Ρομαντσο

Editorial του Μάκη Γεωργίου
(από το : crimenet.gr)
Ξεφυλλίζοντας, την ιστορία.
Εξώφυλλο, η Μέριλιν. Φλεβάρης του '58.
Πρωθυπουργός ο Καραμανλής.
Ο «Χωριατοθεός»...

- όπως έγραφε η Ελένη Βλάχου - που πέντε χρόνια νωρίτερα είχε ξηλώσει τις γραμμές του τραμ από την Αθήνα.

Τραγική ειρωνεία. Μισό αιώνα αργότερα, ο γιος της αδελφής του Αντιγόνης, θα «οδηγούσε» σαν υπουργός μεταφορών, το νέο τραμ.

Ο Παύλος Παλαιολόγος (κορυφαίος χρονογράφος της εποχής) γράφει στο Ρομάντσο «όταν η σύζυγος, θυσιάζει τη γυναίκα».

Ο Νίκος Τσιφόρος για τον «Πουνκι», τον σκύλο της γυναίκας του, που τον βάζει σε περιπέτειες.

Ο Μπιθικώτσης σκίζει με το «γαρύφαλλο στ' αφτί» του Μάνου Χατζηδάκι.

Ένα χρόνο αργότερα την πρωτιά στις πωλήσεις, θα την πάρει η «Μαντουβάλα», με το αντίπαλον δέος, τον Καζατζίδη.

Ο Σεφέρης, πρεσβευτής της Ελλάδας στο Λονδίνο.

Ο Μίκης δίνει συνέντευξη στο BBC.

Στην Ερμού ο κόσμος χαζεύει το γύρισμα μιας ταινίας με τον Μίμη Φωτόπουλο και την «καινούργια ενζενί του κινηματογράφου μας» Ξένια Καλογεροπούλου.

Η ΕΔΑ (Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά), γίνεται αντιπολίτευση.

Η CIA ανησυχεί.

Στις τελευταίες σελίδες του περιοδικού, το εξωτικό διήγημα του Νίκου Μαράκη (του σημαντικότερου, ίσως, αστυνομικού συντάκτη της εποχής) «Το κίτρινο λουλούδι του Αρκάνσας».

Η κοινωνική γελοιογραφία στο φόρτε της. Με τους Αρχέλαο, Β. Χριστοδούλου, Π. Παυλίδη.

Η Τζίνα Λολομπριτζίτα ετοιμάζεται για το Χόλιγουντ.

Ο Μπόρις Παστερνάκ (ΕΣΣΔ, τότε) αρνείται το Νόμπελ.

Στην Επίδαυρο ανεβαίνει η «Ιφιγένεια εν Ταύροις» με τους Άννα Συνοδινού, Θάνο Κωτσόπουλο, Στέλιο Βόκοβιτς, Γκίκα Μπινιάρη.

Οι διαφημίσεις στις σελίδες του περιοδικού, «Ρύζι Μπαρμπα Μπεν», «Κολόνιες εξαιρετικής ποιότητας, με αιθέρια έλαια» από το φαρμακείο Δαμβέργη, «Υφάσματα με το μέτρο και δωρεάν πατρόν» από το Ν. Ευτυχίδη, στην οδό Καπνικαρέας, «TIDE πλένει καθαρότερα από κάθε τι».

Οι εφημερίδες κάνουν μιάμιση δραχμή και το ρομάντσο τρεις.

Μια άλλη εποχή. Ένας άλλος κόσμος.

Τόσο μακριά...

Αλλά και τόσο κοντά μας...

(eikotologies - ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ)