Ο βιβλιοκηπος: ένα βιβλιοπωλειο ζητα τη βοηθεια σου

απο το http://no14me.blogspot.gr/
Στη Ζίτσα Ιωαννίνων βρέθηκα πρώτη φορά τον Αύγουστο του 2012, κάτι ανάμεσα σε couchsurfer και φιλοξενούμενος του φούρναρη του χωριού. Βλέπετε, η Ε. είχε φροντίσει να αναθερμάνει τη γνωριμία της με τον Κώστα λίγες μέρες νωρίτερα στη Βλάστη Κοζάνης, στα πλαίσια του φεστιβάλ Γιορτές της Γης. Δεν πήγαμε σε παραλία εκείνο το καλοκαίρι.
Παρέα με την Ε. λοιπόν, διασχίσαμε τη γέφυρα στο δρόμο για το Βορρά, φτάνοντας πολύ κοντά στο χωριό του παππού μου που η ζωή τον έκανε τελικώς Πειραιώτη. Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία. Αυτή όμως είναι πρωτίστως η ιστορία της Άννας και του ονείρου της. Η Άννα από την Αμερική βρέθηκε περαστική από τη Ζίτσα πριν λίγα χρόνια, εκεί γνώρισε τον Κώστα -θυμίζω πως ο Κώστας είναι ο φούρναρης του χωριού και ενεργό μέλος της κοινότητας των couchsurfers στην Ελλάδα- ύστερα εκείνη συνέχισε το ταξίδι της, όμως η φλόγα δεν έσβησε. Η επικοινωνία, παρά τις ιδιαιτερότητες της διαφοράς ώρας αλλά και των ωραρίων του φούρναρη, διαρκής, με τον καιρό εντονότερη, η ιδέα τρελή αλλά μονόδρομος: να δοκιμάσουν να μείνουν μαζί!
Keywords
Τυχαία Θέματα