Απολυσεις στο δημοσιο:με το πολυνομοσχεδιο,η κυβερνηση νομιμοποιει τις παρανομιες των μνημονιων και των δανειακων συμβασεων

Οι απολύσεις 15.000 δημοσίων υπαλλήλων τη διετία 2013 - 2014, που θα προέλθουν από τις 25.000 που θα τεθούν σε καθεστώς διαθεσιμότητας, είναι μόνο η αρχή! Το πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε το βράδυ της Τρίτης στη Βουλή και ενσαρκώνει τις συμφωνίες της τρόικας με την κυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, σηματοδοτεί το πέρασμα σε μια περίκοδο μαζικών απολύσεων σε ολόκληρο το στενό και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα!
Με μία απλή υπουργική απόφαση, θα είναι δυνατή πλέον η κατάργηση θέσεων σε όλο το δημόσιο τομέα και το προσωπικό των καταργούμενων θέσεων θα τίθεται αυτομάτως σε καθεστώς διαθεσιμότητας.
Με απλή υπουργική απόφαση επίσης, ένας υπάλληλος μπορεί να μετατεθεί από μία υπηρεσία σε άλλη, χωρίς να είναι σε θέση να προβάλει οποιαδήποτε μορφή αντίδρασης.
Πρόκειται για τις δύο διατάξεις του πολυνομοσχεδίου, με τις οποίες επιχειρείται η άλωση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, με μοχλό τον εκάστοτε υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Παράλληλα, του δίνεται η δυνατότητα να καταργεί θέσεις στο στένο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, να δημιουργεί άλλες, ενώ οι απολυμένοι εργαζόμενοι έρμαια πλέον της εκάστοτε κυβέρνησης, θα «αξιολογούνται» από επιτροπές και όσοι συγκεντρώσουν την αναγκαία μοριοδότηση θα μετατάσσονται σε άλλες υπηρεσίες, ενώ οι «κομμένοι» θα πηγαίνουν στα σπίτια τους...

Με λίγα λόγια, θα μπορεί η κάθε κυβέρνηση, να περιορίζει τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων κατά το δοκούν και όποια στιγμή αυτή κρίνει. Με την κατάργηση της μονιμότητας, επέρχεται ένα αποφασιστικό χτύπημα στις εργασιακές σχέσεις στο δημόσιο τομέα, οι οποίες τείνουν να εξομοιωθούν με τις ήδη διαλυμένες εργασιακές σχέσεις του ιδιωτικού τομέα. Το «ισχυρό» κράτος, μέσω της εκτελεστικής εξουσίας, θα μπορεί πλέον να διαμορφώνει τη φυσιογνωμία των δημοσίων οργανισμών, ανάλογα με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων. Από την άποψη αυτή, η κρατική μηχανή καλείται να λειτουργήσει ως αποφασιστικός και ουσιαστικός βραχίονας στη διαδικασία ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Επέρχεται αποφασιστικό πλήγμα στις κοινωνικές υπηρεσίες και λειτουργίες του κράτους ( Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, Τοπική Διοίκηση), καθώς είναι οι πρώτες στις οποίες θα συρρικνωθεί το προσωπικό