9 συμπερασματα για την προταση εμπιστοσυνης της κυβερνησης σαμαρα

ΤΙ ΘΕΛΗΣΕ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΤΕΛΙΚΑ
Γράφει η Μαρία Ψαράκη
Με τα γεγονότα που προέκυψαν χθες αργά το απόγευμα σχετικά με την απόφαση της κυβέρνησης...
να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης, αξίζει να σταθούμε σε κάποια ενδιαφέροντα σημεία:
Είναι σαφές πλέον ότι τους κανόνες του επικοινωνιακού παιχνιδιού της κυβέρνησης τους θέτει ξεκάθαρα ο Ευάγγελος Βενιζέλος ο οποίος κινείται αργά και μεθοδικά.Με την χθεσινή απόφαση, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ κάνει αυτό που είναι πολιτικά, αλλά και ηθικά ορθό : μεταφέρει την όλη συζήτηση περί πρόωρων εκλογών από τα τηλεπαράθυρα στο φυσικό της χώρο, δηλαδή στη Βουλή.Είναι πλέον σαφές ότι ο Ε.Βενιζέλος, ο οποίος βλέπει εδώ και πολύ καιρό το κόμμα του να συνθλίβεται τόσο στις κάλπες στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά και σήμερα ακόμα δημοσκοπικά, έχει κάθε λόγο να κερδίσει χρόνο, ώστε να παραμείνει στην εξουσία και όπως δείχνουν οι κινήσεις του είναι αποφασισμένος να κάνει ότι χρειάζεται για να το πετύχει. Ο πολιτικός τακτισμός του λοιπόν και τα εσωτερικά προβλήματα του κόμματος του, καθοδηγούν και την παραμικρότερη κίνηση του.Αυτό που ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι άραγε στην ουσία το αν θα λάβει ψήφο εμπιστοσύνης ή αυτό είναι μόνο το πρόσχημα;Λογικά, αν υποθέσουμε ότι στην πολιτική επικρατούν οι νόμοι και οι κανόνες της λογικής, η κυβέρνηση δεν έχει χάσει τη δεδηλωμένη, άρα ο στόχος της κίνησης αυτής δεν είναι, λογικά πάντα, η εξασφάλιση της ψήφου εμπιστοσύνης. Αν τώρα κάποιοι αμφισβητούν τη δεδηλωμένη της κυβέρνησης, την ερχόμενη εβδομάδα θα έχουν την απάντηση τους.Υπάρχει άραγε κανείς που αμφισβητεί ότι η συγκεκριμένη κίνηση δια χειρός Βενιζέλου θα αναγκάσει ακόμα και τους ''κατά φαντασίαν επαναστάτες'' βουλευτές και υπουργούς να συσπειρωθούν και να σταματήσουν να τοποθετούνται δυσμενώς τόσο για το ΠΑΣΟΚ όσο και για τη ΝΔ, έστω και για μερικούς μήνες; Ας μην ξεχνάμε ότι το τελευταίο διάστημα, οι κοινοβουλευτικές ομάδες και των δύο κομμάτων που κυβερνούν, κυριολεκτικά ''βράζουν'' με τον ΕΝΦΙΑ.Η συγκεκριμένη διαδικασία δεν αποτελεί έναν καλό τρόπο οι ενδιαφερόμενοι να μετρήσουν έγκαιρα και σχεδόν χωρίς ρίσκο τα κουκιά τους, ώστε κερδίζοντας μερικούς ακόμα μήνες ζωής να δουν αν και κατά πόσο μπορούν τελικά να συγκεντρώσουν τους 180 βουλευτές για την εκλογή προέδρου;Παράλληλα, η κυβέρνηση, λαμβάνοντας ψήφο εμπιστοσύνης ''κλείνει στόματα'' και μπορεί πλέον να ισχυρίζεται - όσο και αν αυτό δεν ισχύει, αφού κανείς από τους πολίτες δεν φαντάστηκε όταν ψήφιζε στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές ότι τα προεδρικά διατάγματα θα ''έπεφταν βροχή'' - ότι πέραν της δεδηλωμένης έχει πλέον και την πολιτική νομιμοποίηση να ψηφίζει όλα τα οδυνηρά μέτρα που όλα δείχνουν ότι έρχονται.Και φτάνουμε στα spreads που το τελευταίο διάστημα ''χτυπάνε κόκκινο''. Ο Α. Σαμαράς ξέρει καλά ότι ο χρόνος του τελειώνει, όπως ξέρει επίσης πολύ καλά ότι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού είναι ο Ε. Βενιζέλος που κυβερνά, όπως όλοι έχουμε καταλάβει τη χώρα, με τον πρωθυπουργό να τον παρακολουθεί μάλλον αμέτοχος και εξαιρετικά κουρασμένος. Το μνημόνιο τελειώνει τον Δεκέμβριο και το μόνο που απομένει στον Α.Σαμαρά είναι μια ηρωική έξοδος. Μια ύστατη προσπάθεια θα μπορούσε να γίνει μόνο μέσω της διαδικασίας της ερχόμενης εβδομάδας, μήπως και ηρεμήσουν οι αγορές, πέσουν τα spreads και μπορέσει η χώρα πάλι να δανειστεί από τις αγορές με τον πρωθυπουργό να λέει ότι η χώρα στάθηκε και πάλι στα πόδια της ώστε να το παλέψει για να αντιστρέψει το κλίμα έστω και οριακά υπέρ της ΝΔ. Προκειμένου με νωπή πια τη λαϊκή εντολή να συνεχίζει να ψηφίζει ανενόχλητος όλα όσα θα απαιτήσουν πιο βάρβαρα ακόμα οι δανειστές μας.