Αδιορθωτοι και αμετανοητοι πολιτικοι...

Γράφει ο Διογένης, ο Κυνικός
Αγαπητό Fimotro,
Δυστυχώς για όλους εμάς τους ρομαντικούς, που ακόμη ελπίζουμε ότι το βαρέλι της πολιτικής αναλγησίας, κοροϊδίας, της πολιτικής απάτης στην Ελλάδα έχει πάτο, τα γεγονότα μας διαψεύδουν καθημερινά. Οι πάτοι των βαρελιών...
αυτών μαζί με της οικονομίας πρέπει να είναι χαμένοι κάπου στο σύμπαν… Αφορμή για τις σκέψεις αυτές μας δίνει η υπόθεση του Άκη Τσοχατζόπουλου όπου μια μεγάλη επιτυχία της ομάδας των μαχόμενων εισαγγελέων της Εισαγγελίας Αθηνών, υπό την άξια ηγεσία Προϊσταμένης της κυρίας Ελένη Ράικου, προσπαθούν να την παρουσιάσουν ως αποτέλεσμα πολιτικής τόλμης, επιθυμίας για κάθαρση της πολιτικής ζωής των ηγεσιών και των δύο πάλαι ποτέ κομμάτων εξουσίας, που κινδυνεύουν να καταντήσουν αποκόμματα του ίδιου τους του εαυτού.

Ευτυχώς, όμως σήμερα το πρωί, ένας «φίλος» μας, που του τρέφουμε μεγάλη πολιτική …συμπάθεια, για όλες του τις προσπάθειες, για να μην γίνει τίποτα στον τομέα της Δικαιοσύνης, έβαλε τα πράγματα στην θέση τους…. Έτσι λοιπόν, ο υπουργός της Δικαιοσύνης, ο κύριος Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, σε πρωινή εκπομπή δήλωσε ότι με την υπόθεση του κυρίου Άκη μας, γίνεται απόπειρα ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής του τόπου!!! Δηλαδή πόσο πολιτικά σάπιος πρέπει να είναι κανείς για να τολμά να αρθρώσει τέτοιο λόγο, στην Ελλάδα του σήμερα, όπου ο κόσμος πεινά, υποφέρει, όπου οι περισσότεροι από τους συμπατριώτες μας πέρασαν ένα από τα χειρότερα «Πάσχα» της ζωής τους; Όπου μόνον την Μεγάλη Εβδομάδα αυτοκτόνησαν στην περιοχή της Θράκης 3 συνάνθρωποι μας; Και όλα αυτά εξ αιτίας της διακυβέρνησης της χώρας από διεφθαρμένους, άφρονες, δημαγωγούς και ανίκανους πολιτικούς…

Από την άλλη πλευρά, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι συμπατριώτες μας, ουδέν κακόν αμιγές καλού. Έτσι καταλάβαμε, με τα λόγια του κυρίου Παπαϊωάννου, το γιατί δεν προχώρησε τα τελευταία χρόνια τίποτα στην δικαιοσύνη!!! Ως μόνο έργο του υπουργού θα μείνει η προσπάθεια του να διωχθούν τουλάχιστον πειθαρχικά και να τιμωρηθούν έντιμοι, μαχόμενοι δικαστικοί οι οποίοι τόλμησαν να διαφωνήσουν με τις ορέξεις των πολιτικών. Κατά τα άλλα τι να θυμηθούμε; Ότι ήθελε να αδειάσει τις φυλακές από τους εγκληματίες, για να κάνει χώρο… για άλλους… Και αν ήταν πολιτικοί αυτοί οι «άλλοι», που θα έμπαιναν μέσα στην θέση των ποινικών, ε, μπορεί και να το σκεπτόμαστε λιγάκι… Την αμαρτία μας την λέμε… Το ότι ήθελε να διαλύσει την ιεραρχία στον κλάδο των εισαγγελέων καταργώντας την διάταξη που αναφέρει ότι ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου είναι ο προϊστάμενος όλων των Εισαγγελέων; Το ότι δεν βρήκε υποθέσεις διαφθοράς σε εκκρεμότητα στην δικαιοσύνη; Τι να πρωτοθυμηθούμε… Τόσα και τόσα επιτεύγματα!

Το ότι οι πολιτικοί δεν θέλουν να κάνουν δουλειά, δεν θέλουν να προχωρήσει η κάθαρση είναι ηλίου φαεινότερον γιατί διαφορετικά θα είχαν προχωρήσει με τον νέο νόμο περί διαφθοράς του δημοσίου κατ’ εξαίρεση τόσες και τόσες υποθέσεις. Και για όποιον ισχυριστεί ότι, μα τι μας λες τώρα και εσύ, αφού έκαναν νόμο για την διαφ