"Πράσινη" δοκιμασία

Η εικόνα του Παναθηναϊκού στα τελευταία παιχνίδια είναι απογοητευτική κι αυτό έχει εξήγηση. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς βαθυγνώστης του αθλήματος για να δει πως λείπει ο ηγέτης, λείπει ένα "4άρι" με σουτ που θα ανοίξει τις άμυνες, λείπει αυτοπεποίθηση και ψυχολογία, πως κάποιοι δεν αντέχουν το βάρος της φανέλας. Αυτά είναι ορατά δια γυμνού οφθαλμού, όπως ορατό είναι πως δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις.
Στο προηγούμενο άρθρο μου είχα ασχοληθεί -επ' αφορμή της συμπεριφοράς των φιλάθλων της Αρμάνι

Μιλάνο προς τον Βασίλη Σπανούλη- με τον αθλητικό πολιτισμό των Ιταλών και τη δική μας ένδυα στον τομέα. Δεν μπορεί να υπάρξει αθλητικός πολιτισμός δίχως αθλητική παιδεία και η περίπτωση του Παναθηναϊκού είναι ενδεικτική για να αναζητήσουμε το κατά πόσο υπάρχει αθλητική παιδεία μέσα μας.
Οι "πράσινοι" έκαναν επανεκκίνηση, άλλαξαν τα 12/14 της ομάδας, άλλαξαν -υποχρεωτικά- το κοστολόγιο της ΚΑΕ. Αυτό το γνωρίζουν όλοι, αλλά πόσοι αντιλαμβάνονται τί πραγματικά σημαίνει αυτό;
Όταν σταματάς να πληρώνεις 30 και 40 εκατομμύρια θα πάρεις και παίκτες που είναι μόνοι τους και διστάζουν να σουτάρουν. Κι αυτό είναι λογικό, γιατί αν οι ίδιοι παίκτες δεν δίσταζαν, είχαν υψηλή αποτελεσματικότητα, θα είχαν και υψηλότερο κασέ. Άρα το "ό,τι πληρώνεις παίρνεις" είναι το ένα στοιχείο που θα πρέπει να αποδεχθούμε, σημειώνοντας πως έχει τύχει (και θα ξανατύχει) να πληρώσεις κάτι που δεν θα σου αποδώσει τα αναμενόμενα.
Ξεκινώντας, λοιπόν, από τη διοίκηση, η γνώμη μου είναι πως ΟΡΘΩΣ δεν δαπανά πλέον 30-40 εκατομμύρια για την ΚΑΕ. Σε μια χώρα που το φάσμα της πείνας και της ανεργίας καλύπτει μεγάλο μέρος του πληθυσμού της θα ήταν πρόκληση να δίνεται πακτωλός εκατομμυρίων για προσφορά υψηλού αθλητικού θεάματος.
Αφήστε που και οι ιδιοκτήτες του Παναθηναϊκού έχουν πληγεί από τις επιλογές των κυβερνόντων, να παραδώσουν φάρμακα και γενόσημα σε ξένες εταιρίες. Αν κάποιοι υποστηρίζουν πως έχει "ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ" να συνεχίσει να βάζει χρήματα χωρίς έλεγχο, δεν έχουν παρά να τσοντάρουν. Γιατί και 10.000.000 ευρώ δεν είναι μικρό ποσό.
Φεύγουμε από τη διοίκηση και πάμε στην τεχνική ηγεσία. Επέλεξε κάποιους παίκτες, εκ των οποίων άλλοι δείχνουν "λαβράκια" (Λάσμε), άλλοι ανταποκρίνονται πλήρως (Ματσιούλις), άλλοι είναι "προβληματικοί" (Πάνκο), άλλοι δεν κάνουν (Άρμστρονγκ). Τί πιο φυσιολογικό από το να μην έχεις 12/12;
Πέρυσι, για παράδειγμα, ο Παναθηναϊκός έκανε τέσσερις μεταγραφές (Σμιθ, Λόγκαν, Πατ Καλάθης και Κυρίτσης) εκ των οποίων ούτε ένας δεν βοήθησε κατ' ελάχιστο. Και στο παρελθόν υπήρχαν αρκετές περιπτώσεις παικτών (Ντελκ, Γιαβτόκας, Τέπιτς, κτλ.), που δεν… βγήκαν, αλλά αυτό είναι σύμφυτο κομμάτι του αθλητισμού.
Πρέπει να γίνουν διορθωτικές κινήσεις, αλλά για να γίνουν έπρεπε πρώτα να δούμε και να αξιολογήσουμε τους παίκτες. Είμαστε μόλις στην τέταρτη αγωνιστική. Πότε περιμένατε να διαγνωστούν τα προβλήματα; Θα κοιμόταν ο Πεδουλάκης και θα έβλεπε όραμα αν ο Κίτσεν βάζει ή δεν βάζει την μπάλα στο καλάθι;
Όταν μια ομάδα αλλάζει… κύτταρα και δέρμα, γιατί