Ο Δημήτρης Πρίφτης αναλύει στο basketblog τα πλέι οφ της Ευρωλίγκας

Τα πλέι οφ της Ευρωλίγκας μεταφέρονται από σήμερα στη δεύτερη... σκηνή τους. Ερυθρός Αστέρας και ΤΣΣΚΑ σηκώνουν απόψε την αυλαία, τα άλλα τρία ζευγάρια παίζουν αύριο και πλέον με σαφή τα πρώτα δείγματα, το ερώτημα όλων είναι ποιοί θα πανηγυρίσουν την πρόκρισή τους στο fina four αυτή την βδομάδα και ποιοί θα πάνε στο... τελικό ξεκαθάρισμα.

Ο προπονητής του Αρη, Δημήτρης Πρίφτης, έκανε για το basketbog μια άκρως κατατοπιστική ανάλυση

του τι έχουμε δει μέχρι τώρα στα τέσσερα ζευγάρια και τι είναι πιθανό να δούμε στη συνέχεια, βάσει της λογικής και του χαρακτήρα των οκτώ ομάδων.

ΤΣΣΚΑ - ΕΡ. ΑΣΤΕΡΑΣ


Στο πρώτο παιχνίδι η ΤΣΣΚΑ επικράτησε σαφώς πιο καθαρά παρόλο που ο Αστέρας ηταν σε απόσταση αναπνοής μέχρι και λίγο πριν τέλος. Κάτι που αποδεικνύει πως οι ομάδες που έχουν φτάσει σε αυτη τη φάση δεν μπορούν να υποτιμηθούν.


Ο ερυθρός Αστέρας εμφανίστηκε πιο αποφασιστικός και πιο αποτελεσματικός στο δεύτερο ματς. Η ΤΣΣΚΑ έχει εξαιρετικό επιθετικό ταλέντο και έξυπνες ιδέες στην επίθεση. Είναι από τις πιο παραγωγικές ομάδες σε σκορ ανά κατοχή και στο 2ο ημίχρονο του δεύτερου παιχνιδιού που ανέβασε την άμυνά της αισθητά μπόρεσε να φτάσει στη νίκη. Καταλυτικό στοιχείο στη συγκεκριμένη αναμέτρηση ειναι η δυνατότητα που έχει η ΤΣΣΚΑ να μαρκάρει τις τελικές φάσεις στο τελείωμα ενός παιχνιδιού με τον Χάινς, αλλάζοντας τα σκρην στη μπάλα. Ο συγκεκριμένος παίκτης είναι πολύ ιδιαίτερος καθώς μπορεί να κρατήσει μπροστά του οποιοδήποτε γκαρντ, κάτι που σημαίνει ότι στερεί απ' τον αντίπαλο κάποιο ρήγμα κρατώντας το χτύπημα πάνω στη μπάλα χωρίς να υπάρχει εύκολη δημιουργία. Νομίζω πως αυτό το στοιχείο έπαιξε σημαντικό ρόλο στην έκβαση του ματς και δεδομένου πως ο Ερυθρός Αστέρας δεν έχει πολλούς χειριστές που δημιουργούν απ' το pick n roll (ουσιαστικά μόνο τον Jovic) καθώς ειναι μια ομάδα με αρκετούς small forward πολύ καλούς στο 1 εναντίον 1.Να αναφέρουμε βέβαια οτι η ΤΣΣΚΑ στερείται των υπηρεσιών του Φρίλαντ που ειναι μεγάλη απώλεια στη συγκεκριμένη σειρά, ειδικά παρουσία Ζίρμπες μέσα στη ρακέτα.

Τα παιχνίδια στο Βελιγράδι αναμφίβολα θα είναι πιο δύσκολα καθώς ο Ερυθρός Αστέρας διαθέτει μια ισχυρή έδρα και παίζει με μεγάλη αυτοπεποίθηση...ενώ παίζει με το άλλοθι του αουτσάιντερ σε αντίθεση με την ΤΣΣΚΑ που καλείται να διαχειριστεί τον χαρακτηρισμό του φαβορί.

