ΒΑΤΙΚΑΝΟ ΚΑΙ ΛΑΙΔΗ ΝΤΙ ΣΤΙΣ ΚΑΝΝΕΣ

Πρώτη «πολιτική» μέρα σήμερα για το Φεστιβάλ των Καννών. Προβλήθηκαν δύο από τις πιο πολυαναμενόμενες ταινίες, το «Habemus Papam» του Νάνι Μορέτι αλλά και το «Unlawfull killing» του ηθοποιού Κίθ Άλεν, ο οποίος έπαιζε στο «Trainspotting», και υπέγραψε τώρα το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με θέμα τον πιο αμφίσημο θάνατο της...πρόσφατης βρετανικής ιστορίας, της Πριγκίπισσας Νταϊάνα και του Ντόντι Αλφαγιέντ το 1997. Η ταινία του Νάνι Μορέτι αποδείχτηκε άτολμη. Αφηγείται την ιστορία του Καρδινάλιου Μελβίλ, ο οποίος εκλέγεται Πάπας (στον ρόλο ο Μισέλ Πικολί). Τη στιγμή όμως, που ετοιμάζεται να βγει στο μπαλκόνι του Βατικανού και να χαιρετίσει τα θρησκόληπτα πλήθη, παθαίνει κρίση ταυτότητας και συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος της θέσης του ηγέτη της Καθολικής Εκκλησίας. Το Συμβούλιο τότε αρχίζει να τρέχει και να μην φτάνει. Μέχρι ψυχίατρο (που υποδύεται ο Νανι Μορέτι) φωνάζουν για να επαναφέρουν την πνευματική υγεία του Πάπα..
Ο Πάπας είναι τόσο απελπισμένος ώστε το σκάει από το Βατικανό, περιφέρεται στους δρόμους της Ρώμης, μπαίνει στο λεωφορείο, παρακολουθεί τους ανθρώπους με μελαγχολία και ερωτηματικά, και βρίσκεται τελικά ανάμεσα σε έναν θίασο, και γενικά κανονικούς ανθρώπους.Μπορεί η ταινία να έχει πολλές χιουμοριστικές σκηνές, με αποκορύφωμα αυτή όπου τα μέλη του Συμβουλίου παίζουν βόλεΐ, αλλά από τον Νάνι Μορέτι περιμένεις κάτι παραπάνω από μια συμπαθητική κωμωδία, που δεν είναι καν σάτιρα για το Βατικανό. Δεν κοροϊδεύει τους ρασοφορεμένους καθολικούς ηγέτες, ούτε καν τους κριτικάρει. Τους εξανθρωπίζει.
Η αυλή του Βατικανού μοιάζει με παιδική χαρά, ιδωμένη από τον Μορέτι με τρυφερότητα και συμπάθεια. Περισσότερο σαρκάζει τον ρόλο της ψυχανάλυσης, μέσα από τον άθεο ψυχαναλυτή που υποδύεται, ο οποίος, αντί να λύσει τα προβλήματα του Πάπα, βγάζει στη φόρα τα δικά του εσώψυχα και την προβληματική σχέση με την γυναίκα του. Με λίγα λόγια, όπως ο Πάπας της ταινίας φοβάται να αναλάβει τις ευθύνες του και να καθοδηγήσει τους καθολικούς πιστούς, έτσι και ο Μορέτι φοβήθηκε να κοιτάξει με ειλικρίνεια πίσω από τις βαριές πόρτες του Βατικανού.
Το σίγουρο είναι ότι ο Μισέλ Πικολί στον ρόλο του Πάπα, δίνει μια έξοχη ερμηνεία, και προς το παρόν κυριαρχεί ως φαβορί για το βραβείο ανδρικού ρόλου. Με τη φράση του Νάνι Μορέτι, «συγγνώμη που δεν πιστεύω στον Θεό», ξεκίνησε λίγο αργότερα η συνέντευξη τύπου. Ο Ιταλός σκηνοθέτης διευκρίνισε ότι «στην ταινία δε θα δείτε πουθενά να ειρωνεύομαι τους πιστούς. Ήθελα να δείξω πώς βλέπω εγώ το Βατικανό και όχι να το αμφισβητήσω» για αυτό και ξεκαθάρισε εξαρχής ότι αφήνει τα σκάνδαλα του Βατικανού στα χέρια των σκηνοθετών ντοκιμαντέρ.Και έριξε και το καρφάκι του προς την ιταλική πολιτική ηγεσία: «οι διάφορες ιεραρχίες του Βατικανού ανέκαθεν ανακατεύονταν στα πολιτικά πράγματα. Αλλά φαίνεται ότι τα τελευταία χρόνια, τα ίδια τα κόμματα, είναι περισσότερο ευαίσθητα απέναντι στις θέσεις του Βατικανού».Το ντοκιμαντέρ του Κίθ Άλεν «Unlawfull killing», που ήδη έχει αναστατώσει την Βρετανία, δεν πετάει απλώ