ΠΑΙΔΙΑ ΧΑΜΕΝΑ ΣΤΟ... ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Ρεπορτάζ : Έλενα Φυντανίδου(από ΤΟ ΒΗΜΑ)«Oταν ήμουν μικρός, έπαιζα άπειρες ώρες παιχνίδια στο Διαδίκτυο. Υπήρχαν φορές που δεν πήγαινα στο σχολείο διότι δεν είχε τελειώσει ένα παιχνίδι. Το χειρότερο ήταν όταν κανονίζαμε LΑΝ (Local Αrea Νetwork). Ξεχνούσα ακόμη και να φάω. Εννοείται ότι δεν έδινα σημασία στους γονείς μου όταν μου φώναζαν ότι θα με πονέσουν τα μάτια μου και το κεφάλι μου τόσες ώρες μπροστά στον υπολογιστή. Δεν άκουγα κανέναν και το κακό έγινε. Μια μέρα βρέθηκα στο νοσοκομείο με υπερκόπωση. Το κεφάλι μου ήταν “καζάνι” ύστερα... από έξι μέρες LΑΝ». Η μαρτυρία αυτή ανήκει σε έναν νέο άνθρωπο, ο οποίος ήταν εθισμένος στο Ιnternet όταν ήταν 16 ετών. Σήμερα, τρία χρόνια μετά, συνειδητοποιεί ότι επί δύο έτη ήταν καθημερινά με τρεις ώρες ύπνο... Οπως λέει, κατάφερε να ξεπεράσει το πρόβλημα με τη βοήθεια των ειδικών και απέκτησε νέα ενδιαφέροντα. Αρχισε να παίζει μπάσκετ, βόλεϊ και να ασχολείται με τους υπολογιστές, από άλλη θέση αυτή τη φορά. Είναι πλέον σπουδαστής Πληροφορικής.