ΜΕΤΡΙΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΑΕΙ, ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ

Ρεπορτάζ: Λίνα Ανδιτσάκη (απο ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)Σε στρατόπεδα έχει χωριστεί η πανεπιστημιακή κοινότητα, με αφορμή τις προωθούμενες αλλαγές στα ΑΕΙ. Ηδη έχουν κατατεθεί στην κοινή γνώμη κείμενα ακαδημαϊκών υπέρ και κατά του σχεδίου νόμου, με διαδικασίες, μάλιστα, συλλογής υπογραφών, ενώ...εσχάτως εμφανίστηκαν τα πρώτα κρούσματα αντιπαράθεσης στους κόλπους της Συνόδου των πρυτάνεων, με αφορμή το σκληρό μέτωπο που έχει ανοιχτεί εναντίον του υπουργείου Παιδείας, κυρίως λόγω των προωθούμενων αλλαγών στο μοντέλο διοίκησης των ΑΕΙ.Μέχρι τώρα, έχουν καταγραφεί: Αρχικά η πρωτοβουλία 133 πανεπιστημιακών να στηρίξουν τις αλλαγές. Ακολούθως, η κίνηση εννέα καθηγητών να ξεκινήσουν διαδικασία συλλογής υπογραφών εναντίον της ψήφισης του σχεδίου νόμου με ένα κείμενο, το οποίο μέχρι χθες είχε δεχθεί 460 υπογραφές. Τέλος, προχθές, ο απερχόμενος πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης, Ιωάννης Παλλήκαρης, με επιστολή του προς τους υπόλοιπους πρυτάνεις, εγκαλεί ομάδα συναδέλφων του που παρουσιάζονται να εκπροσωπούν τη Σύνοδο, κατηγορώντας ακόμη και για «προβοκατόρικες ενέργειες».Και επί ΓιαννάκουΔεν είναι η πρώτη φορά που, ενόψει σημαντικών αλλαγών στην ανώτατη εκπαίδευση, εμφανίζονται ομάδες πανεπιστημιακών να αναλαμβάνουν πρωτοβουλία υπέρ ή κατά των κυβερνητικών σχεδίων. Ανάλογα φαινόμενα είχαν καταγραφεί και επί Γιαννάκου, όταν μαινόταν ο πόλεμος εναντίον του νόμου, ο οποίος εν τέλει ψηφίστηκε αλλά ουδέποτε εφαρμόστηκε. Τότε, μάλιστα, οι αντιδράσεις ήταν ακόμη ισχυρότερες, καθώς είχαν συνοδευτεί και από την απόπειρα κατάργησης του άρθρου 16 του Συντάγματος που προκάλεσε και τις μεγάλες φοιτητικές κινητοποιήσεις.Ακόμη και τα μειοψηφικά ρεύματα τότε ήταν αξιοσημείωτα. Απέναντι στο σύνολο της κοινότητας (12.500 μέλη ΔΕΠ) πήραν θέση οι γνωστοί και ως «1.000» πανεπιστημιακοί, υποστηρίζοντας το νόμο Γιαννάκου.Το DNA των ΑΕΙΑυτή τη φορά οι ανατροπές είναι ακόμη μεγαλύτερες. Ξεκινούν από εκεί που τις άφησε η Μ. Γιαννάκου και φτάνουν «μέχρι το DNA των ΑΕΙ», όπως η ίδια η κα Διαμαντοπούλου είχε προαναγγείλει. Εξού και οι πολλαπλές αντιδράσεις σε όλα τα επίπεδα, πολιτικό, κοινωνικό και πανεπιστημιακό.Το ξεβόλεμα πολλών είτε μεγαλοκαθηγητάδων είτε μελών κλειστών κυκλωμάτων, η απειλή απώλειας συμφερόντων ή καθεστώτων και γενικότερα η ανατροπή συγκαταλέγονται στις πραγματικές αιτίες αντίδρασης είναι η άποψη που συμμερίζεται ο πρωθυπουργός, η υπουργός Παιδείας και μια σημαντική μερίδα πανεπιστημιακών.Απόπειρα βολέματος καινούργιων «πελατών», και άνοιγμα σε μεγάλα και αδιάφορα για την ποιότητα της εκπαίδευσης κυκλώματα, είναι η ανταπάντηση από έναν εξίσου σημαντικό αριθμό καθηγητών επικαλούμενων το «ξεπούλημα» που επιχειρείται σε όλους τους τομείς. Από την άλλη, αν ληφθεί υπ' όψιν η βάση των αντιδράσεων της συντριπτικής πλειονότητας των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας, όλοι συμφωνούν με την ανάγκη αλλαγής. Η διαφωνία έγκειται στους όρους για το πέρασμα από τη μια κατάσταση στην άλλη.Σ' αυτό το σημείο, αναμετρώνται από τη μια η καχυποψία για τις προθέσεις και τους στόχους, η οποία, εί