Ενας ακομα μαχητης της ερτ εφυγε για τη γειτονια των αγγελων

Γράφει ο Κ.Π.
Αγαπητό Fimotro,
Ένας ακόμα αγωνιστής, μια ξεχωριστή προσωπικότητα, από την ομάδα των αγωνιζόμενων συναδέλφων της ΕΡΤ, για μια ανοιχτή και ελεύθερη τηλεόραση, ταξίδεψε για τη γειτονιά των Αγγέλων. Ο Τάσος Αβράτογλου, έφυγε στα...
56 του χρόνια, από την επάρατο μέσα σε 4 μήνες, αφήνοντας πίσω το μαύρο της ΕΡΤ, για την οποία έδινε καθημερινή μάχη για να ανοίξει και πάλι.

Μετά το κλείσιμο της 11ης Ιουνίου, ο Τάσος, Γ.Γραμματέας της ΠΟΣΠΕΡΤ, μαζί με τους συναδέλφους του ήταν στην πρώτη γραμμή. Μαχητής, αγωνιστής, άριστος επαγγελματίας, αφιέρωσε τη ζωή του, σε αυτόν το μικρόκοσμο της τηλεόρασης και του ραδιομεγάρου, για περίπου τρεις δεκαετίες. Ο Τάσος Αβράτογλου, εικονολήπτης και διευθυντής φωτογραφίας, ήταν ένα διαμάντι ανθρώπου και εργαζόμενου. Οι λέξεις ευσυνειδησία και εργατικότητα δεν είχαν όρια για τον ίδιο.

Είχα τη χαρά και την τιμή για πολλά χρόνια να συνεργάζομαι μαζί του ως εικονολήπτη, στην ενημέρωση των ειδήσεων και σε μεγάλα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα. Μαζί με άλλους, συναδέλφους, γνώριζε με κάθε λεπτομέρεια, όλες τις πλατείες και τηλεοπτικούς χώρους της επικράτειας σε προεκλογικές συγκεντρώσεις και που έπρεπε οι τεχνικοί να βάλουν τις κάμερες για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Ο Τάσος την ώρα του καθήκοντος, πίσω από την κάμερα , ήταν ασυναγώνιστος. Διέθετε εμπειρία, έμπνευση και φαντασία, στο πλάνο που ήθελε να δώσει. Ήταν ατρόμητος, είχε θάρρος αλλά και γρήγορες λύσεις σε δύσκολες στιγμές. Σε μεγάλα γεγονότα δεν δίσταζε να ανέβει στο υψηλότερο κτήριο η πάνω σε γερανό για να έχει την καλύτερη λήψη που ήθελε να δώσει. Φίλε Τάσο καλό σου ταξίδι.

Οι συνάδελφοι σου να είσαι βέβαιος ότι θα συνεχίσουν τον αγώνα για μια ελεύθερη και ανοιχτή ΕΡΤ. Αυτό να μεταφέρεις και στους άλλους συναδέλφους που θα συναντήσεις, που ταξίδεψαν πριν από σένα. Θα συναντήσεις πολλούς, όπως τον Λεωνίδα Δαρμή που έφυγε πρόωρα την ώρα του καθήκοντος σε ατύχημα στη Στυλίδα μαζί με τον Ηλία το Μασούρα το 1983.

Ακόμη μια άλλη μορφή, που έφυγε την ώρα του καθήκοντος. Ο Παναγιώτης(Πάνος) Πούλος, στις 14 Σεπτεμβρίου 1999 στο αεροπορικό δυστύχημα με τον υπουργό Γιάννο Κρανιδιώτη. Ένας εικονολήπτης του ίδιου βεληνεκούς με το δικό σου, που μαζί δίνατε τη μάχη μέσα από έναν σκληρό επαγγελματικό ανταγωνισμό, που σας έκανε ξεχωριστούς ανθρώπους και επαγγελματίες, και δάσκαλους στις νεότερες γενιές του κλάδου.

Φίλοι και εχθροί θα σε έχουν πάντα στην καρδιά τους και θα σε αποχαιρετήσουν αύριο Πέμπτη στις 3 μ.μ. από το νεκροταφείο της Νέας Σμύρνης. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια σου και να είναι υπερήφανοι για σένα.