Η ελευθερια της υποκρισιας: οταν οι ελληνες δημοσιογραφοι πανηγυριζαν για τη δολοφονια του σωκρατη γκιολια #charliehebdo

Μετά την δολοφονική επίθεση στα γραφεία της σατιρικής εφημερίδας Charlie Hebdo στο Παρίσι, έχουν γραφτεί εκατομμύρια άρθρα και έχουν ακουστεί δισεκατομμύρια σχόλια σε όλο τον πλανήτη για την ελευθερία της έκφρασης.
Διαβάζοντας τα άρθρα που γράφτηκαν στην χώρα μας, διαπιστώνω πως όλοι οι Έλληνες είναι υπέρμαχοι της ελευθερίας της έκφρασης.

Δηλαδή, αν του πάρεις του Έλληνα την ελευθερία της έκφρασης, είναι σαν να τον σκοτώνεις.

Βέβαια, οι Έλληνες δεν τα πάνε καλά με την σκέψη -που προηγείται του λόγου-, οπότε αυτή είναι η αιτία που ακούς και διαβάζεις διαρκώς ένα κάρο μαλακίες.

Επίσης, είναι κάπως περίεργη αυτή η λατρεία των Ελλήνων για την ελευθερία της έκφρασης, αφού στην χώρα μας τα μεγάλα ΜΜΕ ανήκουν σε νταβατζήδες και σε αυτά εργάζονται αποκλειστικά άνθρωποι που προωθούν τα συμφέροντα των αφεντικών τους.
Δεν υπάρχει καμία ελευθερία της έκφρασης στα καθεστωτικά ΜΜΕ. Εκφράσου ελεύθερα και εξαφανίστηκες.

Μπορώ να σας διαβεβαιώσω -επειδή το έχω ζήσει- πως οι δημοσιογράφοι άλλα πιστεύουν και άλλα λένε.

Θα δεχτώ τη συντριβή των Ελλήνων δημοσιογράφων και σχολιαστών για την δολοφονία των σκιτσογράφων και των άλλων Γάλλων πολιτών στο Παρίσι, αλλά αναρωτιέμαι γιατί δεν ένιωσαν τα ίδια συναισθήματα, όταν δολοφονήθηκε ο Έλληνας δημοσιογράφος Σωκράτης Γκιόλιας.

Όταν δολοφονήθηκε ο Σωκράτης Γκιόλιας από την Σέχτα Επαναστατών -η οποία έκτοτε εξαφανίστηκε, λες και δεν ήταν μέλη επαναστατικής οργάνωσης αλλά κοινοί πληρωμένοι δολοφόνοι-, είχες την εντύπωση πως οι Έλληνες δημοσιογράφοι κρατιόντουσαν να μην ξεσπάσουν σε πανηγυρισμούς.