Φακελος ερτ συνεχεια… 1975-2016 μερος 48ο, δολοφονια μπακογιαννη, ομιλιες βουλη!

Γράφει ο Κ.Π.
Αγαπητό Fimotro,
Η δολοφονία Παύλου Μπακογιάννη συγκλονίζει όλη την Ελλάδα. Στη βουλή επί μια εβδομάδα συζητείται η κάθαρση. Παράλληλα ψηφίζεται ο νόμος για την ιδιωτική τηλεόραση...
τα μεσάνυχτα της Τετάρτης. Το πρωί της ίδιας ημέρας θα συνεχιζόταν η συζήτηση για την κάθαρση. Μετά τη λήξη της βουλής, απογευματινές ώρες ο Παύλος θα έφευγε για Καρπενήσι. Την ιδιαίτερη πατρίδα του που τόσο αγαπούσε. Ετοίμαζε και ραδιοφωνικό σταθμό για τις ανάγκες του νομού. Θα τον συνόδευαν και φίλοι-Δυστυχώς οι φίλοι τον συνόδεψαν για τελευταία φορά!

Το ταξίδι αυτό δεν έγινε ποτέ(έγινε χωρίς επιστροφή). Δεν θέλω να κάνω οποιαδήποτε περιγραφή, διότι ο Παύλος με είχε τιμήσει με την εμπιστοσύνη του και τη φιλία το σύντομο χρονικό διάστημα που συνεργαστήκαμε. Θα θυμηθώ όμως ότι:
Είναι Τρίτη, της 25ης προς Τετάρτη μία(1) τα μεσάνυχτα της 26ης Σεπτεμβρίου, όταν το κοινοβούλιο, ψηφίζει το ν.1866/89 για την ιδιωτική τηλεόραση, με επικεφαλής τον Παύλο Μπακογιάννη που βρίσκεται στη βουλή. Το πρωί ο Παύλος, δολοφονείται στις 07:58 μπαίνοντας στο γραφείο του από την 17Ν. Δεν θα πω τι έγινε στη συνέχεια. Μόνο ότι ζήτησαν όλα τα κόμματα να μην γίνει συζήτηση στη βουλή σε ένδειξη πένθους για την «κάθαρση». Ο Μητσοτάκης δεν το δέχτηκε. Η συζήτηση έγινε σε κλίμα συγκίνησης, λύπης και αγανάκτησης για τους δολοφόνους.
Τα γεγονότα είναι καταγεγραμμένα. Θα θυμίσω μόνο τη φράση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη μιλώντας στο κοινοβούλιο: «Εύχομαι να είναι το τελευταίο αίμα που χύνεται σε αυτόν τον τόπο», ενώ στο έδρανο του Παύλου Μπακογιάννη, ένα μπουκέτο κόκκινα τριαντάφυλλα θύμιζαν την παρουσία του στη βουλή. Ήταν μια συγκλονιστική τηλεοπτική μετάδοση από την ΕΡΤ.
Αποφεύγοντας να κάνω οποιαδήποτε περιγραφή των γεγονότων και τον τρόπο με τον οποίο κάλυψε η ΕΡΤ το γεγονός της δολοφονίας και της κάθαρσης στη βουλή με ζωντανές μεταδόσεις, αντιγράφω, από τα «Νέα» την κριτική της Μαρίας Παπαδοπούλου στις 2 Οκτωβρίου 1989. Η Μαρία Παπαδοπούλου, μία σκληρή και αδέκαστη τηλεκριτικός γράφει:

«…Καμιά περιγραφή, άρθρο η λεζάντα δεν μπόρεσε την εβδομάδα που πέρασε να συγκριθεί με το πλάνο του δαπέδου μπροστά στο ανσασέρ, όπου το αίμα του Παύλου Μπακογιάννη ήταν νωπό ακόμα-ένα κόκκινο ρυάκι από τη «σκοτεινή μας ρίζα της κραυγής».

Το φονικό της οδού Ομήρου είχε μπει στα σπίτια μας, άγγιζε τον κάθε Έλληνα, ενώ οι εικόνες ανελέητες, συνέχιζαν να σφυροκοπύν τον τηλεθεατή, μ΄εκείνα τα τριαντάφυλλα στο άδειο έδρανο του σκοτωμένου και τους εκπροσώπους του έθνους όρθιους στη βουλή σ΄ενός λεπτού σιγή εις μνήμην…

Τα συνοφρυωμένα πρόσωπα των βουλευτών, η υποδηλούμενη παρουσία του δολοφονημένου αναμεσά τους, η βαριά ατμόσφαιρα μετέβαλαν το τυπικό της σιγής σε μικρή τελετουργία με τραγικές προεκτάσεις… Οι τηλεοπτικοί οπερατέρ έκαναν άριστη δουλειά-δεν μας ενδιαφέρει αν είχαν η δεν είχαν ήχο τα πρώτα πλάνα από την κηδεία-τα κάδρα τους ήταν άψογα και κανείς τους δεν καταδέχτηκε τον εύκολο εντυπωσιασμό η την εκμετάλλευση του πόνου των οικείων του νεκρού για να κεντρίσει με φθηνά εφφέ τους δακρυγόνους αδένες του λαού…

