Τρεις παρατηρήσεις για την κυβερνητική ανακύκλωση

Η πρώτη παρατήρηση αφορά στο Υπουργείο Εξωτερικών.Η επιλογή του επικεφαλής των Ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ (και στενού φίλου του ΓΑΠ) Σταύρου Λαμπρινίδη,  ως Υπουργού Εξωτερικών, επιτρέπει στον Παπανδρέου να διατηρήσει τον πλήρη έλεγχό των θεμάτων εξωτερικής πολιτικής. Τόσο η προηγούμενη επιλογή του (Δρούτσας), όσο και η σημερινή (Λαμπρινίδης) αποδεικνύουν ότι ο ΓΑΠ θα προτιμούσε να είναι ΥπΕξ και όχι πρωθυπουργός. Πάντως το συνταγματικό δικαίωμα να ορίσει κάποιον άλλον πρωθυπουργό και τον εαυτό του Υπουργό Εξωτερικών το έχει… Παραιτήθηκε ήδη μια φορά, τί τον εμποδίζει να το ξανακάνει;Η δεύτερη παρατήρηση αφορά στο Υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας.Η τοποθέτηση του Παπακωνσταντίνου έγινε (προφανώς) με το σκεπτικό ότι πρέπει να διαχειριστεί (και να λήξει) δύο αγκάθια. Το πρώτο είναι τα αυθαίρετα, για να μαζέψει ο ΥΠΕΚΑ Παπακωνσταντίνου τα έσοδα που δεν κατάφερε να μαζέψει ο Υπουργός Οικονομίας Παπακωνσταντίνου. Το δεύτερο είναι η ΔΕΗ, στη λογική ότι ο Παπακωνσταντίνου τα έβαλε με όλους τους Έλληνες και δεν πρόκειται να φοβηθεί τη ΔΕΗ. Και μην ξεχνάμε ότι η ΔΕΗ είναι το φιλέτο για τους ξένους επενδυτές (τοκογλύφους).Η Τρίτη παρατήρηση αφορά στο Υπουργείο Μεταφορών  & Δικτύων.Εκεί τοποθετήθηκε ο μέντορας Γιάννης Ραγκούσης. Αυτό λοιπόν που μπορούμε να περιμένουμε είναι ένα νέο Καλλικράτη στις Μεταφορές, ή ακόμα καλύτερα (για την τρόικα) ένα νέο Προκρούστη, αφού αναμφίβολα, η έλευση Ραγκούση και η άρον-άρον φυγή του Ρέππα σηματοδοτεί ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ.Αυτά το ολίγα μέχρι στιγμής.Casper