛεΜπρον Τζέιμς, που είναι ψηλότερος, με περισσότερη μυική μάζα και στοιχεία... δεκαθλητή στο στυλ του. Οι «Mike» και Κόμπι, αντίθετα, πάντα ήταν πιο φινετσάτοι. Σταρ με μεγαλύτερη χάρη στο παρκέ, αλλά μάλλον διαφορά φιλοσοφίας στη «χάρη» εκτός γηπέδου. Ο άλλοτε σκάουτερ των Ντιτρόιτ Πίστονς και της Εθνικής Η.Π.Α. και παράγοντας των Γουλβς και Μαβς, Τόνι Ρονζόνε, είχε πει στον υπογράφοντα σε μία επίσκεψή του στην Αθήνα ότι «αν και δεν έχω συνεργαστεί ποτέ με τον Μάικλ, νομίζω πως δεν έχω δει στη ζωή μου άνθρωπο να αφοσιώνεται και να προπονείται τόσο σκληρά όσο ο Κόμπι!». Κάτι που είχε επιβεβαιώσει και ο Φιλ Τζάκσον, που συνεργάστηκε και με τους δύο!

Δεν χρειάστηκε το τελευταίο κατόρθωμα του Μπράιαντ για να τον φέρει αν όχι δίπλα, τουλάχιστον πολύ κοντά στον Τζόρνταν. Αν και ήταν αντίπαλοι μόλις για 4 σεζόν. Με αυτή τη λογική, ο «MJ» θα έπρεπε να συγκρίνεται με τους αντιπάλους της εποχής του (Μάτζικ, Μπερντ, Ντρέξλερ) και ο Κόμπι με εκείνους της δικής του ακμής (Άιβερσον, ΜακΓκρέιντι). Όπως, ουσιαστικά, εδώ και 3-4 χρόνια, το ΝΒΑ «ανήκει» στους ΛεΜπρον Τζέιμς και Κέβιν Ντουράντ και η σύγκριση αφορά αποκλειστικά εκείνους. Ακόμη, πάντως, κι αν ισχυριστεί κάποιος ότι ο Κόμπι μπορεί να θεωρηθεί «ίσος» με τον Τζόρνταν, τους χωρίζει μία διαφορά και αυτή δεν είναι το -υπέρ του παλαίμαχου σταρ των Μπουλς- σκορ 6-5 στα δαχτυλίδια, το 5-1 στα βραβεία MVP της σεζόν και το 6-2 σε εκείνα του πολυτιμότερου των Τελικών. Αυτή η διαφορά είναι η... προτίμηση του κοινού.

Ο Τζόρνταν είχε επίσης «αντιρρησίες», με κατηγορίες για τζόγο που έφτασαν μέχρι και σε σύνδεση του φερόμενου εθισμού του με την αρχική εξαφάνιση και στη συνέχεια τον θάνατο του πατέρα του... Ωστόσο, σε όλη την καριέρα του, ο Κόμπι βρισκόταν σε θέση απολογίας για πράγματα και καταστάσεις εντός κι εκτός παρκέ, που τον εξέθεσαν περισσότερο στα μάτια του Τύπου και την υπόληψη του κοινού. Ο Μπράιαντ κατηγορείται ακόμη για εγωιστικό παιχνίδι και συνεχείς κατηγορίες κατά συμπαικτών του. Με τελευταίο περιστατικό αυτό με τον Νικ Γιανγκ. Από τη μνήμη του κόσμου δεν έχει σβήσει η υπόθεση με τον φερόμενο βιασμό στο Κολοράντο το 2003, αν και οι κατηγορίες αποσύρθηκαν έναν χρόνο αργότερα. Με εξαίρεση τον Φιλ Τζάκσον, πολλοί πιστεύουν πως ο Μπράιαντ υπονόμευε κάθε άλλον προπονητή του, ενώ τον ακολουθεί ακόμη η «ταμπέλα» ότι το 2004 «έφαγε» τον Σακίλ Ο'Νιλ και το 2006 ζήτησε ανταλλαγή σε Μπουλς ή (τους τότε ταπεινούς) Κλίπερς.

Ο Κόμπι επιτίθεται συχνά στους συμπαίκτες του, εκθέτοντάς τους και λέγοντας πως δεν παίζουν καλά και δεν αξίζουν να είναι δίπλα του. Αυτό, όμως, το έκανε συχνά και ο Τζόρνταν, που κάποτε πιάστηκε στα χέρια με τον Στιβ Κερ!!! Δεν είναι υπερβολικό να πει κανείς πως ο «Air» αποκλήθηκε τότε ανταγωνιστικός και τελειομανής, ενώ ο Κόμπι είναι εγωιστής και κακότροπος... Ο προσωρινός χωρισμός του Μπράιαντ μέχρι την επανασύνδεση ήταν περισσότερο «κακός» και επικοινωνιακά άσχημος από το διαζύγιο του Τζόρνταν. Και χωρίς αυτό να σημαίνει πως ο τελευταίος «ενορχήστρωνε» την έξωθεν καλή μαρτυρία του, ο Μπράιαντ έδειχνε να μην νοιάζεται ποτέ τόσο σοβαρά για το προφίλ του. Δέχεται μέχρι και σήμερα να γίνεται αντικείμενο λεκτικού «λιθοβολισμού» και άλλοτε κάνει γκριμάτσες ενόχλησης, άλλοτε ξεφεύγει και χρειάζονται... «μπιπ» στις δηλώσεις του άλλοτε προτιμά ένα -ειρωνικό ή όχι- χαμόγελο. Μία ανάλυση-σύγκριση της ιστοσελίδας της εφημερίδας «New York Times» επιβεβαιώνει πως οι αριθμοί είναι υπέρ του Τζόρνταν. Ο καθένας μπορεί να δει το ζήτημα από όποια οπτική επιθυμεί. Αλλά με τον Κόμπι σε μία ομάδα που «χτίζεται» και πάλι και δύσκολα θα του προσφέρει την ευκαιρία για ένα 6ο δαχτυλίδι, το προσπέρασμα του Μάικλ Τζόρνταν στη λίστα των σκόρερ ενδεχομένως να είναι το τελευταίο κατόρθωμά του. Όμως, όπως σημείωσε εύστοχα η «NY Post», «μέχρι να αποσυρθεί ο Κόμπι θα έχει πολλούς ακόμη τίτλους στα πρωτοσέλιδα. Αν και αυτοί ίσως να μην αφορούν καθαρά το μπάσκετμπολ... Και θα αποχωρήσει ως ο δεύτερος καλύτερος παίκτης στον κόσμο, μετά τον Μάικ».

[email protected]