Μια Εθνική που θέλει… να μπορεί

Το πρόσημο που άφησε το πρώτο φιλικό, σίγουρα αναγνωριστικό με λιγότερες από δέκα ημέρες προπονήσεων, της Εθνικής ήταν θετικό. Χωρίς να υπερτιμάται σε καμία περίπτωση η κακή, ειδικά στα γκαρντ, Τουρκία, χωρίς να υποτιμώνται σε καμία περίπτωση τα γνωστά, υπαρκτά, φανερά προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει η δική μας ομάδα.

Είναι ρεαλιστική η κουβέντα για μια «νέα Εθνική ομάδα». Όχι μόνο σε πρόσωπα, που τέτοια είναι περισσότερα από τα μισά, αλλά και σε στιλ. Ο Φώτης Κατσικάρης στις πρώτες του δηλώσεις είχε… παραπέμψει στην Εθνική του 2014, αλλά φέτος

Εθνική που να στηρίζεται τόσο πολύ στις αθλητικές της ικανότητες δεν έχει προϋπάρξει. Αυτό θα είναι το μεγάλο της όπλο. Βέβαια δεν μιλάμε για… στίβο. Αρα αυτές οι αθλητικές ικανότητες, πρέπει να συνδυαστούν αρμονικά με μπασκετικές. Εξυπακούεται ότι αυτές υπάρχουν σε αυξημένο βαθμό σε ατομικό επίπεδο. Πρέπει σε χρόνο – εξπρές να «μονταριστούν» και σε ομαδικό.

Αυτή η ομάδα στο ανοιχτό γήπεδο, σχεδόν, δεν παίζεται. Απολύτως λογικά έχει σχεδιαστεί και δουλέψει στο να «ψάχνει» το ανοιχτό γήπεδο. Εχει βρει τους αυτοματισμούς της σε αυτό, αλλά είναι βέβαιο ότι θα βρει και τους αντιπάλους που θα της το… κλείσουν. Εύκολα, δύσκολα, θα τους βρει. Και εκεί θα πρέπει να δείξει ότι ξέρει να εφαρμόζει με επιτυχία τα εναλλακτικά πλάνα, τα όσα πολλά θα έχει δουλέψει στις προπονήσεις για το σετ παιχνίδι.

Το πρώτο δείγμα επ’ ουδενί μπορεί να κριθεί ως αντιπροσωπευτικό όχι μόνο επειδή ήταν… το πρώτο, μετά από λίγες προπονήσεις δηλαδή, αλλά κι επειδή έγινε χωρίς δύο στελέχη που λογικά θα έχουν σοβαρότατο ρόλο στην ομάδα. Τον, μεγάλο ερωτηματικό λόγω υγείας, Κώστα Σλούκα και τον Στράτο Περπέρογλου. Πέραν της εμπειρίας και των παραστάσεών τους, είναι αμφότεροι παίκτες που μπορούν να ανεβάσουν το επίπεδο και το ποσοστό στο σουτ της ομάδας, όπως και την… ευστοχία της σε κρίσιμες, καθοριστικές αποφάσεις μέσα στους αγώνες.

Αυτό που σίγουρα μπορεί να κριθεί αντιπροσωπευτικό είναι το δείγμα… θέλησης, επιθυμίας, πάθους και υγείας που αποπνέει η ομάδα. Είναι φανερό ότι όλοι χαίρονται που είναι εκεί. Είναι φανερό ότι όλοι θεωρούν μεγάλη την πρόκληση που έχουν μπροστά τους και ότι θα γίνουν… ευτυχισμένοι αν τα καταφέρουν. Το «θέλω» από το «μπορώ» πολλές φορές έχει αποδειχθεί διαφορετική ιστορία, στη ζωή και όχι μόνο στον αθλητισμό. Αυτή η ομάδα πάντως, έκανε ξεκάθαρο από νωρίς ότι θέλει… να μπορεί.