Ανδρουλακης : δημοκρατια χωρις λαϊκη κυριαρχια δεν υπαρχει

Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του συνεδρίου των Νέων Ευρωβουλευτών των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών-Δημοκρατών που έλαβε χώρα στην Αθήνα, παρουσία επικεφαλής της ομάδας Τζιάνι Πιτέλα...
Ο Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ και ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης υπογράμμισε μεταξύ άλλων πως «όταν ξέσπασε η κρίση, αντί η κοινή ευρωπαϊκή πολιτική σε κρίσιμους τομείς, να γίνει η κεντρική επιδίωξη, επικράτησε η τακτική της συλλογικής ενοχοποίησης των λαών», υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι «αυτό είχε ως αποτέλεσμα την εφαρμογή της συνταγής μιας σκληρής λιτότητας, όπως συνέβη στην Ελλάδα».
Αναφορικά με την Ελλάδα ο κ. Ανδρουλάκης έθιξε την έλλειψη γρήγορων αντανακλαστικών στην αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων όπως το ασφαλιστικό και το εργασιακό προσθέτοντας πως «το φαινόμενο της γήρανσης του πληθυσμού και η διόγκωση της ανεργίας πολλαπλασίασαν το αίσθημα ανασφάλειας και έβαλαν βόμβα στα ασφαλιστικά Ταμεία»
Ιδιαίτερη μνεία έκανε για την ανεργία στη νέα γενιά, η οποία αποτελεί φαινόμενο σε όλη την Ευρώπη σημειώνοντας ότι «νέοι διακεκριμένοι επιστήμονες παύουν να ζητιανεύουν ευκαιρίες στην Ευρώπη και δέχονται τα προσκλητήρια από την Ασία και την Αμερική, και πηγαίνουν στις ηπείρους που μετασχηματίζουν δυναμικά το παραγωγικό και επιχειρηματικό τους σύστημα επενδύοντας στη διαμόρφωση νέων τεχνολογιών, νέων επιχειρήσεων, νέων αγορών και κλάδων.

Στο ίδιο πλαίσιο ο κ. Ανδρουλάκης επισήμανε πως η μειωμένη δυναμική της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, οφείλεται «τόσο στον φόβο της να μη υποκύψει στον ευρωσκεπτικισμό, αποφεύγοντας να ασκήσει οποιαδήποτε κριτική στην τεχνοκρατικά αντιδημοκρατική και νεοφιλελεύθερη πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης» όσο και στην υιοθέτηση της στρεβλής αντίληψης « ότι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας μπορεί να γίνει μόνο μέσω της συμπίεσης του κόστους εργασίας».
Τέλος, έκλεισε την ομιλία του επισημαίνοντας πως είναι ανάγκη να δημιουργήσουμε μια νέα «εμμονή» σε περισσότερη και δημοκρατικότερη Ευρώπη «γιατί δημοκρατία χωρίς κράτος-έθνος γίνεται αλλά χωρίς λαϊκή κυριαρχία δεν υπάρχει. Μόνο έτσι θα υπάρξει ένα μέτωπο προόδου απέναντι στον ελιτισμό που εκμεταλλεύεται τις κοινωνικές ανισότητες, τον φόβο και την ανασφάλεια και απαξιώνει τη λαϊκότητα»