Άμυνα, σαν την Άρσεναλ του Βενγκέρ...

ο Γιώργος Χελάκης γραφει....

Η επιθετική λειτουργία υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να υπονομευθεί από την αμυντική αστάθεια.

Από τη μέση και μπροστά ο Μίτσελ δεν ξέρει ποιον να πρωτοδιαλέξει. Από τη μέση και πίσω απλά δεν ξέρει από ποιον να φυλαχτεί. Τον Αυλωνίτη ή τον Μποτία; Δεν θυμάμαι άλλη φορά τον Ολυμπιακό με τέτοια αριθμητική ανισορροπία σε άμυνα και επίθεση. Η φυγή την τελευταία στιγμή του Αβραάμ, που έτσι κι αλλιώς ήθελε να φύγει, ξεγύμνωσε τον Ολυμπιακό

στο κέντρο της άμυνας. Θεωρητικά είχε βέβαια τέσσερις στόπερ. Πρακτικά...

Αλλά ας μιλήσουμε πρακτικά. Ο Αλμπέρτο Μποτία σε κάθε παιχνίδι που παίζει καταφέρνει να φουντώνει την αμφισβήτηση για τις ικανότητές του. Αργός, κακός στον αέρα, με μέτρια αντίληψη. Αυτά δεν είναι «στοιχεία» του παιχνιδιού που ανακαλύφθηκαν στην Ελλάδα. Προφανώς η μη καριέρα του στην Ισπανία σε αυτά τα στοιχεία του παιχνιδιού του οφείλεται. Είναι απορίας άξιον τι του βρήκε ο Μίτσελ και τον έφερε στον Ολυμπιακό, προορίζοντάς τον μάλιστα ως βασικό στόπερ. Αυτό διαπίστωσε άλλωστε ο Αβραάμ και θέλησε να ξενιτευθεί.

Δυστυχώς, κάθε μέρα δεν είναι του Κώστα Μανωλά. Ο Τάσος Αυλωνίτης είχε αξιοσημείωτη πορεία στον Πανιώνιο, αλλά μέχρι εκεί. Δεν λιώνει τα σίδερα ούτε διαθέτει την υπερβολική αυτοπεποίθηση του νυν άσου της Ρόμα. Ο Σιόβας πάει από τραυματισμό σε μικροτραυματισμό και τούμπαλιν. Αγνωστο πότε και σε ποια ακριβώς κατάσταση θα επιστρέψει. Στον Ολυμπιακό βλέποντας την ταλαιπωρία του Αβραάμ έπρεπε να είναι ψυλλιασμένοι. Το καρέ συμπληρώνει ο 35χρονος και πολλαπλώς επιβαρυμένος Αμπιντάλ που εντούτοις είναι η μοναδική σταθερά στην «ερυθρόλευκη» άμυνα. Υπάρχει κάτι που δεν γνώριζαν οι κ. Μίτσελ, Ισά, Καρεμπέ και όποιοι άλλοι τυχόν εμπλέκονται στον μεταγραφικό σχεδιασμό της ομάδας; Δεν γνώριζαν ότι ο Ολυμπιακός έκανε πετυχημένες πορείες στην Ευρώπη στηριζόμενος κυρίως στην ανασταλτική λειτουργία στην άμυνα;

Δεν γνώριζαν ότι από τον Ολυμπιακό πέρασαν παιχταράδες όπως ο Ζιοβάνι, ο Ζάχοβιτς κλπ., αλλά οι αποτυχίες ήταν γεγονός γιατί η άμυνα είχε μικρότερη ποιότητα σε σύγκριση με το κέντρο και την επίθεση; Γνωστά πράγματα που μέσα στη ζάλη τού «πουλάμε έστω και την τελευταία στιγμή» δεν εκτιμήθηκαν σωστά...

Μικρή σημασία έχει τώρα αν ο κόουτς προτιμήσει τον Μποτία ή τον Αυλωνίτη. Αν θα καταφύγει σε εξεζητημένη λύση από τους αμυντικούς χαφ για να κλείσει την τρύπα. Η Γιουβέντους είναι ομάδα που διαβάζει αναλυτικά το παιχνίδι του αντιπάλου της και ξέρει πού να χτυπήσει. Ο Ολυμπιακός -φάνηκε και στο παιχνίδι με τον Εργοτέλη- έχει υψηλή ποιότητα μεσοεπιθετικά. Γνώμη μου είναι με τον γνωστό -καλό- Μήτρογλου στον τομέα αυτό οι «ερυθρόλευκοι» θα είναι καλύτεροι από πέρυσι. Η επιθετική λειτουργία όμως υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να υπονομευθεί από την αμυντική αστάθεια. Αυτή τη φορά δεν πρόκειται για θέμα αντίληψης και συμπεριφοράς της ομάδας. Πρόκειται καθαρά για ατομική ποιότητα των αμυντικών. Αισθανόμενοι τον κίνδυνο στα μετόπισθεν οι παίκτες σε κρίσιμα παιχνίδια μπορεί να χάνουν ασυνείδητα μέτρα στο γήπεδο αλλοιώνοντας έτσι τον πραγματικό αγωνιστικό χαρακτήρα της ομάδας. Αύριο κόντρα στη Γιουβέντους, ο Ολυμπιακός δίνει ένα ιδιαίτερα κρίσιμο παιχνίδι μετά το πατατράκ στη Σουηδία. Τέτοια ζημιά εκτός από τον Ολυμπιακό, η Αρσεναλ. Εκτός από τον Μίτσελ, ο Βενγκέρ...