Γιατι αυτος ο δεκαπενταυγουστος ειναι διαφορετικος

Του Θωμά Σίδερη
Οι περισσότεροι επέλεξαν φέτος να κάνουν διακοπές στα χωριά τους ένεκα της οικονομικής κρίσης. Αυτός όμως ο δεκαπενταύγουστος δε μοιάζει με κανέναν άλλον. Στο Μουρεσί έπαψαν να χορεύουν εδώ και καιρο και στη Γραβιά δε θα στήσουν...
το καθιερωμένο γλέντι. Το μόνο που θυμίζει επαρχία είναι οι θλιβερές αφίσες των αιωνίως νέων διασκεδαστών των ελληνικών πανηγυριών, στερεωμένες με πρόκες πάνω σε πλατάνια και λεύκες, κολημένες στις έρημες στάσεις των ΚΤΕΛ και στους ερειπωμένους σταθμούς των τρένων ή πάνω στις τζαμαρίες των γκρίζων καφενείων.
Ιτιά ιτιά λουλουδιασμένη, ηλεκτρικό κλαρίνο και σύμφωνα που σέρνονται σαν τις οχιές πίσω από τα μικρόφωνα.
Πίσω στα καφενεία πάλι... η ίδια πασιέντζα, το ίδιο τάβλι, η ίδια παρτίδα, τα ίδια πιόνια. Το ίδιο στημένο παιχνίδι, εδώ και τρεις δεκαετίες. Μια επαρχία που την ήθελαν εξεπίτηδες άδεια και ασυνάρτητη. Μια επαρχία επιδοτούμενη και άγονη, χωρίς υποδομές υγείας, χωρίς συγκοινωνίες, χωρίς τοπική αυτοδιοίκηση.
Τα τζιπ που ανηφόριζαν τις ελληνικές κακοτράχαλες πλαγιές, λούφαξαν στα γκαράζ και στις μάντρες με τα απούλητα. Κάτι τα καύσιμα, κάτι τα τεκμήρια, κάτι οι οι δόσεις του δανείου που δεν έβγαιναν, έδεσαν το χειρόφρενο και τερμάτισαν άδοξα το όνειρο ενός άκρατου και ανόητου νεοπλουτισμού. Παραδίπλα, οι πέτρινες μεζονέτες με πορτοπαράθυρα σφαλιστά και με κήπους ξεραμένους και χέρσους. Έφυγαν κι οι τεχνίτες της γκρίζας πέτρας για την πατρίδα τους, αφού το όνειρο έχει ημερομηνία λήξης και ο οικονομικός παράδεισος είναι -ιστορικώς αποδεδειγμένο- για λίγους.
Κι ο δεκαπενταύγουστος θα φύγει και οι πρώτοι εκδρομείς του Αυγούστου θα επιστρέψουν, σαν να μην έφυγαν ποτέ. Γιατί όσο κι αν θέλεις να ξεφεύγεις, ένα αόρατο σχοινί θα σε φέρνει σε αυτά που οικτείρεις και αποφεύγεις. Και λίγο μετά τα διόδια, θα έχουν επιστρέψει πριν από σένα τα κάθε λογής χαράτσια και ξοπίσω οι εφεδρείες και ό,τι άλλο ευφάνταστο και ταπεινωτικό αποφασίσει η τρόικα. Γιατί η τρόικα δεν πήγε διακοπές και όσο να ´ναι εκνευρίστηκε που την άφησες μόνη της.
Αυτό που μένει πια είναι να βάλει η Παναγία το χεράκι της πριν από την τρόικα, αν και η τελευταία δείχνει αποφασισμένη να φέρει το σχέδιο εξόντωσης ενός ολόκληρου λαού σε πέρας.
Άδεια τα ταμεία κι ασυνάρτητη Εφορία, κάθε τι ξεπουλημένο εξαρχής, παραφράζοντας το υπέροχο τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου.