ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΑ ΔΑΝΕΙΑ ΜΕ ΥΠΟΘΗΚΗ ΑΚΙΝΗΤΟΥ

Ρεπορτάζ : Ευγενία Τζώρτζη(από την Καθημερινή)Εκτίναξη των καταναλωτικών δανείων με υποθήκη ακινήτου καταγράφεται τα δύο τελευταία χρόνια στην προσπάθεια των νοικοκυριών να επιτύχουν μείωση του κόστους εξυπηρέτησης των δανείων τους και να περιορίσουν τη μηνιαία δόση τους. Στοιχεία... από τις τράπεζες ανεβάζουν το ποσοστό των καταναλωτικών δανείων που έχει μετατραπεί σε ενυπόθηκο από το 30% έως και το 50% του χαρτοφυλακίου των δανείων καταναλωτικής πίστης, ανάλογα με την τράπεζα και την πολιτική που εφαρμόζει στις ρυθμίσεις. Η στροφή στα καταναλωτικά δάνεια με υποθήκη ακινήτου γίνεται με παρότρυνση των τραπεζών, που κατευθύνουν τους πελάτες σε αυτήν την επιλογή προκειμένου να επαναδιαπραγματευθούν τη ρύθμιση των οφειλών τους, αξιοποιώντας ένα ακίνητο που έχουν στην κατοχή τους. Δέλεαρ αποτελεί το επιτόκιο, το οποίο προσαρμόζεται λίγο υψηλότερα από το επιτόκιο ενός στεγαστικού δανείου, επιτυγχάνοντας σημαντική μείωση της μηνιαίας δόσης αλλά και μεγαλύτερη διάρκεια του δανείου που μπορεί να φτάσει τα 20 χρόνια ή ακόμα και τα 40, εάν συνδυαστεί με μια οφειλή από ένα στεγαστικό δάνειο. Τα ενυπόθηκα προγράμματα καταναλωτικών δανείων εξασφαλίζουν επιτόκιο που ξεκινά από 5,50% και φθάνει έως και 7,5% και εμφανίζονται κατά πολύ φθηνότερα από ένα μέσο καταναλωτικό δάνειο, το επιτόκιο του οποίου διαμορφώνεται σήμερα στο 13% - 14%. Τα δάνεια αυτής της κατηγορίας επιβαρύνονται με το κόστος της προσημείωσης, που διαμορφώνεται στο 1% της αξίας της προσημείωσης, καθώς και τα έξοδα της προσημείωσης που αγγίζουν περίπου τα 200 ευρώ.Τα προγράμματα αναχρηματοδότησης που προωθούν οι τράπεζες μαζικά από το 2009, στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό σε ρυθμίσεις με την εγγραφή προσημείωσης και απευθύνονται κυρίως σε οφειλέτες με μεγάλα υπόλοιπα από καταναλωτικά δάνεια και κάρτες. Πρόκειται για μέσα υπόλοιπα της τάξης των 30.000 - 40.000 ευρώ ή ακόμα και υψηλότερων, τα οποία προέρχονται από δύο ή τρία δάνεια σε συνδυασμό με οφειλές από πιστωτικές κάρτες. Τα δάνεια αυτά συγκεντρώνονται σε ένα νέο δάνειο, εξασφαλίζοντας καλύτερο έλεγχο των οικονομικών ενός νοικοκυριού μέσα από τη μικρότερη μηνιαία δόση, που συνήθως πέφτει στο μισό.Σε αρκετές περιπτώσεις ένα καταναλωτικό δάνειο συγκεντρώνεται με ένα παλιό στεγαστικό δάνειο, αξιοποιώντας το υπόλοιπο της αξίας του ακινήτου που είναι ελεύθερο προσημείωσης. Αρκετές από τις αναχρηματοδοτήσεις που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα είναι αυτής της κατηγορίας, ενώ ορισμένες τράπεζες δέχονται στη συγκέντρωση να συμπεριλάβουν και οφειλές από δάνεια άλλων τραπεζών.Οι τράπεζες έχουν κάθε λόγο να προωθούν τα δάνεια αυτής της κατηγορίας στην προσπάθειά τους να ελέγξουν την εκτίναξη των επισφαλειών, που ειδικά στον τομέα των πιστωτικών καρτών φθάνει ακόμα και το 30%. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΤτΕ για το 2010 το ποσοστό επισφαλειών στα καταναλωτικά δάνεια έφθασε στο 20,5% από 13,4% το 2009 και σημαίνει ότι ένα στα πέντε δάνεια δεν εξυπηρετείται. Τα καταναλωτικά δάνεια σε καθυστέρηση άνω των 90 ημερών ξεπέρασαν το 2010 τα 7,7 δισ. ευρώ εν