Γ.Γκαγκαλούδης στο Basketblog: «Όνειρο το να με βλέπει η κόρη μου από την κερκίδα»

Στα 37 του χρόνια παραμένει ένας από τους κορυφαίους Έλληνες σκόρερ, με τελευταίο του «θύμα» να είναι ο Φάρος Κερατσινίου, κόντρα στον οποίο σταμάτησε στους 29 πόντους. Ο ίδιος όμως δεν στέκεται στα προσωπικά του επιτεύγματα και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να ευχαριστιέται το μπάσκετ και να τον βλέπει η κόρη του από την κερκίδα, πράγμα που για τον ίδιο είναι όνειρο ζωής.

Ο Γιάννης Γκαγκαλούδης της Λιβαδειάς, μίλησε στο basketblog.gr και εκτός των άλλων μας είπε πως θα παίζει μπάσκετ

όσο τον κρατάνε τα πόδια του και όσο θα παίζει το μπάσκετ που… γουστάρει, ενώ με μια δόση χιούμορ μας ζήτησε να μην τον… ματιάσουμε!

-Πόσο δύσκολη ήταν η αναμέτρηση κόντρα στον Φάρο;

«Τίποτα στη ζωή δεν είναι δύσκολο. Το παλέψαμε και κατά την ταπεινή μου άποψη κερδίσαμε δίκαια. Όσο περνούσε το παιχνίδι και βλέπαμε πως είμαστε κοντά στο σκορ πιστεύαμε πως μπορούμε να το κάνουμε και στο τέλος δικαιωθήκαμε. Παίζαμε κόντρα στην πρώτη ομάδα της κατηγορίας που είχε μόνο μια ήττα και ήταν έναν ολόκληρο γύρο αήττητη, αλλά τελείωσε, πάμε πλέον για την επόμενη αγωνιστική».

-Πριν από τον αγώνα τι λέγατε μεταξύ σας οι παίκτες;

«Ότι θα κερδίσουμε! Έχεις δει ποτέ έναν παίκτη που μπαίνει μέσα στο παρκέ να λέει πάμε να χάσουμε; Όχι! Όποιος το κάνει αυτό καλύτερα να το κόψει. 5 αυτοί και 5 εμείς. Αν ήταν καλύτεροι από εμάς θα μας κέρδιζαν. Δεν ήταν όμως και κερδίσαμε εμείς. Δουλεύαμε όλη την εβδομάδα με μόνο στόχο το να κερδίσουμε και όχι απλά για να κάνουμε μια καλή εμφάνιση».

-Πόσο σημαντική είναι αυτή η νίκη για την ομάδα της Λιβαδειάς;

«Σημαντική είναι μόνο για μια μέρα. Είναι τόσο μεγάλο το πρωτάθλημα, τόσο ανταγωνιστικό και τόσο καλές οι ομάδες που δεν μπορείς να σταθείς για πάνω από μια μέρα σε αυτήν. Σίγουρα είναι σημαντική από άποψη ψυχολογίας. Έχουμε κάποια παιχνίδια τώρα που είναι στα «μέτρα» μας θεωρητικά, με τον Προμηθέα εκτός που είναι πολύ δύσκολο και μετά ακολουθούν τέσσερα παιχνίδια που είναι «φωτιά». Είναι ματς που θα καθορίσουν και την πορεία μας στην συνέχεια του πρωταθλήματος. Οπότε στην ουσία αυτή η νίκη το βασικό που κάνει είναι να «σβήσει» μια ήττα που πιθανόν να κάναμε ή να κάνουμε».

-Είσαι 37 χρονών και κάνεις τα πάντα. Έχεις «καταρρίψει» λίγο τους νόμους της Φυσικής;

«Χαχα, να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω. Δεν ήμουν ποτέ καλός στη Φυσική στο σχολείο. Να σου πω την αλήθεια πολλοί με ρωτάνε αυτό και το μόνο που έχω να πω είναι πως εγώ απλά παίζω και το ευχαριστιέμαι. Αυτός είμαι και αυτός ήμουν πάντα. Τώρα για το πώς κάνω όλα αυτά που κάνω στην ηλικία που είμαι, φτύστε με μη με ματιάσετε! Βέβαια για μένα αυτά όλα δεν λένε κάτι. Αυτά είναι απλά μια παρακαταθήκη που θα αφήσω στην οικογένεια μου. Έχω βγει πολλές φορές πρώτος σκόρερ στη ζωή ου και δεν μου λέει κάτι. Η ομάδα να είναι καλά. Να ξέρεις στην καριέρα μου έχω μάθει πως μέσα από την ομάδα όλοι γίνονται μάγκες».

-Τι είναι αυτό που σου δίνει επιπλέον κίνητρο να αγωνίζεσαι;

«Η κόρη μου! Η κόρη μου είναι τα πάντα για μένα. Είναι η ζωή μου ολόκληρη. Το ειχα όνειρο το να με προλάβει να παίζω και από τη στιγμή που έχω την τιμή και ευτυχία να με βλέπει να αγωνίζομαι νομίζω πως θα κρατήσω λίγο ακόμα για να ζήσουμε ωραίες στιγμές, μπασκετικές».

-Δηλαδή μέχρι πότε φαντάζεσαι τον εαυτό σου να παίζει μπάσκετ;

«Όσο με κρατάνε τα πόδια μου. Και όσο παίζω μπάσκετ όπως θέλω εγώ, όπως γουστάρω! Αν είναι να μιλήσουμε χρονικά, έτσι όπως με βλέπω αυτή τη στιγμή μπορώ να παίξω 3-4 χρόνια ακόμα. Του χρόνου όμως κανείς δεν ξέρει τι γίνεται».