Πως και γιατί. Μετά;

Ραγδαίες εξελίξεις λοιπόν στον Παναθηναϊκό. Και πολλά ερωτηματικά, σκέψεις και η ομάδα άνω κάτω. Τέλος λοιπόν ο Αργύρης Πεδουλάκης. Πως και γιατί; Ηταν σωστή η κίνηση της δίοικησης; Η αλήθεια είναι ότι το τάιμινγκ δεν ήταν και το καλύτερο. Ο Πεδουλάκης είναι ο προπονητής που έχουμε πει τα θετικά και τα αρνητικά του. Ουδείς τέλειος θα απαντήσει και ο ίδιος και δεν έχει άδικο. Αρχικά πάμε στο τάιμινγκ. Ο Πεδουλάκης πολλές φορές απ όταν ανέλαβε την ηλεκτρική καρέκλα του Παναθηναϊκού και λόγω Ομπράντοβιτς,

βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο και ένα βήμα πριν την απόλυση. Βασικά πέρσι με την Ρεάλ πριν την κερδίσει στο ΟΑΚΑ και φέτος ειδικά στις 23/12 πριν το κύπελλο με τον Ολυμπιακό. Και άλλες φορές είχε περάσει η σκέψη αντικαταστασής του. Και τι έγινε ; Τίποτα. Καθώς πήρε τα ντέρμπι και τίτλους. Και έτσι δεν μπορούσε να απολυθεί. Και ξαφνικά πάνω που με τις 3 νίκες με τον Ολυμπιακό έστω στο ΟΑΚΑ από τις 23/12 και μετά ο Άρτζι βρέθηκε καβάλα στο άλογο, ήρθε το μπαμ από την Λαμποράλ και η απολυσή του. Θα έλεγα ότι ήταν μια απόφαση εν θερμώ. Και όχι προιόν σκέψεων από πριν. Και το ερώτημα είναι αν μια γκέλα έστω τέτοιου είδους αξίζει μια απόλυση και ότι φέρνει αυτή. Μάλλον όχι θα έλεγα εγώ. Που ως γνωστόν είμαι από αυτούς που ασκούσα πρώτος κριτική στον Πεδουλάκη αλλά αυτό δεν σημαινει ότι παραβλέπουμε και τις θετικές παραμέτρους. . Αρχικά λοιπόν μπαίνουμε στην λογική της εξέλιξης. Ο Πεδουλάκης απολύθηκε επειδή έχασε, διασύρθηκε ουσιαστικά βάση εικόνας την Παρασκευή ο Παναθηναϊκός στο ΟΑΚΑ από το φάντασμα της Λαμποράλ και η πρόκριση έγινε πλέον δύσκολη υπόθεση. Και φυσικά έχει την πρώτη ευθύνη για το κάζο αυτό ο έλληνας προπονητής. Από την άλλη πλευρά θα σου πει "κάτσε ρε φίλε, εδω η Μπαρτσελόνα έχασε φέτος από τη Ναντέρ στην Βαρκελώνη, ο Ομπράντοβιτς με το ακριβότερο ρόστερ έχει τόσες γκέλες, ο Μεσίνα έχασε στο Βελιγράδι που μπορεί να κοστίσει το πλεονέκτημα της έδρας, ο Μπλατ έφαγε 35π στην Μόσχα " και τα σχετικά. Οσο ξαφνική, βαριά και αχώνευτη είναι μια ήττα από την Λαμποράλ που δεν παύει να είναι ισπανική ομάδα αν και φέτος είναι ..σκορποχώρι, εν τούτοις είναι ένα απομωνομένο αποτέλεσμα και συνεπώς δεν δικαιολογεί απόλυση. Προφανώς ο Δημήτρης Γιαννακόπουλους τσαντίστηκε πολύ με την ήττα , δεν του άρεσε όπως λένε και οι πληροφορίες ο τρόπος που παίζει ο Παναθηναϊκός και σου λέει μια, δύο , τρεις , δεν μπορώ άλλο και έχω κρίσιμα ματς μπροστά. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση.