Ρυθμισεις για τα κοκκινα δανεια

Ρεπορτάζ : Άγης Μάρκου
(από το Βήμα της Κυριακής)
Με αμείωτη ένταση συνεχίζεται η μάχη των τραπεζών με τις επισφάλειες, καθώς τα αιτήματα για ρυθμίσεις δανείων από νοικοκυριά και επιχειρήσεις που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους αυξάνονται σε ανησυχητικό...
βαθμό όσο βαθαίνει η ύφεση. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το τελευταίο διάστημα κάθε μήνα χορηγήσεις της τάξεως του 1 δισ. ευρώ «κοκκινίζουν», ενώ το σύνολο των οφειλών που εμφανίζουν καθυστερήσεις στην αποπληρωμή τους έχει πλέον διαμορφωθεί περί το 15%. Τα πιστωτικά ιδρύματα αντιμετωπίζουν τη δύσκολη αυτή κατάσταση με διευκολύνσεις στην προσπάθειά τους να προσαρμόσουν τις μηνιαίες δόσεις στα χαμηλότερα εισοδηματικά δεδομένα που δημιούργησε η πτώση της οικονομικής δραστηριότητας.
Επειτα από δύο χρόνια συνεχών αναχρηματοδοτήσεων και με την εμπειρία που έχουν αποκτήσει, οι τράπεζες δηλώνουν έτοιμες να συνεχίσουν τις διευθετήσεις και τους επόμενους μήνες, καθώς η ελληνική οικονομία θα συμπληρώσει το 2012 πέντε συναπτά έτη ύφεσης, ενώ άγνωστες παραμένουν ακόμη οι επιπτώσεις από την εφαρμογή του νέου εργασιακού νόμου στις αποδοχές στον ιδιωτικό τομέα. Σύμφωνα με τραπεζικά στελέχη, τα πρώτα χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης οι ευκολίες που προσφέρονταν δεν ήταν σε αρκετές περιπτώσεις αποτελεσματικές και τα δάνεια χρειάζονταν ύστερα από λίγο καιρό εκ νέου ρύθμιση. Πλέον, σημειώνουν οι ίδιοι κύκλοι, οι παρεμβάσεις που γίνονται είναι πιο δραστικές και διατηρήσιμες.
Οι λύσεις που μπορούν να προσφέρουν τα πιστωτικά ιδρύματα ποικίλλουν και εξαρτώνται από το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο πελάτης τους. Μέχρι στιγμής έξι στις δέκα ρυθμίσεις γίνονται με αλλαγή των όρων εξόφλησης. Η μείωση της δόσης επιτυγχάνεται με την επιμήκυνση της διάρκειας ή με την παροχή μιας περιόδου χάριτος κατά την οποία ο δανειολήπτης καταβάλλει μόνο τους τόκους ή τους τόκους και ένα μέρος του κεφαλαίου. Δεν αποκλείεται η τράπεζα να ζητήσει την αύξηση του επιτοκίου ως αντάλλαγμα για τη μείωση των μηνιαίων πληρωμών από τον πελάτη της αλλά και για να προσαρμοστεί το κόστος δανεισμού στο νέα δεδομένα σε σχέση με το ρίσκο που αναλαμβάνει. Σε πολύ δύσκολες περιπτώσεις μπορεί να γίνει δεκτή ακόμη και αναστολή πληρωμής των δόσεων για ένα διάστημα που συνήθως δεν μπορεί να υπερβαίνει τα δύο έτη.
Ακόμη μεγαλύτερη μείωση των δόσεων μπορεί να επιτευχθεί με την παροχή εγγύησης από την πλευρά του δανειολήπτη, όπως για παράδειγμα με την προσημείωση ενός ακινήτου. Πρόκειται για μια πρακτική που επιζητούν οι τράπεζες με στόχο να αυξήσουν το ποσοστό κάλυψης των δανείων με εμπράγματες εξασφαλίσεις. Το 30% των προβληματικών χορηγήσεων, κυρίως υπόλοιπα από καταναλωτικά και επισκευαστικά δάνεια, τακτοποιείται με αυτόν τον τρόπο. Στην προκειμένη περίπτωση η χορήγηση ενεχύρου στην τράπεζα επιτρέπει τη σημαντική μείωση του επιτοκίου του δανείου αλλά και τη μεγάλη διάρκεια εξόφλησης οδηγώντας τελικώς σε αξιοσημείωτη υποχώρηση των δόσεων που μπορεί να φτάσει ακόμη και το 70%, χωρίς ανάλογη επιβάρυνση σε τόκους.
Πότε διαγρ