Φιμωτρο

Γράφει η Μαρία Ψαράκη
Αγαπητό Fimotro,
Μέσα στις απεργιακές κινητοποιήσεις άλλων επαγγελματικών κλάδων, οι ενώσεις των δημοσιογράφων αποφάσισαν ακόμα μια φορά παράλληλη απεργία. Και όχι μόνο παράλληλη, αλλά διήμερη και συνεχόμενη. Παρά τις διαμαρτυρίες των ανθρώπων...
του κλάδου, απόλυτη σιωπή στην ενημέρωση του πολίτη παντού. Ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, εφημερίδες, τα πάντα βουβά. Ακόμα και ο πλέον καλοπροαίρετος άνθρωπος δεν πιστεύει πια ότι αυτή η ενδεδυμένη με τον μανδύα της επαγγελματικής διεκδίκησης '' φίμωση '' αποτελεί τυχαίο γεγονός. Το τραγικότερο δε όλων είναι ότι και η παραπάνω απεργία εντάσσεται στο γενικότερο κλίμα '' καταστολής '' που βασιλεύει στον τόπο μας τους τελευταίους μήνες.
Οι πολίτες βρίσκονται αντιμέτωποι με την βαναυσότερη καταπάτηση στοιχειωδών τους δικαιωμάτων, που λόγω ακριβώς της σπουδαιότητας της άσκησης τους, κατοχυρώνονται και προστατεύονται από το ίδιο το Σύνταγμα. Σε περιόδους που ο πολίτης πρέπει να είναι ενημερωμένος και σε εγρήγορση, τη στιγμή που κάποιοι άλλοι αποφασίζουν για την τύχη του και για την τύχη των παιδιών του, υποθηκεύοντας το μέλλον του για δεκαετίες ολόκληρες, χωρίς τη δική του σύμφωνη γνώμη, όπως αυτό ορίζεται ρητά και κατηγορηματικά από το Σύνταγμα κάθε Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, όχι μόνο τα πολιτικά σκύβαλα που κυβερνούν του απαγορεύουν την προσφυγή στις κάλπες, αλλά παράλληλα, με τρόπο συστηματικό και οργανωμένο κάθε φορά του κλείνουν και την πρόσβαση σε οποιαδήποτε μορφή ενημέρωσης. Και αυτό πάντοτε με το πρόσχημα της διεκδίκησης συγκεκριμένων δικαιωμάτων του κλάδου, ή όπως τώρα με αφορμή τα τεκταινόμενα στο χώρο των ΜΜΕ.
Και αναρωτιόμαστε τώρα όλοι εμείς, είτε είμαστε δημοσιογράφοι, είτε όχι, αναρωτιόμαστε ως πολίτες : πόσο υποτιμά την νοημοσύνη μας και πόσο ανόητους και ευκολόπιστους μας θεωρεί το σάπιο και παρωχημένο πια πολιτικό σύστημα που εμμονικά, παλεύει με νύχια και με δόντια να συντηρηθεί και να παραμείνει εξουσία, αδιαφορώντας για την καταφανέστατη παραβίαση βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων κατοχυρωμένων συνταγματικά, αλλά και μέσα από παγκόσμιες συνθήκες. Και μία ρητορική ερώτηση : η απεργία στα ΜΜΕ δεν θα μπορούσε να είχε πραγματοποιηθεί μια άλλη μέρα και όχι σήμερα, ταυτόχρονα πάλι με τις κινητοποιήσεις των άλλων εργαζομένων, και αν ακόμα υποθέσουμε ότι έπρεπε οπωσδήποτε να γίνει σήμερα, έπρεπε να είναι και 48ωρη και συνεχόμενη ;Δεν πειράζει, δεν χρειάζεται να μας απαντήσετε, εξάλλου η ερώτηση μου ήταν ρητορική.