Η κίνηση αυτή του μεγαλομετόχου προφανώς δεικνύει ότι δεν είχε εδώ και καιρό σε εκτίμηση όπως πέρσι ίσως και στην αρχή της σεζόν τον προπονητή του και απλά κερδίζοντας τον αιώνιο αντίπαλο δεν μπορούσε να τον διώξει. Και λίγο όλο αυτό, λίγο η μπόμπα της Παρασκευής, πήρε μια ξαφνική απόφαση για το τάιμινγκ. Και ποντάροντας ότι θέλει αλλαγή της ομάδας σε ψυχολογία, ένα ταρακούνημα αν και πάλι και εδώ εγείρονται ερωτηματικά καθώς ο Παναθηναϊκός ακόμα και στο Μιλάνο αντέδρασε και άλλωστε εχασε εκτός έδρας από μια ομάδα δυνατή όπως βλέπουμε . Συνεπώς δεν είναι ότι είχαμε μια σειρά άσχημων εμφανίσεων της ομάδας. Συνεπώς η εξήγηση της απόλυσης του Πεδουλάκη έχει να κάνει με το αγωνιστικό στιλ της ομάδας. Ο Γιαννακόπουλος έδωσε φέτος 2-3 εκ παραπάνω στο μπάτζετ για να αλλάξει από την περσινή ομάδα το ρόστερ στις θέσεις 9-12. Και αντί να έχει ο Παναθηναϊκός παίκτες όπως ο Γιαννόπουλος, ο Ξανθόπουλος και ο Σκορδίλης να φέρει παίκτες επιπέδου και προοπτικής όπως έγινε με τους Παππά και Γιάνκοβιτς με τον πρώτο πρώτο σκόρερ στην Α 1 πέρσι μην ξεχνάμε και ακόμα να γυρίσει τον έμπειρο Φώτση και τον Μπατίστ έστω για να κλείσει την καριέρα του και πήρε και τον Μαυροκεφαλίδη. Αυτή ήταν η υπέρβαση της δίοικησης θέλοντας φέτος να δει και ευρωλίγκα και Φάιναλ Φορ και εκτιμώντας σωστά ότι πέρσι η ομάδα πάλεψε αλλά απέτυχε στην ευρωλίγκα να πάει στην τελική φάση επειδή είχε 7-8 παίκτες και έμεινε από δυνάμεις και επειδή δεν είχε βάθος πάγκου σε συνδιασμό με ποιότητα όμως και έτσι προδώθηκε από την επίθεση. Οι κινήσεις ήταν σωστές και η οικονομική υπέρβαση και κατ επέκταση απαιτήσεις δικαιολογημένες. Και προφανώς βλέποντας ότι οι Παππάς και Μαυροκεφαλίδης ήταν για 5λεπτα και αν, ο Μπατίστ μάλλον και λόγω ηλικίας εκτός πλάνου και ο Γιάνκοβιτς στάσιμος και χωρίς να πάιζει, ο Γιαννακόπουλος έκρινε ότι τζάμπα έγιναν αυτές οι κινήσεις καθώς η ομάδα του πάλι έπαιζε το μπάσκετ ξυλίκι με την άμυνα και τους 65π που δεν αρέσει και στον κόσμο. Αν και εδώ υπάρχει ένα μεγάλο αλλά.Καθώς με το ...ξυλίκι και τους 60π κερδίζει τον Ολυμπιακό και τον έχει ...πελάτη ο Πεδουλάκης και αυτό άλλωστε εξιτάρει τον κόσμο. Συνεπώς εκτιμησή μου είναι ότι ο μεγαλομέτοχος Γιαννακόπουλος έκρινε ότι η ομάδα είναι όπως πέρσι παρά τις επενδύσεις, δεν βελτιώθηκε στην επίθεση και αγκομαχά πάλι και προσπαθεί να κλέψει τα παιχνίδια και ήρθε και το κερασάκι της Λαμποράλ και παρά τις νίκες τις εγχώριες θέλησε να προχωρήσει σε αλλαγή. Προσωπική μου άποψη είναι ότι τέτοια ωρα με ένα αποτέλεσμα δεν κάνεις τέτοια αλλαγή καθώς ο Παναθηναϊκός είναι εντός στόχων και αν εν πάσει περιπτώσει αποκλειστείς αλλάζεις προπονητή για τους τελικούς πχ αν και εκεί ο προπονητής σου έχει πάρει τον αέρα του αντιπάλου. Και αυτό το στηρίζω στο γεγονός ότι ο νέος προπονητής όποιος και να είναι δεν μπορεί με τους ίδιους παίκτες να κάνει μαγικά! Και ίσως μπερδευθεί και χειρότερα μια ομάδα μπολιασμένη σε ένα συγκεκριμένο σύστημα μπάσκετ που μην ξεχνάμε πόσο χρόνο χρειάστηκε για να το αφομοιώσει. Αν μιλάμε γενικά για τον προπονητή Πεδουλάκη στον Παναθηναϊκό η απάντηση είναι ότι φέτος δεν έκανε το κάτι παραπάνω αλλά δεν πήγε και παρακάτω και η ομάδα του έπαιρνε αποτελέσματα και τίτλους.

