“Τη νίκη δεν την υπόσχεσαι, την αξίζεις!”

Με 12 παίκτες, έναν Ιταλό στο τιμόνι και όνειρα χίλια

Ήρθε ξανά η ώρα της επίσημης αγαπημένης. Η Εθνική ομάδα μπάσκετ ρίχνεται στη μάχη του Ευρωμπάσκετ της Σλοβενίας, με πρώτο αντίπαλο τη Σουηδία. Μην προτρέξει κανείς να προβλέψει αποτέλεσμα «πολλά με λίγα», γιατί οι πρεμιέρες πάντα κρύβουν εκπλήξεις και η Σουηδία έχεις στις τάξεις της δύο παίκτες από το ΝΒΑ.

Η Εθνική θέλει ασφαλώς τη νίκη ακόμη και με μισό πόντο, αλλά αυτός που

Με ύφος αιώνιου φοιτητή, βαρεμένου από τους πολλούς καφέδες και κορμί …αντιαθλητικό από τις κραιπάλες, ο Ιταλός έκανε την έκπληξη: δεν καταλαβαίνει από ισορροπίες (ιδίως μεταξύ των αιωνίων), δεν αντιλαμβάνεται την ανάγκη ιδιαίτερης μεταχείρισης κάποιων παικτών , δεν επέλεξε την πεπατημένη, δεν βιάστηκε να φέρει τους παίκτες γρήγορα στο επιθυμητό επίπεδο.

O Τρινκιέρι έφτιαξε την καλύτερη δυνατή ομάδα, δεν πήρε τους καλύτερους παίκτες. Επέλεξε τελικά τρία γκαρνt για να έχει πολλούς αναλώσιμους φόργουορντ. Ρίσκο; Όχι ακριβώς. Προτίμησε τον Περπέρογλου αντί για τον Κατσίβελη για να πάρει λίγα ποιοτικά λεπτά από τον Στράτο και κάποια σουτ σε κρίσιμα σημεία. Ο Κατσίβελης θα είχε περιορισμένο ρόλο και χρόνο. Άλλωστε πόσες φορές θυμάστε να αποβάλλονται με 5 φάουλ ο Σπανούλης ή ο Ζήσης;

Ακόμη πιο ψαγμένη επιλογή ήταν του Καββαδά αντί του Βουγιούκα. Πιο ποιοτικός ο Ίαν αναμφίβολα, αλλά ο Τρινκιέρι έχει Μαυροκεφαλίδη, Πρίντεζη για κατά συνθήκη πεντάρια σε ευέλικτα σχήματα. Επέλεξε Καββαδά γιατί πολλοί έχουν το ύψος του (2.05) αλλά κανείς τη δύναμη του. Μπορεί να σπρώξει τα μεγάλα κορμιά μακριά από την ελληνική ρακέτα καλύτερα από κάθε άλλο. Θα είναι ο σέντερ των ειδικών αποστολών.

Οι υπόλοιποι δέκα από τους 12 δώδεκα εκλεκτούς του Αντρέα Τρινκιέρι είναι οι: Βασίλης Σπανούλης, Νίκος Ζήσης, Κώστας Σλούκας, Μάικ Μπράμος, Κώστας Παπανικολάου, Κώστας Καϊμακόγλου, Αντώνης Φώτσης, Γιώργος Πρίντεζης, Γιάννης Μπουρούσης και Λουκάς Μαυροκεφαλίδης.

Στα γκαρντ δεσπόζουν οι Διόσκουροι Σπανούλης και Ζήσης που με την αρωγή του Σλούκα και ίσως και του Μπράμου στο «2», θα σηκώσουν το βάρος της οργάνωσης αλλά και του σκορ. Στα «τριάρια» υπάρχει υπεροπλία: Παπανικολάου, Μπράμος, Περπέρογλου, μπορεί και Καϊμακόγλου (σε βαρύ σχήμα) διεκδικούν τον χρόνο για τη θέση.

Κάτω από τα καλάθια Μπουρούσης, Φώτσης, Πρίντεζης, Μαυροκεφαλίδης, Καϊμακόγλου. Ποιότητα, ποσότητα, μεγάλοι παίκτες όλοι τους. Μαζί με τον Καββαδά είναι έξι για δύο θέσεις: πολλές επιλογές για τον Τρινκιέρι (το πλεονέκτημα που προκύπτει από τα τρία γκαρντ) ο οποίος θα μοιράσει το χρόνο αναλόγως των αντιπάλων, της μέρας που θα βρεθεί ο καθένας και κυρίως των φάουλ.

Τι μέλλει γενέσθαι; Άγνωστο, αλλά οι προοπτικές είναι ευοίωνες. Η αφρικάνικη …σφαλιάρα πέρυσι στο Προολυμπιακό τουρνουά κάνει τους πάντες και κυρίως τους παίκτες συγκρατημένους.

Ο Ιταλός δήλωσε μεταξύ άλλων: «…Αγαπώ τους παίκτες μου. Δεν έχω γυάλινη σφαίρα, δεν ξέρω τι θα γίνει, αλλά ξέρω πως αξίζουν να είναι σε αυτή την ομάδα και αξίζουν την υποστήριξη όλων των Ελλήνων. Δεν μπορώ να υποσχεθώ τίποτα, γιατί μία νίκη δεν την υπόσχεσαι, την αξίζεις. Πρέπει να απομονώσω την ομάδα από τα πάντα, για να αποδώσει τα μέγιστα. Το πάθος πάει κόντρα στη λογική. Είναι κάτι σπουδαίο, αλλά δεν φέρνει πάντα ισορροπία κι εγώ θέλω ισορροπία σε κάθε δευτερόλεπτο της δουλειάς μου…”

Με λίγα λόγια αν δεν υπάρξουν απρόοπτα, βήμα-βήμα πάμε για μετάλλιο. Οτιδήποτε λιγότερο για αυτήν την ομάδα θα είναι αποτυχία, κακά τα ψέματα…

Μ.Ο.