Αντώνης Μάντζαρης στο basketblog: «Πήγα από την κόλαση στον παράδεισο»

Πως είναι άραγε το να πηγαίνεις από την κόλαση στον παράδεισο, μέσα σε μόλις μερικά δευτερόλεπτα; Στον Εθνικό το μάθανε...

Με λιγότερο από ένα λεπτό να απομένει για την λήξη του Εθνικός-Φάρος και με το σκορ στο 85-83 για την ομάδα από το Κερατσίνι και ο Εθνικός χρειαζόταν ένα χεγάλο σουτ. Την ευθύνη πήρε ο Αντώνης Μάντζαρης. Ο γκαρντ των Πειραιωτών σηκώθηκε από τα 7,50 μέτρα για τρεις με την μπάλα να βρίσκει στεφάνι και να σηκώνεται στον αέρα. Όλοι στον Εθνικό ένιωσαν να πηγαίνουν στην κόλαση, όμως στην κάθοδο της η μπάλα μπήκε στο στεφάνι, το σκορ έγινε 86-85 και

Ο Αντώνης Μάντζαρης αφού έστειλε τον Εθνικό στον… παράδεισο, μίλησε στο basketblog για την μεγάλη αναμέτρηση αλλά και για την συνέχεια του δύσκολου έργου που έχει μπροστά της η ομάδα του, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί στους λόγους που δεν προτίμησε ομάδα από την Α1, στο Περιστέρι, ομάδα που ανρώθηκε μπασκετικά αλλά και στον αδερφό του Βαγγέλη, που αγωνίζεται στον πρωταθλητή Ελλάδας Ολυμπιακό.

-Που κρίθηκε η αναμέτρηση κόντρα στον Φάρο;

«Το ματς ήταν πραγματικό ντέρμπι. Στο δεύτερο ημίχρονο στην άμυνα ζώνης του Φάρου κολλήσαμε αλλά τα καταφέραμε. Θεωρώ πως το παιχνίδι κρίθηκε στην τύχη, αλλά και στα μεγάλα σουτ που βάλαμε».

-Όταν η διαφορά έπεσε από τους 19 στους -2 χτύπησε «καμπανάκι κινδύνου»;

«Σίγουρα. Τα τρία πρώτα δεκάλεπτα ήταν τα καλύτερα όλης της χρονιάς για μας. Όταν κολλήσαμε στην ζώνη και από το +19 πήγε στο «Χ» εκεί τα πόδια βαραίνουν και το καλάθι μικραίνει. Εμείς χρειαζόμασταν μεγάλα σουτ γιατί ο Φάρος ρίσκαρε σε αυτόν τον τομέα. Στην αρχή του βγήκε, αλλά στο τέλος τα βάλαμε εγώ και ο Ψυλέας και πήραμε την νίκη».

-Τώρα για το τελευταίο σου σουτ. Αισθάνθηκες λίγο σαν να πηγαίνεις από την κόλαση στον παράδεισο;

«Να σου πω την αμαρτία μου ακριβώς αυτό ένιωσα. Όταν έφυγε η μπάλα από τα χέρια μου ήξερα ότι είμαι μακριά και αισθανόμουν λίγο κουρασμένος και έτσι έβαλα όση δύναμη είχα για να φτάσει η μπάλα. Μόλις λοιπόν την είδα να χτυπάει στεφάνι ένιωσα απογοήτευση. Όμως ευτυχώς μου το έδωσε ο θεός. Ήμουν και τυχερός και πήραμε έτσι αυτήν την νίκη».

-Μέχρι που μπορεί να φτάσει ο Εθνικός φέτος;

«Κοίτα άμα δει κανείς το ρόστερ μας βλέπει ότι έχουμε παιδιά που παίξανε χρόνια στην Α1, που όπως καταλαβαίνεις σημαίνει πως έχουμε και ποιότητα. Δεν είμαστε σαν κάποιες πολυδιαφημισμένες ομάδες , αλλά θεωρώ πω έχουμε παιδιά με εμπειρία και προσωπικότητες και όταν φτάσουμε στα «πλέι-οφ» μπορούμε να κάνουμε την ζημιά και να πάμε όσο πιο ψηλά μπορούμε».