Είναι λοιπόν επιτυχημένος ο Πεδουλάκης; Σαφώς ναι. Βάση τίτλων με 3 σε 1.5 χρόνο ασφαλώς. Αν δούμε ότι πήρε και μια ομάδα από τον Ομπράντοβιτς με μείωση του μπάτζετ στο 50% και την έστησε από την αρχή με μόλις 2 πάικτες να μένουν και το μεγάλο αστέρι τον Διαμαντίδη να γερνάει και έφτιαξε ένα σύνολο που τα έδινε όλα στο παρκέ, σαφώς είναι επιτυχημένος. Και ειδικά προσθέτοντας και τα χρήματα που πήρε ο ίδιος και συνυπολογίζοντας ότι κέρδιζε πιο εύκολα από ποτέ τον αιώνιο αντιπαλό του Ολυμπιακό και του πήρε και με μειονέκτημα και σουίπ(3-0) τον περσινό τίτλο. Που πέρσι μοναδικό μελανό σημείο είναι ο αποκλεισμος με μειονέκτημα από την Μπαρτσελόνα στα χιαστί της ευρωλίγκα που πάλεψε σαν σκύλος. Αρα ήταν πέρσι απόλυτα επιτυχημενη μια μεταβατική σεζόν. Φέτος όμως δεν υπήρξε βελτίωση στην επίθεση βασικά και η ομάδα δεν βελτίωσε την εικόνα της αλλά είναι εντός στόχων, πήρε ήδη ένα τίτλο και έχει πλεονέκτημα έδρας στα ελληνικά πλέι οφ, έχει πάλι ...πελάτη τρόπος του λέγειν τον Ολυμπιακό (έστω στο ΟΑΚΑ βασικά) και κυνηγά την πρόκριση στα χιαστί στον πιο δύσκολο όμιλο όλων των εποχών που δεν έκανε υπέρβαση και είχε μόνο μια γκέλα με την Λαμποράλ χτες. Και με την ομάδα τέλος του 2013 να αρχίζει να ρολάρει. Αρα λοιπόν ο Πεδουλάκης ειδικα αν δούμε άλλους μεγαλύτερους σε όνομα και με πενταπλάσια κασέ προπονητές, είναι επιτυχημένος. Αν όμως δούμε την εξέλιξη και το στιλ του Άρτζι υπάρχει ένα θέμα. Καθώς δεν δείχνει τάση να αλλάξει στιλ. Θα ζει και θα ...πεθαίνει με το σκεπτόμενο μπάσκετ, των 60-65π και της άμυνας. Αυτό ίσως δεν αρέσει σε μερίδα του κόσμου και στην δίοικηση. Από την άλλη επίσης ο Παναθηναϊκός δείχνει μια ομάδα του 7,5-8 που παίζει πάντα εκεί και κάνει ελάχιστες γκέλες (σε αντίθεση πχ με τον Ολυμπιακό) αλλά από την άλλη δεν παίζει και ματς του 9 ! Και οι νέοι παίκτες δεν είχαν την εξέλιξη που ήθελε η δίοικηση. Εδώ μπαίνει και το ροτέισον. Τα μεγάλα ματς για τις περισσότερες μεγάλες ομάδες που πάνε τους αγώνες τους σε συγκεκριμένα μοτίβα με πολύ διάβασμα και σκέψη, δεν θέλουν πολύ ροτέισον. Και θέλουν ειδικές καταστάσεις από τους παίκτες. Αλλωστε μόλις μίκρυνε το ροτέισον ο Παναθηναϊκός άρχισε να ρολάρει. Αρα δεν υπάρχει λάθος Πεδουλάκη εδώ. Το θέμα του Παππά έχει να κάνει και με τον ιδιόρυθμο ίδιο πάικτη και δεν ξερουμε τι παίχθηκε γιατί αρχικά ο Πεδουλάκης τον εμπιστεύθηκε παραπάνω απ ότι έπρεπε και μετά καθώς δεν έπαιζε και άμυνα τον πάρκαρε περισσότερο απ ότι έπρεπε στον πάγκο. Ο Μαυροκεφαλίδης μπορούσε να πάιζει περισσότερο. Ο Φώτσης έπαιζε. Ο Μπατίστ είναι βαρύς για ειδικούς ρόλους και ο Γιάνκοβιτς λέγεται ότι δεν δουλεύει πολύ και ακόμα δεν έχει θέση αλλωστε. Αρα αν ο Παναθηναϊκός θέλει να αλλάξει