«Τι πρασινοφρουροί, τι ροζοφρουροί»

Στο τελευταίο άρθρο του στο Βήμα ο εκδότης Σταύρος Ψυχάρης αναλύει το... φαινόμενο Αλέξη που μοιάζει με τον Ανδρέα. «Τι Ανδρέας, τι Αλέξης» είναι ο τίτλος όπου στο κείμενο, περίπου ως εγκώμιο αναλύονται οι ομοιότητες

«Η πολιτική ιδεολογία τους προκύπτει συγγενής, η μαχητικότητα μοιάζει κοινό χαρακτηριστικό τους, οι στρατηγικές κινήσεις και ο ιδιόμορφος τακτικισμός τείνουν να καταλήξουν στο σύνθημα «τι Ανδρέας, τι Αλέξης»...!

Είχαν κοινή αφετηρία, τον χώρο της ευρύτερης Αριστεράς. Πλαισιώθηκαν από ιστορικά πρόσωπα της αντιδεξιάς παρατάξεως. Διακήρυξαν την πολιτική Αλλαγή σε βάθος, φτάνοντας τα όρια της ανατροπής», αναφέρει το κείμενο ενώ ακόμη και η σιδηρά πειθαρχία του Παπανδρέου ουσιαστικά ζητείται να εφαρμοστεί από τον Τσίπρα ο οποίος ήδη επέδειξε μια τόλμη με τον Λαφαζάνη, μπορεί να κάνει και το ίδιο.

Και καταλήγει εν είδει συμβουλής στον πρωθυπουργό: «Ο κ. Τσίπρας έχει την ευθύνη για τις πολιτικές εξελίξεις. Περισσότερο όμως έχει την ευθύνη των πράξεων και των παραλείψεων στην άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής. Ο λαός δεν θέλει μόνο ιδεολογίες, θέλει και τροφή και όλα τα αγαθά που του στερούν τα μνημόνια».

Δεν έχει σημασία ποιος τα γράφει όλα αυτά. Άλλωστε έχουμε ξανα-αναφερθεί στο ρόλο που παίζει το εν λόγω συγκρότημα και στα παιχνίδια με την εξουσία. Αυτό που έχει σημασία είναι πράγματι η προσπάθεια να περάσει στο κοινό, εν είδει συνήθειας που είναι καλή και πρέπει να υπάρχει στην Ελλάδα, αυτό το «πρότυπο του Ανδρέα». Ο Ψυχάρης ουσιαστικά αναβαπτίζει στην κωλυμβήθρα των media τον ηγέτη του ΠΑΣΟΚ, αυτόν που κορόιδεψε έναν ολόκληρο λαό, που του υποθήκευσε το μέλλον και που εκμεταλλευόμενος το ηγετικό του προφίλ και το πολιτικό του χάρισμα έγινε τελικά ένας από τους ολετήρες της Μεταπολίτευσης. «Γιατί όχι και ο Αλέξης» αναρωτιέται ουσιαστικά ο γνωστός εκδότης λες και ο Ανδρεοπαπανδρεϊσμός είναι ένα πλεονέκτημα για την ελληνική φυλή το οποίο πρέπει να υπάρχει και τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα.

Έρχεται λοιπόν ο Τσίπρας σε ρόλο νέου Ανδρέα, με το ψέμα του, τις κινήσεις που θυμίζουν τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, τη φωνή ακόμη που μιμείται. Κυρίως δε την προσπάθεια να στήσει στην Ελλάδα ένα νέο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα που θα στηρίζεται ακριβώς σ' εκείνα τα στοιχεία του κομματικού κράτους, των «πρασινοφρουρών» που τώρα θα γίνουν «ροζοφρουροί», της ίντριγκας, της ψεύτικης εθνικής, πατριωτικής πολιτικής αλλά και της χρησιμοποίησης «περίεργων» μέσων όπως μυστικές υπηρεσίες, υποκλοπές. Και βεβαίως, όπως και ο Ανδρέας έτσι και ο Αλέξης έχουν το στενό επιτελείο που κλείνει τα deal στα οποία ο πρωθυπουργός δεν πρέπει να φαίνεται.

Αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, είναι το ΠΑΣΟΚ του μέλλοντος αλλά ένα πράγμα αναρωτιόμαστε: «Καλά βρε Έλληνες, δεν πήρατε το μάθημά σας με τον Ανδρεοπαπανδρεϊσμό; Δεν μάθατε όταν πάθατε και θέλετε να αναστήσετε εκείνη την Ελλάδα της μιζέριας, της μίζας, της καταστροφής, της υποθήκευσης του μέλλοντος των παιδιών μας;»

Όμως, κάποιοι που προωθούν αυτό το μοντέλο διακυβέρνησης της χώρας ξεχνούν κάτι πολύ σοβαρό. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο πράγματι πανέξυπνος και χαρισματικός ηγέτης της κεντροαριστεράς είχε ουσιαστικά άδοξο τέλος. Απαξιώθηκε στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας και θα μπορούσε να είχε πάει και φυλακή αν δεν τον έσωζε η... ΝΔ του Μητσοτάκη. Ο Αλέξης που ούτε στο μικρό δαχτυλάκι του Παπανδρέου δεν φτάνει ποια τύχη θα έχει; Το έχει σκεφτεί ποτέ;

Διαβάστε περισσότερα