Το πραγματικο σκανδαλο με τον χρυσο

Γράφει ο Τάσος Καραμήτσος
(από το Πρώτο Θέμα)
Στην Ελλάδα, µεταξύ άλλων, είµαστε ακριβοί στα πίτουρα και φθηνοί στ’ αλεύρι. Κόπτονται οι οικολόγοι ή κάποιοι δήθεν περιφερόµενοι οικολόγοι για την καταστροφή που θα γίνει µε τον χρυσό στη Χαλκιδική. Σωστά, θα γίνει...
περιβαλλοντική ζηµιά εκεί, όπως γίνεται παντού µε τα µεταλλεία και τα λατοµεία. Οπως γίνεται και µε τις πυρκαγιές στα δάση, που οφείλονται στους νόµους της ατιµωρησίας όσων χτίζουν αυθαίρετα και δεν γκρεµίζονται ποτέ, όπως συµβαίνει όταν δηλητηριάζουν ποτάµια ολόκληρα και δεν πηγαίνει φυλακή κανείς. Ολη η Αθήνα είναι γεµάτη τρύπες και η πρώτη εντύπωση του επισκέπτη όταν προσγειώνεται το αεροπλάνο είναι να αντικρίζει στα αριστερά του ένα τεράστιο νταµάρι που, απ’ ό,τι φαίνεται, δουλεύει ακόµα τις νύχτες. Τρύπες που δεν κλείνει και η αισχρή µόλυνση του θαλάσσιου περι-βάλλοντος που προκαλεί και ο Κυριακόπουλος της S&B στη Μήλο, ο οποίος έχει λυσσάξει να µην πληρώσει ως royalties ούτε ευρώ παραπάνω (από τα ελάχιστα που δίνει σήµερα) στο κράτος, ούτε για τους βωξίτες, ούτε για τα υπόλοιπα µεταλλεύµατα από τα οποία κερδίζει µερικές δεκάδες εκατοµµύρια ευρώ τον χρόνο.
Σε όλο τον κόσµο, αν πεις ότι µια χώρα που έχει τεράστια ανάγκη επενδύσεων, κεφαλαίων και θέσεων εργασίας αυτή την περίοδο, διαθέτει χρυσό στο υπέδαφός της, ειδικά τώρα που η τιµή του έχει εκτοξευτεί στα ύψη, θα θεωρηθεί µεγάλη τύχη και ευλογία. Στην Ελλάδα είτε δεν θέλουµε να εκµεταλλευτούµε τον χρυσό είτε θέλουµε να τον εκχωρούµε τζάµπα. Ναι, ήταν τεράστιο οικονοµικό σκάνδαλο διαπλοκής η υπόθεση του χρυσού στη Χαλκιδική. Πρώτα από την κυβέρνηση Σηµίτη, που έδωσε µια δουλειά που αξίζει πολλά δισ. ευρώ (προσοχή, για δισ. µιλάµε) µόλις 11 εκατ. ευρώ, και µετά από τον Παπακωνσταντίνου που έδωσε επίσης τζάµπα την περιβαλλοντική άδεια εκεί. Σκάνδαλο θα είναι όµως τώρα να µην εκµεταλλευτεί η ίδια η χώρα την επένδυση αυτή, αποκοµίζοντας όσο το δυνατόν περισσότερα οφέλη από µια µεγάλη πολυεθνική εταιρεία που ελέγχει τη δουλειά σήµερα. Οπως ακόµα πιο µεγάλο σκάνδαλο θα είναι αν συνεχίσει να µην εισπράττει τέλη ή royalties από όλες τις µεταλ-λευτικές εταιρείες της χώρας, την ίδια ώρα που αποµυζά το τελευταίο ευρώ του συνταξιούχου.