Σβαστικες στα σχολεια

Ρεπορτάζ : Γιάννης Ανδρουλιδάκης
(από το Βήμα της Κυριακής)
Τα τελευταία Σαββατοκύριακα τα γραφεία της Διδασκαλικής Οµοσπονδίας Ελλάδας (Ξενοφώντος 15Α στο Σύνταγµα) γεµίζουν από κόσµο. Καθηγητές, δάσκαλοι αλλά και γονείς και κάποιοι µαθητές...
συγκεντρώνονται εκεί προκειµένου να συζητήσουν ένα ανατριχιαστικό πρόβληµα που έχει αναπτυχθεί µέσα στους εκπαιδευτικούς χώρους: την ανάπτυξη νεοναζιστκών πυρήνων µέσα στα σχολεία. Οι εκπαιδευτικοί, που µόλις συγκρότησαν το Αντιφασιστικό Μέτωπο Παιδείας, αναζητούν τρόπους αντιµετώπισης του φαινοµένου και πέρα από τις συναντήσεις τους (συνεχίζονται σήµερα Κυριακή στις 18.00) αναπτύσσουν ήδη δηµόσιο διάλογο στην ιστοσελίδα τους (antmep.com).
Οταν στα μέσα του περασμένου Οκτωβρίου η κοινή γνώμη παρακολουθούσε εμβρόντητη τον βουλευτή της Χρυσής Αυγής Ηλ. Παναγιώταρο να ζητεί στοιχεία για την εθνικότητα των νηπίων της προσχολικής εκπαίδευσης, θεώρησε - στην πλειονότητά της - ότι πρόκειται για μία ακόμη αψυχολόγητη ενέργεια της ακροδεξιάς οργάνωσης, ενταγμένη στο πλαίσιο της ευρύτερης εθνικιστικής ρητορικής και του ρατσιστικού μίσους.Η συνέχεια απέδειξε ότι η πραγματικότητα δεν ήταν ακριβώς έτσι. Η Χρυσή Αυγή έχει ξεκινήσει μια συντονισμένη προσπάθεια επέμβασης στην εκπαιδευτική διαδικασία με όσα μέσα διαθέτει: απ' έξω, με τους βουλευτές της και διάφορα μέλη της που παριστάνουν τους γονείς (όπως συνέβη με την πρόσφατη περίπτωση στη Λευκάδα), αλλά και από μέσα, εκμεταλλευόμενη τη δημοφιλία της μεταξύ κάποιων τμημάτων μαθητών του γυμνασίου και του λυκείου.
Μίμηση φασιστικής πράξεως...Αυτό το τελευταίο είναι βεβαίως και το πιο ανησυχητικό. Οπως αρκετοί εκπαιδευτικοί συμφωνούν, η Χρυσή Αυγή έχει μετατραπεί σε μόδα μέσα στα σχολεία, μετρώντας πολλά μέλη στα γυμνάσια και στα λύκεια, αλλά ασκώντας επίσης επιρροή και στα δημοτικά:«Μπορεί να συναντήσεις ένα παιδάκι 10 χρόνων να σηκώνει το χέρι του ναζιστικά ή να ζωγραφίζει σβάστικες στο θρανίο του» μας αναφέρει εκπαιδευτικός που συμμετέχει στην πρωτοβουλία. «Πολλές φορές ασφαλώς δεν ξέρει τι είναι αυτό που κάνει αλλά αυτό καταδεικνύει και ένα κομμάτι του προβλήματος. Διά μέσου της μίμησης ή της έλξης για τη βία ένας πιτσιρικάς κάνει αυτά τα πράγματα και αισθάνεται ίσως δυνατός».Στα γυμνάσια και στα λύκεια οι δυσκολίες είναι μεγαλύτερες. Η ακροδεξιά οργάνωση συγκεντρώνει πυρήνες μελών που σε ορισμένες περιοχές είναι πολυάριθμοι. Φυσικά η δράση τους δεν εξαντλείται στον θαυμασμό για τον Χίτλερ. Μιμούνται επίσης τους βουλευτές και τη δράση της οργάνωσης, επιδιδόμενοι σε όποιον τραμπουκισμό μπορούν. Η καταγραφή δεν είναι πάντα εύκολη.«Δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις κυριαρχεί ο φόβος. Οχι μόνο μεταξύ των μαθητών αλλά και των καθηγητών. Αρκετοί σκέπτονται ότι αν παρέμβουν θα βρουν την επομένη τη Χρυσή Αυγή έξω από το σχολείο τους» μας λέει ο καθηγητής Στ. Κατσούλας, μέλος του Αντιφασιστικού Μετώπου Παιδείας. «Συχνά επικρατεί και η παραδοσιακή λογική ότι τα ζητήματα του σχολείου πρέπει να μένουν μέσα στο σχολείο. Αυτό είναι σωστό γενικά αλλά όχι ως τακτική