Καταγραφή: Την εβδομάδα που πέρασε όμως, είχαμε και τις ύστατες συνεδριάσεις της βουλής πάνω στο θέμα της κάθαρσης. Και εδώ η τηλεόραση μας έδωσε ένα εκπληκτικό οπτικοακουστικό χάπενινγκ, κρατώντας άδιάπτωτο το ενδιαφέρον του κοινού από το καλοκαίρι που άρχισαν οι σχετικές συζητήσεις. Σε όλο αυτό το μακρύ καυτό θέρος, μας έκανε εντύπωση, πέρα βεβαίως απ΄όλα τα΄άλλα το είδος της τηλεοπτικής κάλυψης των εργασιών της βουλής. Ο φακός όταν δεν παρακολουθούσε ακίνητος τους διάφορους ομιλητές, περιφερόταν στην αίθουσα, σχεδόν σχολιάζοντας πρόσωπα και καταστάσεις…

Αλλά ο σχολιάζων τηλεοπτικός φακός, κινούμενος προφανώς από ευγενικό χειριστή δεν ήταν πάντοτε αδιάκριτος ούτε «πολιτικολογούσε» συνεχώς προσφέροντας π.χ. εκείνο το μόνιμο καθ΄όλη τη διάρκεια του θέρους ειδυλλιακό πλάνο της αρμονικής φιλικής συνύπαρξης των κ. Χ. Φλωράκη και Λ. Κύρκου, πλάι-πλάι σε αντίθεση με άλλους βουλευτές που και θέσεις άλλαζαν και μετακινούνταν ανήσυχοι και τίποτα το ειδυλλιακό δεν εξέπεμπαν.

Αβρότητα: Αυτός ο φακός λοιπόν είχε στιγμές μοναδικής αβρότητας καθώς παρέλειπε να συμπεριλάβει στα οπτικά του στιγμιότυπα από την αίθουσα της βουλής ορισμένες ανθρώπινες στιγμές. Παράδειγμα πρόσφατο η διακριτική αλλαγή κάδρου και η ανεύρεση άλλου περιεχομένου για να δοθεί εικόνα, όταν ο Μένιος Κποτσόγιωργας απολογούμενος αναζητούσε κάτι στην τσέπη του που δεν έβρισκε-ήταν κάποιο χάπι, ήταν εμπλοκή του χεριού στο εσωτερικό της τσέπης-και ταυτόχρονα ζητούσε συγνώμη λέγοντας ότι υπάρχουν «προβλήματα»…πολύ σωστά ο οφθαλμός της τηλεοπτικής κάμερας έπαψε να κοιτάζει προς τα εκεί , δείχνοντας τον οφειλόμενο σεβασμό στον θεατή…

Πριν από το τέλος της όλης διαδικασίας ο φακός μας έδωσε μερικά ανεπανάληπτα πλάνα. Κινούμενος αργά με ένα απαλό ζούμ πάνω από τους πατέρες του έθνους, πλησίασε τον εξώστη της βουλής και στάθηκε μπροστά στη μικρούλα κόρη του Παύλου Μπακογιάννη. Το κοριτσάκι με μαύρο φόρεμα και μαύρη κορδέλα στα μαζεμένα μαλλιά του παρακολουθούσε τις ομιλίες. Έμεινε εκεί ως αργά τη νύχτα με το προσωπάκι του σοβαρό, στεγνό από δάκρυα και έδινε αθελά του την πιο αληθινή όσο και σπαραχτική εικόνα του αθώου παιδιού που υφίσταται τις τραγικές συνέπειες του κόσμου των ενηλίκων, κόσμου άγριου και απάνθρωπου. Εικόνα ου σφράγισε όπως και η άλλη με το αίμα τη φοβερή εβδομάδα που πέρασε».

Την επόμενη της δολοφονίας, 27 Σεπτεμβρίου 1989, η Βουλή αποφασίζει υπέρ της παραπομπής στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο για την υπόθεση Κοσκωτά τους: Ανδρέα Παπανδρέου (166 υπέρ, 121 κατά, 7 λευκά), Αγαμέμνονα Κουτσόγιωργα (238 υπέρ, 36 κατά), Παναγιώτη Ρουμελιώτη (170 υπέρ, 118 κατά), Γιώργο Πέτσο (219 υπέρ, 45 κατά) και Δημήτρη Τσοβόλα (168 υπέρ, 121 κατά). Πρόκειται αναμφισβήτητα για μία από τις πιο πολυσυζητημένες δίκες στην ελληνική πολιτική ιστορία και το καταληκτικό χρονικά σημείο, της περιόδου τελικά, που έμεινε στην ιστορία ως «βρόμικο '89».

Φάκελος ΕΡΤ συνέχεια… μέρος 49ο, Διάσπαση ΚΚΕ, εκλογές, κυβέρνηση Ζολώτα. Εκπέμπει η ιδιωτική τηλεόραση. Μείνετε μαζί μας.