Τι σημαίνει η νίκη Φιγιόν για τις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας

Ο άνθρωπος στο επίκεντρο της γαλλικής πολιτικής αυτή τη στιγμή είναι ο Φρανσουά Φιγιόν. Την Κυριακή, ο 62χρονος συντηρητικός Καθολικός, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός την περίοδο 2007-2012, ξανάγραψε το σενάριο για τις προεδρικές εκλογές του 2017 στη Γαλλία, κερδίζοντας τον πρώτο γύρο των προκριματικών και την προεδρική υποψηφιότητα της κεντροδεξιάς. Ο Φιγιόν θα αντιμετωπίσει τώρα τον Ζιπέ, έναν επίσης πρώην πρωθυπουργό,

πιο κεντρώο στις απόψεις του, στο δεύτερο γύρο των εκλογών των Ρεπουμπλικάνων, μετά την αποχώρηση του Νικολά Σαρκοζί.

Η μάχη Φιγιόν-Ζιπέ θα είναι σκληρή. Ωστόσο, πριν από τον πρώτο γύρο, οι δημοσκόποι της OpinionWay δημοσίευσαν μια έρευνα που δείχνει ότι ο Φιγιόν θα νικήσει τον Ζιπέ με 54 έως 46 τοις εκατό. Σε διάστημα λίγων εβδομάδων, ο Φιγιόν μεταμορφώθηκε από έναν ακόμα υποψήφιο οι πολιτικές απόψεις του οποίου φαινόταν άσχετες με το μέλλον της Γαλλίας, σε έναν πολιτικό με μια τρομερή εκστρατεία που έχει, ενδεχομένως, την καλύτερη ευκαιρία για να φτάσει στο Μέγαρο των Ηλυσίων ως ο επόμενος πρόεδρος.

Η γαλλική αριστερά δεν είναι καθόλου δημοφιλής και βρίσκεται σε σύγχυση, γι' αυτό είναι γενικά παραδεκτό ότι ο νικητής της κεντροδεξιάς θα αναμετρηθεί με την Μαρίν Λεπέν του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών τον ερχόμενο Μάιο. Με άλλα λόγια, για να αποφευχθεί ένας πολιτικός σεισμός παρόμοιος με το δημοψήφισμα της Βρετανίας τον Ιούνιο για να αποχωρήσει από την ΕΕ και την νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ, η Γαλλία χρειάζεται το ικανότερο, πιο αξιόπιστο κεντροδεξιό πολιτικό ώστε να κερδίσει την Λεπέν.

Τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου φαίνεται να δείχνουν ότι οι γάλλοι ψηφοφόροι δεν θεωρούν ότι ο Σαρκοζί ταιριάζει σε αυτό το ρόλο. Όντως, φαίνεται ότι ένας σημαντικός αριθμός αριστερών και ακροδεξιών ψηφοφόρων συμμετείχαν στις προκριματικές, επιθυμώντας να σαμποτάρουν τις πιθανότητες του Σαρκοζί. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι ο Σαρκοζί είχε πολλά μειονεκτήματα, λόγω της έντονης προσωπικότητάς του, των φημών για εμπλοκή σε σκάνδαλα διαφθοράς και τις αναμνήσεις από την μη εμπνευσμένη προεδρία του την περίοδο 2007-2012.

Ο επόμενος Γάλλος πρόεδρος θα πρέπει να αναλάβει την κρίση της διχασμένης ΕΕ -ένα σχέδιο που κλονίστηκε άσχημα από το Brexit- καθώς και το προσφυγικό, τις τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ευρώπη και τα χρόνια προβλήματα της ευρωζώνης. Πόσο επιτυχημένα θα μπορούσαν να διαχειριστούν αυτές τις προκλήσεις της Γαλλίας ο Φιγιόν ή ο Ζιπέ; Ο Φιγιόν κρατά μια σκληρή γραμμή κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας, έχοντας μάλιστα δημοσιεύσει και ένα βιβλίο με τίτλο "Η πάταξη του ισλαμικού ολοκληρωτισμού". Τάσσεται υπέρ μιας διπλωματικής προσέγγισης με τη Ρωσία. Για τα οικονομικά θέματα, υποστηρίζει τις μεταρρυθμίσεις υπέρ των επιχειρήσεων, όπως οι φορολογικές περικοπές, και μια λιγότερο άκαμπτη αγορά εργασίας, καθώς και περικοπές του κοινωνικού κράτους και της δημόσιας διοίκησης. Όπως και ο Σαρκοζί, τον οποίο υπηρέτησε ως πρωθυπουργός, ο Φιγιόν είναι ευάλωτος στις κατηγορίες ότι κατά τη διάρκεια των πέντε χρόνων του στην εξουσία δεν έκανε καμία αισθητή πρόοδο στην οικονομική μεταρρύθμιση της Γαλλίας.

Ο Ζιπέ είναι μια πιο ήπια προσωπικότητα που τονίζει την ανάγκη να διορθωθεί ο διχασμό στη Γαλλία σχετικά με το Ισλάμ και την εθνική ταυτότητα. Οι προτάσεις οικονομικής πολιτικής του είναι λιγότερο ιδεολογικά κοντά στην ελεύθερη αγορά από του Φιγιόν, αλλά κι αυτός θέλει να μειώσει τους φόρους και να περιορίσει τις δημόσιες δαπάνες. Στην ηλικία των 71, είναι ανοικτός στην κριτική ότι έχει περάσει ολόκληρη την καριέρα του ως μέρος μιας πολιτικής ελίτ που έχει αποτύχει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα του έθνους.

Για κάθε υποψήφιο, η πρόκληση για τις εκλογές του επόμενου έτους είναι ότι τα εκατομμύρια των οικονομικά πιεσμένων ψηφοφόρων μπορεί να μην θέλουν να ακούσουν το μήνυμα των οικονομικών μεταρρυθμίσεων, της λιτότητας και της μείωσης του κράτους πρόνοιας που η κεντροδεξιά έχει υιοθετήσει στις προκριματικές. Αν και πολλοί από αυτούς τους ψηφοφόρους δεν είναι ακροδεξιοί, μπορεί να στραφούν στην Λεπέν, της οποίας το αντισυστημικό στάτους μπορεί να αποδειχθεί πλεονέκτημα. Το έργο είτε του Φιγιόν είτε του Ζιπέ μπορεί να είναι να πείσει αυτούς τους ψηφοφόρους ότι οι τολμηρές μεταρρυθμίσεις τους είναι ο σωστός δρόμος για τη Γαλλία.

ft.com

Διαβάστε περισσότερα