Ενιαια αγορα, αλλα με διαφορετικες επιβαρυνσεις προμηθειων και φορων

Ρεπορτάζ : Λεωνίδας Στεργίου
(από την (Καθημερινή της Κυριακής)
Η ενιαία αγορά της Ευρωζώνης μόνο ενιαία δεν φαίνεται να είναι στην πράξη. Οι καταναλωτές και οι επιχειρήσεις επιβαρύνονται με διαφορετικές προμήθειες και άλλους φόρους για το ίδιο προϊόν, όταν η συναλλαγή...
γίνεται από διαφορετικές χώρες. Ακόμα κι αν χρησιμοποιήθηκε η ίδια κάρτα και η ίδια τράπεζα. Οι καταναλωτές και οι επιχειρήσεις επιβαρύνονται όταν η συναλλαγή γίνεται εκτός συνόρων. Σύμφωνα με την Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), στην Ελλάδα οι καταναλωτές και οι επιχειρήσεις πληρώνουν κάθε χρόνο 2,4 δισ. ευρώ μόνο για προμήθειες για τη χρήση καρτών και γενικά πληρωμών πλην μετρητών. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσό στην Ευρώπη ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, το οποίο ανέρχεται σε 1,2%. Το ποσό των 2,4 δισ. ευρώ μόνο για προμήθειες και το ποσοστό 1,2% επί του ΑΕΠ για την Ελλάδα είναι πολύ μεγάλο αν ληφθεί υπ’ όψιν το μικρό μέρος των συναλλαγών που γίνεται μόνο με κάρτες (περίπου 2,3%). Σε ποσοστό γύρω στο 1,2% του ΑΕΠ κινούνται επίσης χώρες όπως οι Κύπρος, Μάλτα, Ιταλία και Γαλλία. Αντίθετα, σε χώρες με χαμηλότερες τιμές και μικρότερη φοροδιαφυγή, τα αντίστοιχα ποσοστά κινούνται γύρω στο 0,8%. Επίσης, χαμηλές σχετικά οι προμήθειες είναι σε χώρες όπως η Αυστρία, η Γερμανία, η Ολλανδία και το Λουξεμβούργο. Την ίδια ώρα, η επιβάρυνση από φόρους για τον κάτοικο της Ευρωζώνης είναι διαφορετική. Για παράδειγμα, αν ένας Ελληνας καταναλωτής αγοράσει μέσω Ιντερνετ και πιστωτικής κάρτας ένα προϊόν από τη Γερμανία, θα επιβαρυνθεί με τον γερμανικό ΦΠΑ (19%). Αν ο Γερμανός αγοράσει το ίδιο προϊόν από την Ελλάδα μέσω Ιντερνετ θα επιβαρυνθεί με ΦΠΑ 23%. Αν οι συναλλαγές αυτές αφορούν σε επιχειρήσεις, τότε δεν εφαρμόζεται ΦΠΑ. Επειτα από όλα τα παραπάνω, όποιος μιλήσει για ευρωπαϊκή ενοποίηση απλώς εθελοτυφλεί.