Τι να μη χασετε φετος στο φεστιβαλ αθηνων...

Ξεκινάει σε λίγες εβδομάδες το Φεστιβάλ Αθηνών, με κάποιες παραστάσεις...
να έχουν κάνει ήδη sold-out.

Την 1η Ιουνίου θα δούμε την Πάπισσα Ιωάννα, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρικίο στην Πειραιώς 260.Μετά τις έξι επιτυχημένες παρουσιάσεις του περσινού έργου εν εξελίξει, το έργο επανέρχεται σε πληρέστερη μορφή. Η παράσταση βασίζεται σ’ ένα θεατρικό κείμενο το οποίο προκύπτει ως σύνθεση στοιχείων από το ομώνυμο αφορισμένο μυθιστόρημα (1866), αλλά και από τη ζωή του Ροΐδη με τη μητέρα του. Η συγκλονιστική βιογραφία της Κορνηλίας Ροΐδη μοιάζει, κατά τον σκηνοθέτη, να προσφέρει υλικό για τη θρυλική πάπισσα του Μεσαίωνα, μια γυναίκα που κατόρθωσε να αναρριχηθεί μέχρι το ύψιστο αξίωμα της εκκλησιαστικής ιεραρχίας.

Στις 2 Ιουνίου η Γαλλίδα χορογράφος Μάγκι Μαρέν έρχεται με το Bit ενώ η δεύτερη παράσταση της είναι ήδη sold-out.

Μια μεγάλη κυρία του γαλλικού χορού, η Sylvie Guillem, μας τιμά καθώς αποχαιρετά τον χορό μετά από 35 χρόνια, με μια παγκόσμια περιοδεία, στην οποία συμπεριλαμβάνει και την Αθήνα. Θα χορέψει στη σκηνή του Ηρωδείου ερμηνεύοντας χορογραφίες των Άκραμ Καν, Ουίλλιαμ Φόρσαϊθ, Ράσσελ Μάλιφαντ και Ματς Εκ. Στις 3 Ιουνίου.

Για όσους προτιμούν το εναλλακτικό θέατρο την ίδια ημέρα, η Γιολάντα Μαρκοπούλου σκηνοθετεί την παράσταση «Είμαστε οι Πέρσες».

Στις 4 Ιουνίου ανοίγει η εικαστική έκθεση Renaissance Stories, στα πλαίσια της ετήσιας συνεργασίας του οργανισμού ΝΕΟΝ με το Φεστιβάλ. Πέντε σύγχρονοι Έλληνες εικαστικοί δημιουργούν καινούργια έργα, αντλώντας έμπνευση από μία ιστορική εγκατάσταση του Βλάσση Κανιάρη του 1974. Η ιστορία της υπαρξιακής μετανάστευσης του Κανιάρη –μια προσωπική οδύσσεια που υπερβαίνει θαυματουργά τις αντιξοότητες της εξόριστης ζωής του δημιουργού της– παρουσιάζει εκπληκτικές αναλογίες με την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα σήμερα. Η έκθεση Renaissance Stories προτείνει τη μεταφορική αφήγηση εκ νέου, της προσωπικής ιστορίας του Κανιάρη μέσα από το βλέμμα σύγχρονων καλλιτεχνών.

Μέχρι και τις 6 Ιουνίου μπορείτε να παρακολουθήσετε την παράσταση αγνώστου συγγραφέα του 16ου αιώνα,άγνωστου συγγραφέα (κατά καιρούς έχει αποδοθεί στον Σαίξπηρ, τον Μάρλοου και τον Κυντ). Μια αστική τραγωδία που αναβιώνει σε ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα –μολονότι δίχως ταυτότητα– δείγματά της. Το έργο είναι σε σκηνοθεσία Χάρη Φραγκούλη.

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ο νοτιοαφρικανικός θίασος Baxter Theatre Center με μιαν άκρως ενδιαφέρουσα παράσταση. Το πολύκροτο έργο του Στρίντμπεργκ (1888) φέρνει επί σκηνής, σαν σε τελετουργικό αλληλοσπαραγμό, την αβυσσαλέα αντιπαράθεση ανάμεσα σε δύο κοινωνικές τάξεις, δύο φύλα, δύο ψυχισμούς. Στην παγανιστική ευφορία μιας νύχτας μεσοκαλόκαιρου ο υπηρέτης οδηγεί την κόρη του κόμη στη συντριβή, «με την ωμότητα του σκλάβου και την κρύα καρδιά του κυρίαρχου». Μέσα από ποια βιώματα, μνήμες, εικόνες και συναισθήματα η σκηνοθεσία θα προσεγγίσει το αδυσώπητο παιχνίδι θύτη και θύματος, εξουσίας και σαγήνης ανάμεσα στη λευκή Julie και τον μαύρο John; Από 11 έως 13 Ιουνίου.

Ακόμα μια κυρία του γαλλικού χορού στις 13 και 14 Ιουνίου την Κατρίν Ντιβερρές θα δούμε στο Φεστιβάλ και φέτος στην πιο πρόσφατη δημιουργία της, με τίτλο Πενθεσίλειες.

Ο Δήμος Γκουνταρούλης και ο Ismael Ivo «ξανανακαλύπτουν» τον Μπάχ στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 13 και 14 Ιουνίου.

Η Εθνική Λυρική σκηνή, μετά την άκρως επιτυχημένη σκηνοθετική απόπειρα του Γιάννη Χουβαρδά πέρσι με τον Ντον Τζιοβάννι, παρουσιάζει φέτος την Τόσκα του Τζιάκομο Πουτσίνι. Στο Ηρώδειο στις 14 Ιουνίου.