-Περνάει από το μυαλό σας η πρώτη θέση στην κανονική διάρκεια;

«Δεν το βλέπουμε έτσι. Εμείς κοιτάμε μέσα σε ένα πρωτάθλημα με μεγαθήρια να το χαρούμε αρχικά, να δικαιώσουμε τον πρόεδρο τον κ.Ζέρβο που κάνει μεγάλο αγώνα για να κρατήσει αυτήν την ομάδα και μας έχει πάντα πληρωμένους και έχουμε ότι χρειαζόμαστε. Το βλέπουμε βήμα βήμα. Απλά όπως πάει το πρωτάθλημα έχουμε καταλάβει πως λογικά θα είμαστε στα «πλέι-οφ» και πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση για αυτά όταν έρθουν».

-Επόμενη αγωνιστική με Προμηθέα. Τι θα πρέπει να προσέξει ο Εθνικός για να πάρει το ροζ φύλλο;

«Στο παιχνίδι εκτός με το Παγκράτι ήμασταν πολύ κακοί και χάσαμε δίκαια. Θεωρώ πως αυτό το ματς πρέπει να είναι οδηγός μας, γιατί μέσα στην έδρα μας είμαστε πολύ καλοί και δύσκολα χάνουμε από τον οποιονδήποτε. Πρέπει να δουλέψουμε τις αδυναμίες μας, να δούμε την αντιμετώπιση στη ζώνη, που παρότι είμαστε καλοί σε αυτό, με τον Φάρο είχαμε πρόβλημα και να πάμε έτοιμοι».

-Είσαι από τα παιδιά που έχουν ανδρωθεί μπασκετικά στο Περιστέρι. Τώρα η ομάδα είναι σε μια περίεργη κατάσταση. Πως είναι για έναν άνθρωπο που έχει ζήσει τόσα πολλά στο περιστέρι να βλέπει αυτά που γίνονται;

«Με το Περιστέρι έχω ζήσει και τα πάνω και τα κάτω. Θυμάμαι πιτσιρικάς να βλέπω απέξω το Περιστέρι να κερδίζει μέσα στην Βαρκελώνη και να παίζει ημιτελικό πρωταθλήματος,αλλά θυμάμαι και να υποβιβάζεται. Στο Περιστέρι γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια από την διοίκηση, παρότι αυτό δεν έχει αντικατοπτριστεί στην βαθμολογία. Στα λέω αυτά γιατί τυγχάνει να ξέρω τη δουλειά που γίνεται εκεί προσωπικά. Θεωρώ πάντως πως αργά ή γρήγορα το περιστέρι θα βρει τον δρόμο του».

-Εσένα περνάει από το μυαλό σου η Α1;

«Κοίτα συνειδητά πήρα την απόφαση να παίξω στην Α2, οπότε για μένα δεν αποτελεί αυτοσκοπό η Α1. Έχω παίξει κάποια χρόνια. Ειδικά την χρονιά με το Περιστέρι και την Ελευσίνα ήμουν πολύ ενεργός. Γενικά αν ήθελα θα μπορούσα να είμαι στην Α1. Θα ζήταγα λιγότερα χρήματα, λιγότερο χρόνο και θα έπαιζα εκεί. Εγώ όμως θέλω να χαίρομαι το μπάσκετ. Στον Εθνικό το χαίρομαι το μπάσκετ και ελπίζω κάθε χρόνο που θα παίζω να το χαίρομαι».

-Τέλος πες μου, πως είναι για τον μεγάλο αδερφό, να βλέπει τον μικρό να μεγαλουργεί στην Ευρώπη και τον Ολυμπιακό;

«Είμαι υπερήφανος για τον Βαγγέλη. Ευτυχώς μου έχει φύγει το άγχος. Δεν σου κρύβω ότι παλιά όποτε έβλεπα αγώνα του αδερφού μου στην τηλεόραση έτρεμα. Ήμουν σπίτι και έτρεμα! Δεν το πίστευα αυτό που ζούσα. Σιγά σιγά πλέον με την καθιέρωση του Βαγγέλη το έχω ξεπεράσει αυτό. ακόμα πάντως κάθε φορά που παίζει ο Ολυμπιακός εμείς είμαστε εκεί να τον δούμε και όσο να’ναι το ζούμε ιδιαίτερα».