στιλ αλλάζει προπονητή. Βέβαια αλλάζεις προπονητή για να πάρει και καλύτερο. Και οι καλύτεροι ειδικά με το κόστος του Πεδουλάκη ποιόι είναι ; Και εδώ είναι το μεγάλο ερώτημα. Ποιά είναι η επόμενη μέρα; Και έχοντας ξεχάσει ένα σημαντικό παράγοντα που μάλλον έκανε λάθος και ο Πεδουλάκης . Ο Διαμαντίδης είναι 34 πλέον. Καμία σχέση με τον Διαμαντίδη που έπαιζε άμυνα και σου έπαιρνε τα ματς. Προφανώς ο έλληνας προπονητής είτε φοβήθηκε να απομονώσει τον Διαμαντίδη από την εξίσωση και να στηριχθεί και σε άλλους, είτε εκτίμησε ότι χωρίς εθνικές ομάδες ο αρχηγός του θα πέταγε. Επεσε έξω λοιπόν. Και ο Παναθηναϊκός πρέπει να καταλάβει ότι ο Διαμαντίδης είναι πλέον απλά ένας καλός παίκτης και τίποτα παραπάνω. Και δικαιολογημένα. Αν δεν το καταλάβει και ψάξει νέο ηγέτη ή να μάθει να παίζει χωρίς τον ενα και μοναδικό όπως κάνουν οι ομάδες με σούπερ σταρ, θα πέσει σε μεγάλη παγίδα.

Ποιός θα είναι ο νέος προπονητής λοιπόν; Και βασικά θα έρθει προπονητής τώρα μέχρι το καλοκαίρι και βλέπουμε; Ή θα έρθει από τώρα και για μετα;Εχουν ακουστεί και στο παρελόν πολλά ονόματα. Από Ιβάνοβιτς, Σπάχια κτλ που δεν τους εμπιστεύομαι. Τα πραγματικά ονόματα τα δυνατά είναι δύο. Γκέρσον και Κατσικάρης. Ο Ίβκοβιτς πάει Τουρκία και δεν νομίζω ότι υπάρχει καν θέμα. Οπως και με τον Γιαννάκη που είναι στιλ Πεδουλάκη αν και δουλεύει πολύ με τους νέους αλλά έχει μείνει εκτός πρώτης γραμμής τελευταία. Και ο Μπλατ που είναι μια σπουδαία λύση έχει ομάδα. Ο Γκέρσον είναι εντελώς άλλο στιλ από τον προκατοχό του αλλά είναι κόουτς και κόουτς ψυχολογίας . Και τον έχει σε εκτίμηση σύμφωνα με πληροφορίες ο μεγαλομέτοχος. Αλλά οι ίδιες πληροφορίες λένε ότι θέλει να έρθει με εγγυημένο και τον επόμενο χρόνο και χωρίς τα λεφτά να είναι θέμα. Η λύση μάλλον που προκρίνεται είναι ο Κατσικάρης που δεν ήθελε την εθνική ομάδα τόσο αλλά ομάδα συλλογική και περίμενε την Ισπανία. Και περίμενε και ελληνική ή τούρκικη ομάδα, ένα μεγάλο σύλλογο. Και λέγεται ότι είχε υπάρξει επαφή μαζί του. Και μάλλον θα είναι θετικός. Και προσιτός οικονομικά. Για το αν αλλάζει επίπεδο προπονητικά και τα σχετικά είναι νωρίς να μιλήσουμε. Θα περιμένουμε την ανακοίνωση του νέου προπονητή των πρασίνων και μετά θα τον αναλύσουμε. Πάντως και ο Κατσικάρης είναι στο ίδιο επίπεδο με τους άλλους έλληνες τεχνικούς καθώς δεν έχει δουλέψει με τέτοια πίεση πρωταθλητισμού και τεχνικά είναι εξελίξιμος σε καλό επίπεδο με διαφορετικό στιλ από τον Πεδουλάκη αλλα έχει και κοινά σημεία. Αν έρθει ο Κατσικάρης ο Παναθηναϊκός δεν κάνει το μπαμ , δεν φέρνει το μεγάλο όνομα, φέρνει ένα τεχνικό στο επίπεδο Πεδουλάκη ειδικά μετά τις επιτυχίες του τελευταίου , αλλά με διαφορετική προσέγγιση του παιχνιδιού!