Αποφαση-βομβα στα νομιμα παραλογα...

Γράφει η Μαρία Ψαράκη
Αγαπητό Fimotro,
Και επιτέλους εκεί που όλοι αναρωτιόμαστε ακόμα για το αυτονόητο, το πως δηλαδή μπορεί κάποιος, ενώ χάνει συνεχώς μέρος των εισοδημάτων του να καλείται να πληρώνει ολοένα και ακριβότερα προϊόντα και...
υπηρεσίες και ταυτόχρονα δυσβάσταχτους φόρους, μετά από προσφυγή των εργαζομένων σε θυγατρική εταιρεία της ''Αττικό Μετρό'', το Ειρηνοδικείο με απόφαση του μας επιβεβαίωσε το αυτονόητο.
Οι δύο μνημονιακοί νόμοι 3833/2010 και 3845/2010, σύμφωνα με τους οποίους έγιναν περικοπές στους μισθούς και στα επιδόματα του Δημοσίου τομέα , κρίνονται αντίθετοι στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), αλλά και στις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας, καθώς οι περικοπές αυτές δε συνοδεύτηκαν όπως θα έπρεπε από μειώσεις τιμών και φόρων. Η παραπάνω απόφαση έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση με την απόφαση του ΣτΕ, καθώς αυτό είχε αποφανθεί πριν αρκετό καιρό ότι οι μνημονιακές περικοπές ήταν σύννομες με τις επιταγές του Συντάγματος, αλλά και με την Ευρωπαϊκή και τη Διεθνή Νομοθεσία.
Η απόφαση του Ειρηνοδικείου της Αθήνας αναφέρει αντίθετα ότι οι μνημονιακοί νόμοι είναι αντίθετοι στα άρθρα 4, 22, 23, 25, 28 και 106 του Συντάγματος, στο άρθρο 11 της ΕΣΔΑ, αλλά και στις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας 151/1978 και 14/1981, ενώ υπογραμμίζεται ότι τα μέτρα που επιβλήθηκαν σε βάρος των εργαζομένων αποτελούν απαράδεκτη και ανεπίτρεπτη επέμβαση στη συλλογική αυτονομία με αποτέλεσμα να καταλύονται τα άρθρα 22 και 23 του Συντάγματος, ενώ δε συνοδεύονται ούτε από αντισταθμιστικά μέτρα, όπως οι μειώσεις τιμών και φόρων. Αντίθετα, στους εργαζομένους επιβλήθηκαν και πρόσθετα μέτρα φοροεισπρακτικού χαρακτήρα τα οποία παραβιάζουν και το άρθρο 4 του Συντάγματος, καθώς οι περικοπές που έγιναν ήταν οριζόντιες και σε χαμηλόμισθους και σε υψηλόμισθους.
Κάπως έτσι έρχεται η δικαστική εξουσία να προσπαθήσει να διορθώσει τα λάθη της εκτελεστικής και της νομοθετικής εξουσίας, κυρίως όμως να διορθώσει τα παράλογα των πολιτικών που υπογράφουν αποφάσεις αβίαστα, χωρίς να σκέφτονται, ότι πίσω από τις αποφάσεις και τις υπογραφές τους κρύβονται άνθρωποι με ανάγκες και υποχρεώσεις.