Ο «προβοκάτορας» Τόμας Όστερμάιερ, θα βρεθεί και φέτος στο Φεστιβάλ με τις Μικρές αλεπούδες (1941) της Λίλλιαν Χέλλμαν. Mέσα από τις μηχανορραφίες μιας αδίστακτης ηρωίδας - παμπόνηρης «αλεπούς», η Αμερικανίδα συγγραφέας και κοινωνική ακτιβίστρια στηλιτεύει την απληστία μιας παρηκμασμένης κοινωνίας, που ταυτίζει την ευτυχία με το κυνήγι του χρήματος. Το νυστέρι του ρεαλισμού διαπερνά την επιφάνεια των πραγμάτων για να αποκαλύψει, με τις έξοχες ερμηνείες των ηθοποιών της Σαουμπύνε, την εσωτερική ζωή των προσώπων και την επίδραση του οικονομικού ανταγωνισμού στις ανθρώπινες συμπεριφορές.

Ο Νίκος Χατζόπουλος σκηνοθετεί την Πασιέντζα. Δύο άντρες σ’ ένα δωμάτιο. Ο ένας ρίχνει πασιέντζες, ο άλλος κοιτάζει. Ποια είναι η σχέση τους; Οι λέξεις βρίσκουν και συνάμα χάνουν το νόημά τους. Η πασιέντζα δεν βγαίνει. Η ισορροπία διαταράσσεται. Ένας άγνωστος εμφανίζεται. Ο άνθρωπος αυτός είναι «μια κάποια… λύσις».Στο θέατρο Κάρολος Κουν στη Φρυνίχου.

Η Πορτογαλέζα χορογράφος Τάνια Καρβάλιο, καταπιάνεται με την Οδύσσεια. Αρχικά ως μέλος της πανκ κολεκτίβας Bomba Suicida και αργότερα ως ανεξάρτητη δημιουργός, η Καρβάλιο κατάφερε να παραμείνει προσηλωμένη στη δική της Ιθάκη, την κίνηση. Στην πρώτη της εμφάνιση στο Φεστιβάλ Αθηνών, με το Weaving Chaos, επιχειρεί μια κατάδυση στο υλικό του Ομήρου.

Με συνοδεία την ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων ο υιός Κοέν, ο Άνταμ έρχεται στην Αθήνα. Μουσική κληρονομιά ανεκτίμητης αξίας, προσωπική γραφή, ευαισθησία, ανατρεπτική ματιά και μια ξεχωριστή πορεία στη σύγχρονη τραγουδοποιία. Με το We Go Home, το καινούργιο του άλμπουμ, επιστρέφει και στην αγαπημένη Ύδρα των παιδικών του –και όχι μόνο– χρόνων. Ιδανική η στιγμή της εμφάνισής του στο Φεστιβάλ, για μια νύχτα γεμάτη Κοέν.

Ο Ρομέο Καστελλούτσι έρχεται για τρίτη φορά στο Φεστιβάλ Αθηνών με μια ρηξικέλευθη σκηνική δημιουργία. Στο Go down, Moses θα παρακολουθήσουμε την κατάβαση του ανθρώπου στο σκοτεινό σπήλαιο, την επιστροφή του στη μήτρα, εκεί όπου συλλαμβάνεται η αρχική σκηνογραφία ενός κόσμου στον οποίον είμαστε ταυτόχρονα θεατές και αντικείμενα θέασης. Γυμνός και φοβισμένος, ο άνθρωπος θα ψηλαφήσει τη δίοδο προς έναν κόσμο άγνωστο και απρόβλεπτο. Στις 28 Ιουνίου.

Η Κατερίνα Ευαγγελάτου επανέρχεται με το έργο Ρήσος του Ευριπίδη. Ο Ρήσος του Ευριπίδη, η αμφιλεγόμενη τραγωδία που βασίζεται στη ραψωδία Κ της Ιλιάδας, εμπνέι την Ευαγγελάτου να χρησιμοποιήσεί ως σκηνικό περιβάλλον το Λύκειο του Αριστοτέλη, ένα από τα τρία αρχαιότερα γυμνάσια της πόλης, δημιουργεί μια πρωτοποριακή παράσταση, μεταβάλλοντας τον περίπατο σε θεατρικό γεγονός.

Η βερολινέζικη γυναικεία κολεκτίβα She She Pop, που κατέκτησε την Ευρώπη έρχεται επιτέλους στην Ελλάδα στις 11 και 12 Ιουλίου. Τρεις περφόρμερ με καταγωγή από την Ανατολική και τρεις από τη Δυτική Γερμανία ανταλλάσσουν μνήμες και σκέψεις, αναζητώντας στα συρτάρια τους (Schubladen στα γερμανικά) προσωπικά ημερολόγια, εφηβικές επιστολές, αγαπημένα βιβλία, δίσκους, αναμνηστικά. Χτίζουν, σαν σε θεραπεία ζευγαριού, μιαν ουσιαστική σχέση, δίνοντας τη μάχη για να γραφεί μια συλλογική ιστορία μακριά από τα στερεότυπα Ανατολή/Δύση.

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και η σύμπραξη Γαλλικού Ινστιτούτου και Φεστιβάλ. Με αφορμή την κυκλοφορία της ανθολογίας δέκα θεατρικών έργων του νεοελληνικού ρεπερτορίου στα γαλλικά, σε επιμέλεια του Olivier Descotes (Panorama des écritures théâtrales de la Grèce moderne, 1830-1958, εκδόσεις L’Espace d’un instant), ο Ludovic Lagarde, διευθυντής της Comédie de Reims, σκηνοθετεί την ανάγνωση της Αγγέλας με Έλληνες γαλλόφωνους ηθοποιούς.