Μετρήσαμε όλα τα σκαλιά...

Αυτό που συνέβη αυτό το (εφιαλτικό) καλοκαιρί στα Πανευρωπαϊκά Πρωταθλήματα Γυναικών δεν το περίμενε και δεν το φαντάζονταν κανείς.

Τρεις υποβιβασμοί σε τρεις διοργανώσεις (Νέες Γυναίκες - Νεάνιδες - Κορασίδες), η αποτυχία στον υπέρτατο βαθμό. Οι τρεις Εθνικές είχαν ένα κοινό σημείο. Δεν έβαζαν... γκολ με τίποτα! 45,2 πόντοι για τις Νέες Γυναίκες, 54,7 για τις Νεάνιδες, και μόλις 43,6 για τις Κορασίδες.

Για τις Νέες Γυναίκες λίγο πολύ το περιμέναμε ότι θα δυσκολευτούν και θα παλέψουν για τη σωτηρία, αφού η καλή φουρνιά

μεγάλωσε και δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής, οι από κάτω έπρεπε να παίξουν στην ηλικία τους διότι τα Ευρωπαϊκά συνέπιπταν, με αποτέλεσμα να πάμε στο Ούντινε της Ιταλίας με ένα πολύ μέτριο ρόστερ. Το κακό είναι ότι ο υποβιβασμός ήρθε μέ κάτω τα χέρια με 9 ήττες σε 9 παιχνίδια και χωρίς υποψία διεκδίκησης της νίκης, αφού σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια (8/9) οι διαφορές ήταν διψήφιες.

Οι Νεάνιδες ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη και η μεγαλύτερη απογοήτευση. Στην προετοιμασία οι παίκτριες που απάρτιζαν την αποστολή έδειχναν να είναι ότι καλύτερο έχει βγάλει το ελληνικό το μπάσκετ τα τελευταία χρόνια, αλλά στην τελική 12αδα κάπου μπερδευτήκαμε...Πήγαμε στην Πορτογαλία με μία μόνο σέντερ (υπήρχαν πάρα πολλές επιλογές), τη Φασούλα, και χωρίς να έχει αλλαγη (η Καραμπάτσα δεν είναι σέντερ). Με ημίψηλα σχήματα και με αλχημίες κάτω από τη ρακέτα το πράγμα δε λειτούργησε. Οι αντίπαλες ομάδες έπαιζαν βόλει μέσα στο ζωγραφιστό, χάναμε πάντα τη μάχη στα ριμπάουντ και οι ήττες ερχόντουσαν η μία μετά την άλλη, από άσημες ομάδες. Οδυνηρός υποβιβασμός για τις Νεάνιδες που πρέπει να ματώσουν για να ανέβουν και πάλι στην Α΄Κατηγορία.

Για τις Κορασίδες η συνολική εικόνα μιλάει απο μόνη της. Πολλές 30αρες, πολύ κακό μπάσκετ, αρκετά κακή φουρνιά. Δεν ξέρουμε αν υπήρχαν καλύτερες (προπονητές δεν είμαστε και ούτε θα γίνουμε) από τις 12 που πήγαν στην Ουγγαρία, αλλά αυτές που πήγαν έδειξαν ότι δεν μπορούν να σταθούν όχι μόνο στην πρώτη, αλλά ούτε στη δεύτερη κατηγορία.

Το τι πρέπει να κάνουν οι αρμόδιοι για να επιστρέψουμε του χρόνου με τρεις ανόδους, το ξέρουν καλύτερα οι ίδιοι, δεν είναι δική μας δουλειά, αν ήταν θα δουλεύαμε στην Ομοσπονδία. Ελπίζουμε να ήταν το τελεύταιο εφιαλτικό καλοκαίρι για τα κορίτσια μας, διότι δεν πέσαμε απλά, μετρήσαμε όλα τα σκαλιά..