ΛΟΚΟΜΟΤΙΒ ΚΟΥΜΠΑΝ - ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ


Η Λοκομοτίβ ειναι μια πολύ αθλητική ομάδα που παίζει με ταχύτητα και σε υψηλό ρυθμό. Νομίζω έχει παίξει πολύ ελκυστικό μπάσκετ με ομαδικότητα. Έχει παίκτες που μπορούν να σουτάρουν τη μπάλα, και ταυτόχρονα έχουν τη διάθεση να πασάρουν τη μπάλα.
Απο την άλλη η Μπαρτσελόνα είναι μια ομάδα που γενικά παίζει στο μισό γήπεδο, διαβάζει το παιχνίδι, παίζει σε πιο χαμηλό τέμπο και έχει εμπειρία.


Πιστεύω στο πρώτο παιχνίδι η Λοκομοτιβ έχοντας πολύ καλή ανάπτυξη και κυκλοφορία της μπάλας ήταν εξαιρετικά άστοχη και αγχωμένη σε ό,τι αφορά το μακρινό σουτ, κάτι που ήταν πολύ ανασταλτικό για την ψυχολογία και την αυτοπεποίθηση που πρέπει να έχεις σε αυτά τα ματς, ειδικά εντός έδρας.
Η Μπαρτσελόνα στο δεύτερο παιχνίδι διάβασε καλύτερα τα missmatch που προέκυπταν απο τις αλλαγές που χρησιμοποίησε η Λοκομοτιβ προκειμένου να εμποδίσει την ανάπτυξη της Μπαρτσελόνα και να τη κάνει πιο στατική. Οδήγησε τη μπάλα πολλές φορές μέσα και είχε υπομονή σε αυτό ενώ είχε εξαιρετικό μακρινό σουτ. Απ την άλλη η Λοκομοτιβ δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τα pick n pop που συχνά χρησιμοποίησε απέναντι στα βαριά πόδια των ψηλών της Μπαρσελόνα καθώς ηταν άστοχη. Επίσης σαφέστατα το ρόλο της έπαιξε και η διαχείριση της κούρασης καθώς τα 2 ρόστερ είναι πολύ διαφορετικά σε ό,τι αφορά στο βάθος του πάγκου.


Στις αναμετρήσεις που ακολουθούν στη Βαρκελώνη αναμφίβολα η Μπαρτσελόνα είναι το φαβορί καθώς ειναι πολύ έμπειρη και με βαριά φανέλα ομάδα. Εκεί όμως είναι και το μυστικό για τη Λοκομοτιβ που θα πρέπει να προσεγγίσει τα συγκεκριμενα παιχνίδια χωρίς άγχος, να απελευθερωθεί, να βγάλει ενέργεια και να σουτάρει με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Όταν το κάνει αυτό ειναι πραγματικά επικίνδυνη και μπορεί να κερδίσει οπουδήποτε.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - ΛΑΜΠΟΡΑΛ ΚΟΥΤΣΑ


Στη Βιτόρια είδαμε δύο εντελώς διαφορετικά παιχνίδια κυρίως απο πλευράς Παναθηναϊκού.
Στο πρώτο ματς ο Παναθηναϊκός δεν είχε την ενέργεια και τη μαχητικότητα που παρουσίασε στο δεύτερο ματς, στο οποίο εμφανίστηκε πολύ αποφασιστικός και σαφώς πιο αποτελεσματικός.


Ο Ραντούλιτσα είναι ένας απ' τους παίκτες που καθορίζουν σε σημαντικό βαθμό την εξέλιξη της αναμέτρησης καθώς επιθετικά αποτελεί κεντρικό πρόσωπο για το Παναθηναϊκό και ειναι πολύ δύσκολο η αντίπαλη ομάδα να τον αντιμετωπίσει καθώς απαιτείται ομαδική τακτική για το μαρκάρισμα του. Απ' την άλλη είναι και το σημείο στο οποίο χτυπούν και οι αντίπαλοι με το pick n roll και αυτό ειναι κάτι που καλείται να διαχειριστεί ο Παναθηναϊκός επίσης με ομαδική δουλειά.


Η Λαμποράλ στο πρώτο ματς έπαιξε στα σκρην στη μπάλα κρατώντας τον ψηλό αρκετά μέσα και με πολύ κλειστή αμυνα έδωσε αρκετά ελεύθερα σουτ στο Παναθηναϊκό τα οποία αν έβαζε, ακόμα και το πρώτο ματς θα ηταν πολύ διαφορετικό. Απ' την άλλη ήταν η ίδια πολύ εύστοχη απ' το τρίποντο. Διαθέτει καλούς σουτέρ όχι μόνο στα γκαρντ αλλά και στους ψηλούς. Να μην ξεχνάμε πως συχνά βλέπουμε το Μπουρούση σε καταστάσεις pick n pop, ενα σουτ που ειναι πραγματικά δύσκολο να μαρκάρει ο αντίστοιχος ψηλός.
Επίσης ο Παναθηναϊκός διαφοροποίησε την άμυνά του στον Μπουρούση στο low post του οποίου η συνεισφορά ειναι πολύπλευρη καθώς εκτός απο σκορ είναι κι εξαιρετικός πασέρ, κάτι που προβλημάτισε τη Λαμποραλ.


