Η σταμνα απαντα στον σοϊμπλε

Αποκλειστικό του Κάπα Σαρδάμ
Η εθνική μας στάμνα λύνει για πρώτη (και τελευταία…) φορά τη σιωπή της (καθώς τόσα χρόνια είχε πιει το αμίλητο νερό) και σχολιάζει το τελεσίγραφο του Γερμανού υπουργού Οικονομικών...
κ. Σόιμπλε προς τον Έλληνα πρωθυπουργό, τον οποίο προειδοποίησε με το ρητό: «Πολλές φορές πάει η στάμνα στη βρύση, αλλά μία φορά θα σπάσει», αναφερόμενος στην απειλή του Αλέξη Τσίπρα ότι είναι έτοιμος να συγκρουσθεί, καθώς δεν μπορεί να δεχθεί τα εξοντωτικά μέτρα του ΔΝΤ για τις συντάξεις!
ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ: Πώς σχολιάζετε την προειδοποίηση του κ. Σόιμπλε;
ΣΤΑΜΝΑ: Η αλήθεια είναι ότι έχω κουραστεί με το πηγαινέλα!
ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ: Δηλαδή συμμερίζεσθε τα λόγια του;
ΣΤΑΜΝΑ: Ακούστε… Από τότε που εννόησα τον εαυτό μου –δηλαδή από τη μέση νεολιθική περίοδο– γύρω στο 5.300 προ Χριστού και προ μνημονίου, στον ελλαδικό χώρο γνώρισα βασιλείς, τυράννους, ολιγαρχικούς, αριστοκρατικούς, δημοκρατικούς, στρατηγούς, ζευγίτες, θήτες, πεντακοσιομέδιμνους, ιππείς, αλλά τέτοιο χάλι σαν το σημερινό δεν έχω ξαναδεί!
ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ: Μπορείτε να γίνετε πιο σαφής;
ΣΤΑΜΝΑ: Τι φοβερή δημοσιογραφική ερώτηση!
ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ: Καλοσύνη σας!
ΣΤΑΜΝΑ: Πού την είδες;
ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ: Ποια;
ΣΤΑΜΝΑ: Τίποτα! Τίποτα! Έλεγα λοιπόν ότι από αρχαιοτάτων χρόνων με πηγαινοφέρνουν στη βρύση για νερό. Και –δεν λέω– κινδύνεψα από κάποιους μεγάλους αρχηγούς, όμως αυτό που συμβαίνει με τους σημερινούς δεν ματάγινε!
ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ: Είσθε σαφής!
ΣΤΑΜΝΑ: Όχι ακόμη… Μη βιάζεσαι, σπαστικέ δημοσιογράφε! Συνεχίζω: Το καλής ποιότητας αργιλικό χώμα, αναμεμειγμένο κατάλληλα με νερό, σε συνδυασμό με το επίμοχθο ζύμωμα του πηλού, το έντεχνο στριφογύρισμα του αγγειοπλάστη στον ποδοκίνητο τροχό με τελική κατάληξη το ψήσιμό μου στο καμίνι, με κατέστησαν δυνατή απέναντι στα πιο απρόσεκτα χτυπήματα εκείνων των αρχαίων!
ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ: Μπορείτε να γίνετε λίγο πιο σαφής;
ΣΤΑΜΝΑ: Φυσικά! Ας ξεκινήσω από τον κανακάρη της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, τον και ΓΑΠ επονομαζόμενο. Καλοκάγαθο παιδί, με έπιανε μαλακά μαλακά, αλλά επιστρέφοντας με κρεμούσε στο ποδήλατο και έχυνε το μισό νερό στο δρόμο... Μια, δύο, τρεις, ε, μετά οι γονείς και κηδεμόνες του του είπαν να με παραδώσει στο δίδυμο Αντώνη-Βαγγέλη. Τι έγινε όμως με αυτούς; Με κρατούσε ο ένας από το ένα χερούλι, ο άλλος από το άλλο και ναι μεν με πήγανε αρκετές φορές στη βρύση, αλλά έφθασαν στο άλλο άκρο: Με ξεχείλισαν! Και, όταν στα μισά δίψασαν, ήπιαν όλο το νερό για να μην ξεδιψάσει ο επόμενος…
ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ: Ο οποίος ήταν ο Αλέξης!
ΣΤΑΜΝΑ: Χριστέ μου! Τι δημοσιογραφική ευφυΐα!
ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ: Πώς την είπατε;
ΣΤΑΜΝΑ: Τίποτα! Τίποτα! Προκειμένου, που λέτε, να μην μπορέσει να βρέξει το στόμα του ο επόμενος, που είναι και μικρότερός τους, το κατανάλωσαν όλο μέχρι σταγόνα. Βέβαια, το θέμα με τον καινούριο ήταν ότι με πηγαινόφερνε κάθε τρεις και λίγο στη βρύση… Με έπιανε άτσαλα… Με γυρνούσε στον αέρα σαν τροχό, γιατί έτσι –λέει– του είχε πει κάποιος νερουλάς ονόματι Γιάννννης, που απαιτούσε να τον γράφουν με ένα «νι». Και τι είχε κάνει ο εν λόγω αθεόφοβος;
ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ: Πού να ξέρω;
ΣΤΑΜΝΑ: Τώρα μίλησες σωστά ως δημοσιογράφος! Μάθε λοιπόν ότι έχυνε το νερό και με γέμιζε… με τι νομίζεις;
ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ: Πού να ξέρω πάλι;
ΣΤΑΜΝΑ: Σωστός και πάλι! Με γέμιζε με νέκταρ, το ποτό των Θεών!
ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ: Και πού το βρήκε;
ΣΤΑΜΝΑ: Σε μυστικά ταξίδια στον Όλυμπο!
ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ: Γι’ αυτό είχε μεθύσει από τη νίκη του με τις εξάμηνες διαπραγματεύσεις;
ΣΤΑΜΝΑ: Ακριβώς!
ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ: Ένα τελευταίο ερώτημα: Τελικά, ως στάμνα του έθνους, κινδυνεύετε να σπάσετε πηγαίνοντας ξανά και ξανά στη βρύση για νερό;
ΣΤΑΜΝΑ: Αν σπάσω, θα πίνετε νερό από έναν τενεκέ ξεγάνωτο. Γι’ αυτό προσοχή! Καλύτερα να σπάσετε το κεφάλι σας!
ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ: Κι αν δεν έχουμε κεφάλι;
(ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΤΙΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ… ΞΚΑΡΦΩΜΑ, ΣΤΟ ΚΑΡΦΙ 12-13 / 12 /15 )