Στο δεύτερο παιχνίδι ήταν πολύ πιο εμφανής η διάθεση να τον αντιμετωπίσουν αυστηρά 1 εναντίον 1 χωρίς βοήθειες, με σκοπό να του στερήσουν τη δυνατότητα πάσας κάτι που έδωσε αρκετά ελεύθερα σουτ στη Λαμποραλ στο 1ο παιχνίδι.
Ο Παναθηναϊκός αν είχε ίσως έναν ακόμα παίκτη σε καλή μέρα στην περιφέρεια δίπλα στο Διαμαντίδη που ήταν καταπληκτικός σε αυτό το ματς όχι μόνο μπροστά, αλλα θα έλεγα κυρίως στο πίσω μέρος του γηπέδου, θα είχε πολύ μεγαλύτερη τύχη να κερδίσει.


Το ΟΑΚΑ ειναι πραγματικά δύσκολη έδρα σε τέτοια ματς για κάθε αντίπαλο. Νομίζω οτι ο Παναθηναϊκός ξεπερνώντας το μικρό άγχος που δημιουργεί το γεγονός ότι το παραμικρό λάθος μπορεί να ειναι ματς μπωλ για τη Λαμποραλ, θα επικρατήσει και θα στείλει τη σειρά στο 5ο ματς.


Νομίζω κι εδώ το κομμάτι της κούρασης θα παίξει το ρόλο του, αφού η Λαμποράλ έχει αρκετούς προβληματισμούς σε σχέση με τραυματισμούς και πιθανές απουσίες και ίσως παίξει με ένα πιο κλειστό ροτέισον κάτι που ο Παναθηναϊκός εκμεταλλεύτηκε σαφώς στο δεύτερο ματς και σίγουρα θα κάνει και στα παιχνίδια στο ΟΑΚΑ, καθώς μπορεί να παίξει σε υψηλότερη ενέργεια και να χρησιμοποιήσει το διευρυμένο ρόστερ που πλέον έχει.


ΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕ - ΡΕΑΛ


Το βασικότερο συστατικό των δύο πρώτων αναμετρήσεων ήταν η πραγματικά σκληρή άμυνα της Φενέρ πέρα απ' τα όρια του φάουλ. Χρησιμοποίησε σε αρκετό διάστημα χαμηλά σχήματα με Ντατόμε και Κάλινιτς ειδικά όταν ο Udoh κάποια στιγμή κουράστηκε, και ήταν ο λόγος που η Ρεάλ στο 1ο ματς μπόρεσε να γυρίσει το ματς.


Χρησιμοποιώντας πολλές αλλαγές στα pick n roll προσπάθησε να πάρει απο τη Ρεάλ το μακρινό της σουτ που είναι και το χαρακτηριστικό της. Με αυτό τον τροπο έκαναν πιο στατική την επίθεσή της και τη έβαλαν στη διαδικασία να διαβάσει και να ψάξει τα μέσα missmatch κάτι που της έκοψε το ρυθμό. Έκανε βέβαια τη Fener αρκετά ευάλωττη στο αμυντικό ριμπάουντ αρκετές φορές, κάτι που τελικά όμως δεν το πλήρωσε.


Η παρουσία του Σλούκα ήταν καταλυτική και στα δύο παιχνίδια. Ειδικά το δεύτερο ματς δείχνει ποσό καθοριστική μπορεί να είναι η παρουσία ενός παίκτη στην έκβαση ενός ματς χωρίς να σκοράρει συνεισφέροντας σε τομείς του παιχνιδιού εξίσου σημαντικούς.


Τα παιχνίδια στη Μαδρίτη θα είναι σίγουρα διαφορετικά καθώς και η Ρεάλ θα παίξει σαφώς με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση αλλά και η Φενερ δεν θα είναι εύκολο να ακολουθήσει το ίδιο σκληρό αμυντικό πλάνο σε ένα εκτός έδρας ματς.

Keywords
Τυχαία Θέματα